"فضای سالم" در یک خانواده چیست؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

"فضای سالم" در یک خانواده چیست؟

تعریف "فضای سالم" در یک خانواده یک پرسش فلسفی و چندوجهی است. ما آن را از دو منظر در نظر خواهیم گرفت: خانواده "بالغ" و خانواده "مشروط سالم" (ناکارآمد).

روانشناسان مفهوم خانواده "بالغ ، هماهنگ ، مرفه یا سالم" را به روش های مختلف توصیف می کنند. همه چیز با این واقعیت شروع می شود که دو نفر در خانواده های مختلف تربیت شده اند ، اصول و شرایط مختلف خانوادگی ، فرهنگی و اخلاقی. البته ، چیزی وجود دارد که علایق آنها را متحد می کند ، با این وجود ، اغلب معلوم می شود که آن نگرش هایی که یکی از همسران آنها را عادی و درست می داند ممکن است برای دیگری کاملاً بیگانه و غیرقابل درک باشد. بنابراین ، روابط هماهنگ در هر جفت جدید با ایجاد اصول و قواعدی که هر یک از طرفین را راضی می کند ، آغاز می شود ، جایی که ما مجبور به کنار گذاشتن برخی اصول و برخی برای تأیید و تثبیت می شویم. این فرایند سریع نیست ، اما نرم شدن و تسریع آن با حضور آن فضای بسیار بالغ تسهیل می شود که به دو فرد مختلف کمک می کند تا چیزی کامل و جدید ایجاد کنند ، که آنها را به عنوان یک زوج متحد می کند و نمایان می کند. بنابراین ، فضای خانواده را می توان مطلوب در نظر گرفت ، که در آن موارد زیر وجود دارد:

احترام شرکا نسبت به یکدیگر و حتی بیشتر تفاوت شخصیت های آنها ، سرگرمی ها و علایق آنها.

به رسمیت شناختن ، پشتیبانی و ارتباط زنده ؛

استقلال هر یک از اعضا و استقلال از یکدیگر ؛

حس شوخ طبعی و صداقت ؛

رشد شخصی هر یک به صورت جداگانه ، اما با حضور اهداف مشترک خانوادگی ؛

سرگرمی مشترک ، حضور قبیله و سنت های فرهنگی (احتمالاً ترکیبی) ؛

درک متقابل و کمک ؛

عشق ، از جمله تجلیات بدنی آن (لمس کردن ، در آغوش گرفتن) ؛

امنیت و ایمنی ، فضایی که در آن تعارضات به طور سازنده و با تمایل به مصالحه حل می شود.

نگرش نسبت به کودک به عنوان یک ارزش و امکان تغییر "ائتلاف" بدون حسادت (هنگامی که کودک در زمان های مختلف به یکی از والدین نزدیکتر است و این به عنوان خیانت تلقی نمی شود).

توجه ویژه متخصصان به مفهوم به اصطلاح جلب شده است. فضای "مشروطاً سالم" این نشان می دهد که در کل ، زن و شوهر در "هماهنگی" زندگی می کنند ، اما با بررسی دقیقتر ، در چنین اتحادی نشانه های احترام ، حمایت ، عشق و غیره را پیدا نمی کنیم ، بلکه برعکس ، تحقیر متناوب ، ارعاب و ارعاب مطرح می شود. اقتدارگرایی ، انزوا و غیره با رفاه خارجی ، مشخص می شود که رضایت در این خانواده ها بر دو اختلال همزمان استوار است: وابستگی و وابستگی متقابل ، خشونت (از جمله روانی) و فداکاری ، سادیسم و مازوخیسم ، اقتدارگرایی و تسلیم ، کودک گرایی و حمایت بیش از حد ، و غیره. شرکا می توانند مطمئن باشند که همه به این شیوه زندگی می کنند ، خانواده خوبی دارند و چنین روابطی "عشق واقعی" است. در واقع ، اتحاد آنها تنها بر این واقعیت استوار است که قطبهای اختلالات روانی هر یک از آنها با یکدیگر منطبق ، حمایت و تغذیه می شوند. متأسفانه این کودکان هستند که رفتارهای مشکل ساز (انحرافی و حتی بزهکارانه) آنها در مهد کودک یا مدرسه باعث می شود اطرافیانشان بیشتر به وضعیت درون خانوادگی به عنوان شاخص چنین خانواده هایی در جامعه توجه کنند. به همین دلیل است که اصلاح روانشناختی رفتار مشکل ساز در کودکان در زمینه روان درمانی خانواده م mostثرتر است. سپس والدین این فرصت را دارند که به نقص های موجود خانواده نگاه کنند و با کمک روانشناس ، بیاموزند که آن روابط بسیار بالغ را ایجاد کنند که جو سالم را در خانواده ایجاد می کند.

تفسیری که به درخواست Baby Box Ukraine تهیه شده است