لمس اشتباه

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

همه ما در بدن منحصر به فرد خود به دنیا آمده ایم. و از نظر ظاهری ، بزرگترین اندام ما به جهان تبدیل شده است - پوست. با آن ما همه چیز خارجی را احساس می کنیم - باد ، باران ، گرما ، سرما. لمس كردن. این دقیقاً همان چیزی است که من دوست دارم در مورد آن صحبت کنم.

آغوش در زندگی ما از اولین دقیقه وجود ما آغاز می شود. و اگر در اولین کودکی آنها به طور کلی ضامن وجود و رشد صحیح ، همراه با غذا و خواب هستند ، در سالهای بعد تغییرات زیادی ایجاد می شود. کودک در حال رشد شروع به آشکار شدن خواسته ها و مرزهای خود می کند ، بنابراین او خودش می تواند قبلاً درخواست آغوش کند یا از آنها امتناع کنید یا نمی تواند. در اوایل کودکی است که توانایی اعتماد به احساسات خود شکل می گیرد (یا شکل نمی گیرد). و این در تنظیم لمس بدن ما بسیار مهم است. همه ما بغل می کنیم. اما نه با همه. و همه یکسان نیستند. این بستگی به روابط عمومی با فرد ، و روحیه فعلی و نیاز لحظه ای دارد. در آغوش کشیدن چنان قلمرو بی کلامی بدن است که تعیین خط زمانی که چیزی قبلاً غیرقابل قبول است یا چیزی دیگر گم شده است دشوار است. و بنابراین تنظیم آن دشوار است. مانند هر نوع رابطه دیگری ، آغوش نیاز به رویکرد و جدایی دوره ای دارد. اما چه چیزی می تواند نشان دهد که مشکلی در آغوش گرفتن وجود دارد و آنها نیاز به تغییر دارند؟ اول از همه ، ساده - دلپذیر / ناخوشایند در خود روند. و البته طعم پس از آن. حتی اگر در ابتدا به نظر برسد که همه چیز مرتب است ، پس از مدتی می تواند با یک احساس ناخوشایند نفوذ یا استثمار مواجه شود. اما بسیار مهم است که بتوانیم آنچه را که در لمس های خاص ناخوشایند است متوجه شویم ، بتوانیم آن را به کلمات می گوییم تا آن را به شخص دیگر برگردانیم. من سعی خواهم کرد که فرمول بندی کنم: - در یک مکالمه ، یک فرد تقریباً آشنا دست ما را لمس می کند ، یک دکمه را می کشد ، جواهرات ما را لمس می کند ، سعی می کند سر ما را نوازش کند.

- آنها دست ما را می گیرند و سعی می کنند جایی را بکشند یا ما را به عقب هل دهند.

- در آغوش گرفتن بیش از حد طولانی ، هنگامی که ما آماده ایم آنها را به پایان برسانیم و در آنها نگه داشته ایم.

- پرش بسیار سریع از آغوش ، در حالی که هنوز در آغوش می گیریم ، و در حال حاضر پرتاب شده یا رانده شده ایم.

- بغل کردن تشنجی وقتی شخص دیگری ما را به سمت خود تکان می دهد.

- بغل کردن ، کشیدن موهای ما ، لمس کردن گردن یا کشیدن برچسب ژاکت در پشت سر.

- در آغوش گرفتن ما ، با صدای بلند یا به طریقی دیگر به طرز ناخوشایندی چیزی را در گوش به ما می گویند ، در حالی که همچنان بدن خود را نگه می دارد.

- طرف مقابل بیش از حد به کشاله ران فشار می آورد.

- "به صورت دوستانه" دست روی باسن بگذارید ؛

- روی شانه خود ضربه بزنید یا دست را بیشتر از آنچه دوست دارند فشار دهید ، و این درد می کند.

- و غیره ، و سپس چنین دست زدن به خشونت فیزیکی پنهان تبدیل می شود. به نظر می رسد - چگونه این امکان پذیر است؟! عادت به دانستن اینکه خشونت فیزیکی یک ضربه است ، یا فشار آوردن ، یا فشار دادن شدید ، این لحظات نقض مرزها را به راحتی از دست می دهیم. اما آنها دقیقاً به این حوزه مربوط می شوند - به خشونت فیزیکی ، فقط به طور ضمنی. زیرا تجربه داخلی آن چنین است. فقط دادن حق به این احساسات برای خود دشوار است ، زیرا شخص فقط می خواهد بگوید که زودگذر بود ، ممکن است به نظر برسد ، یعنی وسوسه ای بزرگ برای شروع به روشنایی خود و از عدم اطمینان از آنچه در حال رخ دادن است ، رها کردن سوال در مورد اعتماد به احساسات ، توانایی تمرکز بر روی آنها ، و نه بر روی بیگانگان خارجی "آنطور که باید" ، توانایی بیان کلمات آنچه می خواهد متوقف شود. در ابتدا ، بعید است که بتوانید به سرعت این کار را انجام دهید. اما اگر این روند را زیر نظر داشته باشید ، سرعت عکس العمل به طور مداوم افزایش می یابد و در این صورت ، در همان لحظه حمله خاموش پنهان ، می توان جلوی دیگری را گرفت که از مرزهای ما عبور می کند.