ترس از مرگ. چگونه بر آن فائق آییم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

شخصی پس از عبور از یک آستانه سنی خاص به مرگ فکر می کند. شخصی در ارتباط با مرگ دوستان یا بستگان. و کسی ناگهان و در اوج زندگی است. در زندگی هر فردی لحظه ای فرا می رسد که آگاهانه یا ناخودآگاه ترس از مرگ را احساس می کند.

یک درخواست مکرر در عمل روانشناسی من ، هنگامی که جوانان 35 تا 45 ساله با حملات اضطرابی ، حملات وحشت ، با احساس "زندگی نکردن زندگی من" ، ترس از یافتن یک بیماری کشنده ، ترس از تنهایی ، درماندگی ، از دست دادن مراجعه می کنند. کنترل ، احساس گناه و ترس از مجازات گناهان. و در پشت این شکایات ، نه تنها یک بحران سن ، بلکه ترس از مرگ نیز آشکار می شود.

مانند هر ترسی ، ترس از مرگ نیز نیت مثبتی دارد.

ترس از مرگ میل به زندگی را تشدید می کند.

این قتل یک زندگی دروغین ، از آن شیوه زندگی و طبیعت انسان است ، که قبلاً بی معنی شده است. وقتی بفهمید که زندگی محدود است ، مردن ترسناک است و هنوز آنطور که دوست دارید زندگی نکرده اید. اگرچه هنوز نمی دانید چه چیزی باید تغییر کند ، اما قبلاً درک کرده اید که دیگر نمی خواهید شیوه قبلی را زندگی کنید.

رهایی از ترس مرگ به معنای یافتن خود واقعی شماست. زندگی خود را بدون ماسک و بدون دروغ آغاز کنید. اگرچه مردم در ابتدا از خواسته های واقعی خود می ترسند ، اما درک اینکه ممکن است متفاوت باشد ، پشیمانی و ترس از شروع کار جدید ، نشان دادن ماهیت واقعی خود. و در این مرحله ، ترس از مردن و ترس از زندگی به ندای قلب به هم می رسند.

در طول زندگی یک فرد ، چندین دوره بحرانی طبیعی برای تجربه ترس از مرگ وجود دارد:

- 4-6 سال - کودک برای اولین بار با مرگ روبرو می شود. در این سن ، اگر یکی از بستگان یا حیوانات خانگی بمیرد ، به بچه ها می گویند "چپ" ، "چپ" ، "فرار". مرگ برای کودک ممکن است چیزی والا به نظر برسد. یا در صورت فوت والدین به ترس از رها شدن تبدیل شوید.

- 10-12 سال - ملاقات نگران کننده و حتی غم انگیز با بازتاب مرگ. در نوجوانان ، در ارتباط با این تجربیات ، اغلب احساس پوچی عمومی بوجود می آید. روان کودک هنوز آمادگی این جلسه را ندارد و در سطح عمیق روحی و روانی بسیار آسیب دیده است ، حتی اگر تجربیات مربوط به یک قسمت از یک کتاب یا فیلم باشد.

- 17-24 سال - در این دوره ، جوانان بیشتر ترس از زندگی مستقل و مسئولیت پذیری را نشان می دهند.

- 35-55 سال - زمان جستجوی معنای زندگی ، که پیوند ناگسستنی با مفهوم ترس از مرگ دارد. با غلبه بر ترس از مرگ در این مرحله ، مردم شروع به تجدید نظر در ارزش های خود می کنند ، لهجه ها را برجسته می کنند ، بسیاری دوباره فکر می کنند و به طور غیر منتظره ای شیوه زندگی خود را تغییر می دهند ، بر حرفه جدیدی تسلط پیدا می کنند ، خانواده های جدیدی ایجاد می کنند - یک روند تحول بسیار دردناک را پشت سر می گذارند ، اما سپس رهبری می شوند. راهی برای خروج از بحران و تغییرات بزرگ …

روشی که شخص در این دوره ها با ترس هایش کنار می آید در تجربه او ادغام می شود ، به این معنی که در آینده ، می تواند به او مراجعه کند. و اگر در نوجوانی این تجربه ناموفق بود ، در بزرگسالی فرد ممکن است برای مقابله با این ترسها به کمک نیاز داشته باشد.

