2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
یکی از راههای اصلی برای تغییر وضعیت قربانی ، کمک گرفتن است. بر این اساس ، متجاوزان برای جلوگیری از این امر همه کار می کنند. علاوه بر خراب شدن روابط اجتماعی و انزوا ، نقش مهمی در روند قطع مجاری احتمالی بیداری در قربانی شرم و گناه است ، که اجازه نمی دهد - در صورت وجود فرصت واقعی - درخواست حمایت از افراد دیگر ، حتی از بستگان و دوستان. این ایده به ذهن متبادر می شود که قربانی بودن شرم آور است و / یا مقصر مقصر آن چیزی است که اتفاق افتاده است.
و در اینجا مهم است که بفهمیم استدلال متفکرانه در روحیه "بزرگسال خود مسئول همه اتفاقاتی است که برای او رخ می دهد" در حال ریختن آب است. "جهان آنچه را که ما به آن می فرستیم به ما باز می گرداند" ؛ "یک فرد بالغ ، طبق تعریف ، نمی تواند در وضعیت خشونت قرار گیرد" و غیره. حقیقت این است که هیچ "شخصیت قربانی" خاصی وجود ندارد - نه در سطح بزرگسالان و نه در سطح کودکان.
نقش قربانی می تواند هر کسی باشد - یک شخصیت بالغ / ساده لوح ساده لوح / معلول گروه 3 / استاد ورزش در شنا / مدیر ارشد / خیاطی -حامی بالاترین رده / بازنشسته / دختر دانش آموز / باهوش / احمق / روستا / شهر / کاملاً اجتماعی شده / هراس اجتماعی / زیبا / زشت و غیره ، تا زمانی که فانتزی کافی باشد.
قربانی به این دلیل توسط شخصیت او ساخته نمی شود ، بلکه توسط حضور متجاوز تجاوز می کند.
متجاوز به نوبه خود نه به دلیل "ناامیدی های نوجوانان" یا "آسیب های دوران کودکی" ، بلکه به دلیل مجازات است. هیچ چیز به اندازه فقدان مجازات فوری و حساس ، به گسترش خشونت - در هر شکل - منجر نمی شود. و برعکس: در جایی که اقدامات متجاوز / متجاوز بلافاصله متوقف می شود ، "گلهای شر" قبل از شکوفه شدن پژمرده می شوند.
بنابراین ، متجاوز حقارت خود را تحقیر می کند ، توهین می کند ، پایمال می کند ، از نظر جسمی قربانی خود را مورد ضرب و شتم قرار می دهد زیرا چنین فرصتی دارد. به محض از دست دادن فرصت ، معجزه ای رخ می دهد: او ناگهان فرصتی می یابد تا "مشکلات خود را" با روش های متمدن و متمدن حل کند ، یا حتی بیشتر اوقات معلوم می شود که هیچ مشکلی وجود ندارد.
چه کسی باید متجاوز را متوقف و مجازات کند؟ و چه کسی باید یک جیب بر ، تقلبی یا فروشنده مواد مخدر را متوقف و مجازات کند؟
ایالت نمایندگی توسط نهادهای مربوطه. مفهوم قرارداد اجتماعی از قرن هفدهم شناخته شده است ، و هیچ چیز جدیدی از آن زمان اختراع نشده است: ما بخشی از حقوق خود (از جمله حق اداره دادگاه) و بخشی از پول (مالیات) را در عوض به دولت می دهیم. برای حفاظت و تضمین امنیت. بله ، هر کشوری صادقانه بخشی از معاهده را انجام نمی دهد ، اما این نباید کوچکترین ارتباطی با عزت نفس قربانی داشته باشد.
شخصیت ما بدون در نظر گرفتن اینکه در ایسلند یا سومالی زندگی می کنیم ، خدشه ناپذیر است و اگر حقوق ما نقض شود ، نباید شرمنده باشیم.
