ماسارو ایبوکا در مورد رشد اولیه کودکی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

"از نظر من ، هدف اصلی توسعه اولیه جلوگیری از کودکان ناراضی است. به کودک موسیقی خوبی داده می شود تا به وی گوش دهد و ویولون زدن را آموزش نمی دهد تا از او به عنوان یک نوازنده برجسته رشد کند. به او یک زبان خارجی آموزش می دهند تا یک زبان شناس درخشان پرورش ندهد و حتی او را برای مهد کودک و مدرسه ابتدایی آماده نکند. نکته اصلی این است که توانایی های بی حد و حصر خود را در کودک پرورش دهیم ، به طوری که شادی بیشتری در زندگی او و جهان وجود خواهد داشت."

(ج) ماسارو ایبوکا

ماسارو ایبوکا یک مهندس با استعداد عالی ، یکی از بنیانگذاران شرکت سونی ، و همچنین سازمان دهنده و رهبر انجمن توسعه اولیه فعلی است که به دلیل روشهای خود به طور گسترده ای شناخته شده است.

بچه هایی که به سبک ایبوکی پرورش یافته اند در طراحی ، رقص ، شمارش ، خواندن ، شنا ، مسلط به زبان های خارجی ، نواختن و حتی ساختن موسیقی سمفونیک فوق العاده هستند. در عین حال ، که بسیار مهم است ، این کودکان نیز کاملاً اجتماعی و سازگار هستند.

کتاب معروف ماسارو ایبوکی "بعد از سه ساعت دیگر دیر است"

این همان شعار ، اعتقاد ، شعاری است که در مدرسه ایبوکی هدایت می شود.

شعار جالبی است ، اینطور نیست؟

"بعد از سه دیر است": گوش می دهیم و به خاطر می آوریم

• هیچ کودکی نابغه به دنیا نمی آید و هیچکس هم احمق نیست. همه چیز بستگی به میزان تحریک و درجه دارد رشد مغز در سالهای سرنوشت ساز زندگی کودک.
• اگر از همان ابتدا یک پایه محکم نگذارید ، تلاش برای ساختن یک ساختمان محکم بی فایده است: حتی اگر از بیرون زیبا باشد ، باز هم از باد شدید یا زلزله تکه تکه خواهد شد. توسعه از سالهای اولیه و حتی ماهها ، این چنین است پایه … باید از همان ابتدا مستحکم شود ، زیرا شروع ساختن فونداسیون با آماده شدن ساختمان غیرممکن است.
• چشم یا بینی توسط فرزند شما به ارث می رسد و بیان چهره اش - این آینه ای است که نشان دهنده روابط در خانواده است.
• توسعه کودک نوپا اغلب به دلیل پر کردن اطلاعات کودک یا آموزش خواندن و نوشتن در سنین پایین است. اما مهمتر - اوه سپس توانایی استدلال ، ارزیابی ، ادراک را توسعه دهید. هیچ برنامه خاصی برای این کار وجود ندارد و فقط نحوه رفتار والدین ، آنچه آنها انجام می دهند و چه احساسی دارند ، نحوه صحبت با نوزاد ، می تواند شخصیت کودک را شکل دهد.
• اگر والدین بیمار شوند ، مطمئناً همه کارها را برای جلوگیری از آلودگی فرزند خود انجام می دهند ، مانند نگه داشتن او در بازوها یا بستن پانسمان گاز. اما به دلایلی ، همه ما نگران انتقال ویژگی های نه چندان خوب خود به فرزندان خود نیستیم.

بیایید فرزندان خود را با مثال خود آموزش دهیم

توصیه ماسارو ایبوکا

ماسارو ایبوکا ، مانند بسیاری از متدولوژیست ها ، بازی ها و اسباب بازی های آموزشی جدیدی اختراع نکرد ، اما توصیه های بسیار مفید زیادی ارائه داد.

1. آیات را قلبی بیاموزید. مغز کودک قادر است 100 تا 200 شعر کوتاه را در حافظه خود حفظ کند. هرچه از حافظه بیشتر استفاده شود ، عملکرد و توسعه بهتری دارد. مهارتهای حفظ کودک باید در حالی آموزش ببیند که او از تکرار لذت می برد. مواردی وجود دارد که کودکان نوپا دو ساله تمام چوکوفسکی را از طریق قلب می خواندند ، در حالی که همسالان آنها نمی توانند رباعی در مورد گریه تانیا را به خاطر بسپارند.

2. کودک را در آغوش بگیرید. ارتباط ، تماس فیزیکی با والدین نه تنها بر هوش نوزاد تأثیر می گذارد ، بلکه یک فرد پاسخگو و پذیرا را نیز تشکیل می دهد. و به طور کلی - ارتباط زیاد ، تعامل با والدین نمی تواند وجود داشته باشد. یک نوزاد تازه متولد شده را نمی توان با خواب و محبت مشترک لمس کرد.

