روشهای ایمن برای بیان احساسات منفی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

برخی از افراد ، در حالی که موافقند که احساسات برای حفظ خطرناک هستند ، هنگام بیان احساسات منفی (به عنوان مثال عصبانیت) دچار حالت اضطراب یا حتی وحشت می شوند.

این تصور به وجود می آید که تخیل اجباری ، پس از این کلمات ، تصاویر وحشتناکی از یک مرد جیغ کشیده عصبانی با چشمان برآمده و قدرت باورنکردنی ترسیم می کند که می تواند همه چیز را در اطراف پراکنده کرده و آسیب جبران ناپذیری به محیط وارد کند.

اما راه های زیادی برای بیان احساسات منفی وجود دارد. متاسفانه بسیاری درباره آن چیزی نمی دانند.

احساسات معمولاً توسط افرادی که آنها را به مدت طولانی در داخل خود جمع می کنند به شیوه ای مخرب بیان می شود ، تا زمانی که شروع به "تخریب سقف" کنند. هنگامی که حملات پرخاشگری و خشم دیگر قابل کنترل نیستند تا خود را نابود نکنند ، فرد مجبور می شود به غیر منتظره ترین حالت "بخار را رها کند": توهین و تحقیر دیگران ، "حفر سوراخ" برای متخلفان ، کوبیدن درها ، شکستن اثاثیه ، شکستن تلفن همراه و رایانه ، خراشیدن صورت ، درگیر شدن در دعوا و غیره ، احساس گناه بعد از آن کارهایی که انجام داده اند و از بین بردن روابط با دیگران.

بنابراین ، برای بیان احساسات منفی به صورت سازنده ، قبل از هر چیز باید تجمع آنها را متوقف کنید و یاد بگیرید که به ظاهر آنها توجه کنید. در واقع ، گاهی اوقات ، برای تجربه یک احساس ، کافی است آن را ببینید ، نام ببرید و آن را بپذیرید (به عنوان مثال ، در یک لحظه عصبانی ، با خود بگویید: "بله ، من الان خیلی عصبانی هستم ، و این طبیعی است") برای یادگیری این امر ، باید عادت مشاهده خود را ایجاد کنید. در لحظات حساس ، به آینه نگاه کنید تا بفهمید چه حسی روی صورت نوشته شده است ، تنش را در بدن مشاهده کنید. می توانید تصاویری با تصاویر و نام احساسات چاپ کنید تا در شرایط بحرانی از خود س askال بپرسید: "من الان (چه هستم)؟" و غیره.

نکته اصلی که باید به خاطر بسپارید این است که احساسات در بدن زندگی می کنند (من در این مورد در این مقاله با جزئیات بیشتر نوشتمو همچنین باید از طریق بدن بیان شوند. راههای ایمن برای دیگران می تواند در این مورد کمک کند:

- فعالیتهای ورزشی (دویدن ، ورزش ، یوگا ، ایروبیک ، بوکس ، فوتبال ، رقص و غیره) ؛

- کار فیزیکی (خرد کردن چوب ، حفر تخت ، شستن حمام ، شانه کردن گربه ، شستن ظروف و غیره) ؛

- ماساژ (با مطالعه بلوک ها و گیره ها در بدن) ؛

- تمرینات تنفسی (پرانایاما ، تولد دوباره ، خم شدن بدن و غیره) ؛

- مدیتیشن ، دعا ؛

- پیاده روی در خیابان ؛

- خلاقیت (نمدی ، برش با اره منبت کاری اره مویی ، طراحی ، مدل سازی ، ماندالا ، گلدوزی و غیره) ؛

- بادکنک باد کردن ؛

- آواز خواندن ، گریه کردن ، خندیدن ؛

- ضربه زدن به پا ؛

- نبرد بالش (بادکنک ، اسباب بازی نرم و غیره) ؛

- فریاد زدن (در بالش ، در آب ، در جنگل) ؛

- دور ریختن (تخریب) زباله ؛

- ضرب و شتم تخم مرغ (در مزرعه ، در جنگل) ؛

- تیراندازی (بطری ، کمان ، محدوده تیراندازی) ؛

- ضربه زدن به بالش (کیسه مشت ، اسباب بازی نرم بزرگ) ؛

- نگه داشتن دفتر خاطرات ؛

- ایجاد و نگهداری آتش ("سوزاندن" احساسات منفی) ؛

- نامه های شکایت (که با کلمات "عزیز (نام شخص)" شروع می شود ، به طور متوالی از خشم ، نارضایتی ، درد ، ترس ، ناامیدی ، پشیمانی ، ناراحتی ، قدردانی ، بخشش عبور می کند و با کلمات "دوست دارم (رها کن) پایان می یابد شما")؛

- شهربازی ، سرسره های پارک آبی (همه چیز در جایی که می توانید بترکانید ، بترسید ، فشار بیاورید و استراحت کنید) و غیره.

هر فرد می تواند لیست منحصر به فرد خود را برای بیان احساسات منفی داشته باشد ، که برای او مناسب است و برای دیگران بی خطر است. با کمک آن شخص از خود مراقبت می کند.