در مورد ترس از مراجعه به روانشناس

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-31 14:10

اولین تجربه همیشه برای کسی هیجان انگیز و شاید حتی ترسناک باشد. برهنه شدن و باز شدن ترسناک است! در چنین لحظاتی ، ما حساس تر می شویم ، به این معنی که آسیب پذیرتر هستیم. حساسیت ما به ما امکان می دهد احساسات جدیدی را تجربه کنیم. آنها می توانند هم خوشایند باشند و هم خیلی خوب نباشند. خطر تجربه درد وجود دارد. این دقیقاً دردی است که می ترساند. برداشتن اولین قدم به همین دلیل ترسناک است. من در حال نوشتن در مورد اولین ملاقاتم با یک روانشناس هستم.این اتفاق افتاد که افسانه ها و تصورات غلط زیادی در این زمینه وجود دارد

>

متداول ترین: "روانشناسان به روانشناس مراجعه می کنند و من عادی هستم" یا تصوری مانند "من خودم می توانم از عهده آن برآیم". همچنین این توهم وجود دارد که مصرف الکل ، مواد مخدر ، بازی های رایانه ای یا سایر اعتیاد می تواند خلاء موجود در داخل را پر کند. اما ، همانطور که تمرین نشان می دهد ، در واقعیت همه چیز متفاوت است: روانگردان نمی روند - آنها منتقل می شوند ، و نه به روانشناس ، بلکه به روانپزشک. وابستگی فقط تشدید می شود و منجر به تخریب فیزیکی می شود ، مانند تظاهرات بیماری های مزمن. شما می توانید به تنهایی با هر مشکلی کنار بیایید ، سوال این است که آیا مناسب است

اگر قطره چکان دارید ، می توانید دستگاه شیر آب و نحوه تعمیر آن را مطالعه کنید ، یا می توانیم برای کمک به لوله کش مراجعه کنیم. اگر یک دندان بیمار است ، ما به راحتی ادبیات پزشکی در مورد این موضوع را مطالعه می کنیم ، تجهیزات لازم و voila را خریداری می کنیم - خودمان دندان خود را تعمیر می کنیم. اما چرا؟ اگر در حال حاضر کسی در جهان وجود دارد که یک شیر آب را تعمیر کرده و هزاران دندان را درمان کرده باشد. او چندین گزینه برای حل مشکل در یک زمان دارد و با در نظر گرفتن مهارت ، این روند بسیار کمتر طول می کشد. اگر کسی می تواند کمک کند ، چرا از این فرصت استفاده نمی کند؟ چرا رنج و رنج کشیدن؟ آه بله. بدون ترس. ترس از درد. بنابراین به دندانپزشک مراجعه می کند. چه کسی برای پیشگیری به وی مراجعه می کند؟ واحدها اکثر آنها منتظر درد غیرقابل تحمل هستند ، در مقایسه با آن ترس محو می شود. در مورد تجربیات احساسی نیز چنین است. افراد ، گاهی اوقات ، اولین سیگنال های روان را احساس نمی کنند و خود را به روان پریشی می رسانند ، و این نیم قدم با روانپزشکی فاصله دارد

حساسیت به ما داده می شود تا در فضای روح حرکت کنیم و درد فقط یک شاخص حیاتی است. درد می کند ، یعنی هنوز زنده است ، یعنی - وجود دارد ، به این معنی که می توانید کمک کنید و چیزی برای نجات وجود دارد. دقیقاً به این ترتیب است که دندانپزشک در جستجوی درد به دنبال دندان خراب است تا درمان شود و روانشناس نیز به دنبال احساس مشکل است تا بتواند آن را نیز درمان کند. از طریق حساسیت ، روانشناس به دنبال نقاط دردناک است و آنها را با مراجعه کننده زندگی می کند تا در آینده ، چنین احساساتی حداقل واکنش خنثی روان را ایجاد کند ، و برای کسی ممکن است چنین تجربیاتی در آینده مفید باشد