بازماندگان سوء استفاده جنسی دوران کودکی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

آنها معمولاً زیبا ، حتی دوست داشتنی هستند. کاملا ملبس ، با موهای ابریشمی و پوستی معطر. درست است که برخی از آنها چاق می شوند ، در حالی که برخی دیگر مریض می شوند. این به این دلیل است که آنها سالها از بدن زیبا خود بیزار بوده اند. اما در نگاه اول ، راهی برای حدس زدن وجود ندارد و هر بار داستان آنها مانند سوختگی است. این مدتها پیش ، بین 8-9 تا 19 سالگی آنها اتفاق افتاد

آنها با س questionsالات دیگر می آیند. بیشتر در مورد روابط. چیزی در حال چیدمان نیست یا در حال صف بندی است ، اما درست نیست. و فقط آن وقت … فقط وقتی که یکدیگر را بهتر بشناسیم … آنها لب های خود را گاز می گیرند ، دستمال را گاز می گیرند و تقریباً بدون اشک به گوشه ای نگاه می کنند ، عبارات ناهموار را با یک نبض مانند خون از خود بیرون می کنند. اکثر آنها هرگز به کسی در مورد آن چیزی نگفتند. یا آنها صحبت کردند ، اما نه در مورد احساس واقعی آنها. والدین اکثر آنها هرگز در مورد چیزی نمی دانند.

بعد از یک ساعت ، یک هفته یا یک ماه یا چند هفته دیگر ، آنها موفق به گریه می شوند. گریه ، می دانید ، نیمی از راه است. اشک ها کابوس را از روح بیرون می آورند و به پذیرش کمک کمک می کنند. اگر نه عشق را بپذیرید ، پس حداقل پشیمان شوید. اما شرم ، و ترس از طرد شدن ، و سکوتی که سالهاست آنها را مهر زده است فریادی برای ما نمی کند. چه کسی می داند چه پوسته ای روی قلب زخمی پخته می شود. به عنوان یک قاعده ، آنها اصلاً نمی دانند چگونه احساسات خود را ابراز کنند. یا جرات نکن.

آنقدرها هم اشتباه نمی کنند. تمام تجربیات قبلی آنها ، تمام تجربیات اجتماعی ما ، محرکی مستمر برای سکوت است. به من بگو - تو مقصر همه چیز هستی. شرم نکنید که شراب را نشویید ، و شراب را پاک نکنید. شرم آور است که بگوییم ، درخواست کمک بی فایده است ، تقاضای قصاص مضحک است. آنها خودشان به آن فکر نکرده اند

صد درصد کسانی که می شناسم قربانی آزار بدنی و مجازات های ظالمانه در کودکی بودند. بیشتر اوقات ، پدرها مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند و مادران تحت حمایت قرار نمی گرفتند ، اما این یک قانون نیست. بیشتر اوقات ، حتی در آن زمان ، آنها می توانستند بفهمند که اعضای ضعیف خانواده عصبانیت نیمه عصبانی را از خود به کودک هدایت می کنند. در بزرگسالی ، بسیاری نیز درک می کنند که شر بر آنها پاره شده است. اما گاهی اوقات آنها نمی توانند اعتراف کنند ، مخصوصاً وقتی صحبت از مادر است. مامان یک گاو مقدس است. یعنی اشتباه است. درست است: مادر مقدس است.

آنها سرانجام داستانی از درد و وحشت خود ، یک حادثه وحشتناک یا حتی زنجیره ای از رویدادها را فریاد می زنند که فکر می کنند اساس تراژدی آنها شکل گرفته است. در حقیقت، موضوع این نیست. پایه و اساس خیلی زودتر و جایی که آنها به دنبال آن نیستند ، گذاشته شد.

در آنجا ، در اعماق ، - مادران رنج دیده (کمتر - پدران) ، به شدت مریض ، غرق در مشکلات ابدی ، خواه کار خسته کننده در محل کار یا مشکلات روزمره باشد. مسئولیت بزرگسالان برای آنچه اتفاق می افتد وجود دارد: برای شکستن جام ، فحش دادن از طرف والدین ، حمله قلبی مادربزرگ و رفاه مادی کل خانواده. پول همیشه نقش مهمی در این داستانها دارد. در آنجا - احساس گناه و شرمندگی برای تمام تعطیلات خراب ، سرگرمی های ناامید کننده ، رسوایی های غیر منتظره. حتی یک روز برنامه ریزی شده و تکمیل شده وجود ندارد. به هیچ وجه هیچ چیز واقعی نیست ، هیچ آرامش امن و شکننده ای نمی تواند در هر لحظه و همیشه - به تقصیر کودک از بین برود. و همیشه ، تکرار می کنم ، همیشه - مجازات ، ظالمانه و عمدی ، یک تاریخ کامل از مجازات ها ، ضرب و شتم و عناوین نفرت انگیز بزرگسالان.

همین ، پدر و مادر …