3. فعالیتهای خود را متنوع کنید. برای کودک مفیدتر است که دست خود را در فعالیت های گوناگون ، با طیف وسیعی از موضوعات ، امتحان کند تا تمرکز بر یک موضوع.از طرف دیگر ، اگر او در یک زمینه موفق شود ، به او اعتماد به نفس می دهد و در کارهای دیگر موفق تر خواهد بود.

4- در اولین فرصت مداد به کودک بدهید. همه کارهایی که بچه با دستانش انجام می دهد - می کشد ، اسباب بازی ها را پراکنده می کند ، کاغذهای رنگی را پاره می کند - عقل و تمایلات خلاقانه او را توسعه می دهد. هرچه زودتر مداد را به فرزند خود بدهید ، نتایج بهتری خواهد داشت. اما اگر به طور همزمان هر دقیقه او را متوقف کنید ("مداد را درست نگه دارید!" ، "سیب ها باید قرمز باشند") ، در توسعه توانایی های خلاقانه وی دخالت خواهید کرد.

5. دست چپ خود را به همان شیوه ای که دست راست شماست آموزش دهید. توجه داشته باشید که میمونها از هر دو دست خود برای غذا خوردن و بازی آزادانه استفاده می کنند. انسان از این نظر کمال ندارد …

6. برای نوزاد خود زیاد اسباب بازی نخرید. اسباب بازی های زیاد توجه کودک را منحرف می کند. اگر می خواهید قوه تخیل ، تفکر و نبوغ خارج از ذهن را در کودک خود پرورش دهید ، هرچه از او می خواهد برای او نخرید. در تصور بچه ها ، یک تکه چوب یا درب قوری را می توان به خانه پری یا کشتی تبدیل کرد - این بسیار جالب تر از یک اسباب بازی گران قیمت از یک فروشگاه است که می تواند برای یک منظور استفاده شود. وقتی تعداد زیادی اسباب بازی در اطراف کودک وجود دارد ، او را تحت تاثیر قرار می دهد و تمرکز بر یک چیز برای او دشوار است. کودک با یک اسباب بازی بهترین بازی را می کند و انواع بازی ها را با آن ارائه می دهد. اسباب بازی های آماده به ندرت مورد پسند کودکان قرار می گیرد ، زیرا آنها ارتباط چندانی با دنیای اطراف ندارند. بهتر است کودک خودش را یک اسباب بازی بسازد.

7. بیشتر حرکت کنید. پیاده روی فرآیند تفکر را تحریک می کند و یک تمرین عالی برای مغز است. بیهوده نیست که بسیاری از افراد با استعداد می گویند هنگام راه رفتن ، ایده های جدیدی به ذهن می رسد و الهام دوباره ظاهر می شود.

و در اینجا چیز دیگری است که ماسارو ایبوکای بزرگ گفت و وصیت کرد)

• قبل از تربیت فرزندان ، ابتدا باید والدین خود را تربیت کنید

• کودکان از راه رفتن سود می برند. از 639 عضله بدن ما ، 400 عضله در راه رفتن نقش دارند. تصادفی نیست که بسیاری از نویسندگان می گویند وقتی کارشان گیر می کند ، قدم می زنند و طی آن ایده های جدیدی به وجود می آید. به احتمال زیاد ، راه رفتن روند فکر را تحریک می کند.

• مجسمه سازی ، برش طرح های کاغذ و تا کردن فیگورهای کاغذی تمایلات خلاقانه کودک را توسعه می دهد. کودکی که در سنین پایین شروع به مجسمه سازی کرد در تسلط بر مهارت های مختلف به طور قابل توجهی از همکاران خود جلوتر است. و نکته در اینجا این نیست که او زودتر مدلینگ را شروع کرد ، بلکه مدلینگ تمایلات فکری و خلاقانه او را زود بیدار کرد. قدرت دست و بیان خود اولین ویژگی است ، اما به دور از تنها ویژگی هایی است که کودک از طریق مجسمه سازی به دست می آورد. کودک با کنجکاوی اشیاء اطراف خود را مطالعه می کند و به ویژه به مواردی که "لذت موفقیت" را به او می رساند و نیاز او به خلاقیت را برآورده می کند واکنش نشان می دهد.

• هنگامی که یک کاغذ استاندارد به کودک داده می شود ، بلافاصله از هرگونه انتخاب محروم می شود. یک کودک وقتی اولین مداد را بر می دارد و متوجه می شود که می تواند در کاغذ خالی علامت بگذارد ، دنیای وسیعی (بسیار بزرگتر از تصور والدین) می بیند. این جهان وسیع بسیار بیشتر از یک کاغذ معمولی است. من یک کاغذ بزرگ به کودک می دادم که روی آن بخزد و نقاشی کند.