انباشت اندوه در دوران سالمندی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

اردیبهشت امسال عمه ام 88 ساله می شود. او عالی است ، سعی می کند روحیه بدهد. به منظور ملاقات با پیرمرد آلزایمر ، او کلمات متقاطع را انجام می دهد ، شعر می خواند. سعی می کند در مورد خانه کاری انجام دهد ، البته ، چه اتفاقی می افتد ، البته. و با ناراحتی متوجه می شود که کمتر و کمتر می شود. علاقه مند به زندگی نسل های جوان.

او جوانترین است و اکنون آخرین زندگی خانواده والدینش است.

پدر و مادرش مدتها پیش مردند ، سپس برادران و خواهرانش یکی پس از دیگری شروع به ترک کردند ، شوهرش فوت کرد ، یکی از پسرانش فوت کرد. و شبکه دوستان قدیمی ، همکلاسی ها ، همکلاسی ها ، همکارانش هر ماه در حال کوچکتر شدن است. یکی یکی ، افرادی که او دوست داشت و به آنها وابسته بود ، می روند. غالباً در دوران سالمندی یک اثر تجمعی اندوه وجود دارد ، وقتی انباشته می شود ، فرد زمان و انرژی کافی برای پردازش یک غم را ندارد ، همانطور که در مورد دیگری اتفاق می افتد ، و بعد از آن یک سوم …

و یک فرد مسن می تواند برای مدت طولانی از نظر احساسی جدا شود. تمرکز کردن برای او دشوار می شود ، حافظه ، توجه ، تفکر بدتر می شود. اغلب افراد مسن درباره مرگ صحبت می کنند. و همه اینها نه تنها به دلایل ارگانیک موجود اتفاق می افتد ، اگرچه ، البته ، سهم آنها نیز وجود دارد. اغلب در این دوره ، افراد مسن دچار افسردگی می شوند. بدون درمان ، این شرایط منجر به خروج حتی بیشتر فرد از زندگی می شود ، از آن چیزی که هنوز در آن باقی مانده است. آنها همچنین ارتباط خود را با نیروهای عاطفی درونی خود از دست می دهند ، زیرا سرمایه گذاری مجدد در افراد قدیمی و پیدا کردن معنا برای بقیه عمر برای افراد مسن دشوار می شود. دوستان یک نرم کننده عالی برای مقابله با اندوه هستند.

حتی سخت تر از آن چیزی است که سالمندان و افراد مسن تجربه می کنند و باید از دست دادن افرادی را که دوست دارند در شرایط بسیاری دیگر از دست بدهند.

آنها می توانند با از دست دادن هویت حرفه ای ، توانایی خود برای حمایت مالی ، جسمی و عملی از دوستان و خانواده ، از دست دادن فعالیت و سلامتی ، جنسیت ، توانایی شرکت در فعالیتهای اجتماعی و تفریحی و استقلال خود مبارزه کنند. بسیاری نیز با از دست دادن خانه و اموال خود دست و پنجه نرم می کنند. از آنجا که این ضررها ممکن است در طول سالیان متمادی رخ داده باشد ، ممکن است تأثیر تجمعی توسط مراقبین و خانواده های مسن تشخیص داده نشود.

اعضای خانواده که اغلب مشغول کار و فرزندان خود هستند ، ممکن است نسبت به از دست دادن روزافزون بزرگتر خود حساس نباشند.

عدم شناخت خوب یا عدم شناخت کامل از هر فرد فوت شده می تواند گوش دادن یا همدلی را برای عزیزان دشوار کند. بعضی اوقات خانواده نمی فهمند که هنگام حمل یکی دیگر از دوستان پدربزرگ و مادربزرگشان ، تأمین هزینه حمل و نقل برای مراسم تشییع جنازه چقدر اهمیت دارد. مهم این است که ما روانشناسان عملی ، هنگام کار با افراد مسن ، تأثیر غم انباشته شده را در نظر بگیریم. علائم اندوه تجمعی را می توان با آنچه به نظر می رسد یک بیماری جسمی ، اختلال روانی یا حتی زوال عقل است پنهان کرد. تشخیص نادرست منجر به درمان می شود که مشکل اساسی را از دست می دهد. تحقیقات نشان داده است که احساس ناامیدی و درماندگی که نشانه های افسردگی هستند ممکن است در واقع نتیجه اندوه درمان نشده باشد. در چنین مواردی ، درمان مستقیم غم پیچیده منجر به نتایج قابل توجهی بهتر از درمان افسردگی می شود.

اندوه تجمعی یک مشکل ضعیف در افراد مسن است. تا زمانی که این اتفاق نیفتد ، برای ما که از ما برای درمان یک سالمند خواسته می شود مهم است که از مشکلات منحصر به فرد مرتبط با ضایعات متعدد ناشی از کهولت سن آگاه باشیم.