در مورد گناه ، اگر زنی در خیابان وحشتناک دامن کوتاهی را در خیابان مورد حمله قرار داد ، مقصر اتفاقی که افتاده است
الف) در مورد مجرم ؛ ب) در وضعیتی که قادر به تامین امنیت خیابان ها نیست و طول دامن هیچ ارتباطی با آن ندارد.
اگر بچه ای توسط همکلاسی ها مورد ضرب و شتم قرار می گیرد ، مقصر است
الف) سازمان دهندگان و مجریان ضرب و شتم ؛ ب) مدیریت مدرسه و بیش از همه معلم کلاس و خصوصیات شخصی کودک هیچ ارتباطی با آن ندارد.
هر کسی که قربانی را دعوت می کند تا "فکر کند اشتباه کرده است" - یا ضربه ای از زمان های قدیم ، زمانی که حقوق بشر هرگز شنیده نمی شد. یا دستکاری که در کنار متجاوز بازی می کند. یا یک احمق
در هر صورت ، من صادقانه آرزو می کنم که او به نحوی غیر منتظره و بدون هیچ دلیلی در چهره خود ظاهر شود ، اما نه به منظور آموزش مجدد (من مدتهاست به افسانه ها اعتقاد ندارم) ، و بنابراین - برای به خاطر بازیابی هماهنگی:).
توصیه شده:
درون شرم. چگونه می توان شرم را از بین برد
شرم در همه جلوه های خود در روان و زندگی اجتماعی ما جایگاه بسیار مهمی را اشغال کرده است. شرم از فضای درونی شخصیت ما محافظت می کند و پیشنهاد می کند که چه چیزی را می توان برای بحث عمومی مطرح کرد و چه چیزی بهتر است در کنار ما باشد. عملکرد محافظتی آن در عبارات - "
باور کنید یا خیانت کنید؟ در مورد شرم و شکل کار با شرم
خود را تسلیم کنید و انتظارات دیگران را برآورده کنید ، یا خودتان برخلاف انتظارات دیگران باقی بمانید؟ این انتخابی است که همه باید انجام دهند. زودتر یا دیرتر. هرکسی که اولین راه را انتخاب کند و به خود خیانت کند احساس ناراحتی می کند. تمام زندگی او با هدف راحت بودن ، پذیرفته شدن ، تأیید محیط زیست است.
شرم و گناه
شرم و گناه - احساساتی که هر یک از ما تجربه کرده ایم - آنهایی که خیلی دوستشان نداریم و بسیاری آنها را به "بد" و "نامطلوب" نسبت می دهند. من فکر می کنم حتی پیروان سرسخت روانشناسی گشتالت ، که زندگی همه احساسات و غوطه وری عمیق را در طیف وسیعی از احساسات بشری ترویج می دهند ، برای مقابله با شرم و گناه مشکل دارند.
چگونه بر شرم غلبه کنیم؟ چگونه می توان شرم را از بین برد
ترس از شرم … چرا ما از تجربه این احساس می ترسیم و به هر طریق ممکن از آن دوری می کنیم؟ و این در نهایت به چه چیزی می تواند منجر شود؟ تا حدودی ، این فرار از همه موقعیت هایی است که می تواند باعث شرمساری شود - ترس از تحقیر شدن ، ترس از دریافت انتقاد در جهت شما.
بی عیب و نقص بودن شرم آور و ترسناک است. این ترس و شرم از کجا ناشی می شود و چگونه می توانید به خودتان کمک کنید
در تعطیلات سال نو میل من این بود که در مورد برداشت هایم از فیلم "خرگوش بر فراز پرتگاه" پستی بنویسم. شروع کردم به نوشتن آن. نوشتم. من دوباره می خوانم و متوجه می شوم که از آنچه نوشته شده است راضی نیستم. و سپس به وب سایت Kinopoisk رفتم و نظرات دیگران را در مورد این فیلم خواندم.