هر برخورد با مرگ انگیزه ای برای پیشرفت خود فرد است. و پیشرفتی در زندگی به هر حال ، با غلبه بر ترس های خود ، ما توسعه می یابیم.

ترس از مرگ بحرانی است که راه حل آن کسب ایدئولوژی جدید زندگی و مرگ ایدئولوژی منسوخ است. علاوه بر این ، در هنگام غلبه بر هرگونه بحران زندگی - طلاق ، از دست دادن شغل ، جابجایی و غیره. ما همچنین با ترس از مرگ روبرو هستیم. همانطور که در آهنگ "فراق مرگ کمی است". روش معمول زندگی و ارزشهای قدیمی در حال مرگ است.

از طریق تجربه ناامیدی ، مرگ قدیمی ها و شکل گیری تفکر جدید ، ما به معنای واقعی واقعی زندگی ، "من" واقعی خود پی می بریم.گذراندن این مراحل به شما امکان می دهد بر ترس ها غلبه کرده و کیفیت زندگی خود را ارتقا دهید.

ایروین یالوم ، روانپزشک و روان درمانگر مشهور که از روانکاوی به یک درمانگر وجودی-انسان گرا رفت ، در آثار خود نقش مهمی را برای غلبه بر ترس وجودی از مرگ تعیین کرد. در اثر "نگاه کردن به خورشید. زندگی بدون ترس از مرگ "(2008) او مطالعه این مشکل را خلاصه می کند و می نویسد:" هنگامی که بتوانیم با واقعیت مرگ و میر خود روبرو شویم ، الهام می گیریم که اولویت های خود را تنظیم کنیم ، با کسانی که دوستشان داریم عمیق تر ارتباط برقرار کنیم. ، زیبایی را به شدت بیشتر بدانیم و تمایل خود را برای پذیرفتن خطرات لازم برای تحقق شخصی افزایش دهیم."

ایروین یالوم می گوید: "ما باید زندگی بدون پشیمانی را بیاموزیم ،" پس از آن که زمان ترک فرا می رسد ، شما از مرگ بسیار ناراحت و ترسیده نخواهید بود. میزان ترس از مرگ تجربه شده مستقیماً با میزان زندگی باقی مانده در ارتباط است. از خود بپرسید: در حال حاضر بیشتر از چه چیزی پشیمان هستید؟ این در واقع بسیار مهم است - سعی کنید تا حد امکان هر یک از حسرت های خود را تجزیه و تحلیل کنید. اکنون سعی کنید به آینده نزدیک نگاه کنید - برای مثال ، سال آینده. چه حسرت های جدیدی ممکن است داشته باشید و چرا؟ برای جلوگیری از آنها چه چیزی می توانید در زندگی خود تغییر دهید؟"

علیرغم این واقعیت که ترس از مرگ دارای تعدادی نیت مثبت است ، برای شخصی که با تجربیات خود تنها می ماند بسیار دشوار است که منبعی در خود بیابد و با افکار مضطرب کنار بیاید. علاوه بر این ، هرچه ترس قوی تر شود ، علائم شدیدتر ظاهر می شوند. بنابراین ، بهترین راه حل این است که به موقع از یک متخصص کمک روانشناسی بخواهید که به تعیین علت عینی ترس کمک کند ، پاسخ سوالات پیچیده وجودی را بیابد ، تشخیص دهد که زندگی و مرگ یک چرخه بیولوژیکی طبیعی است که همیشه وجود داشته است ، ارزشهای واقعی شما را درک کنید. و زندگی کامل را آغاز کنید. زندگی ، انجام آنچه شادی و فایده را به همراه دارد.