چگونه عشق پدرانه متولد می شود

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

علیرغم این واقعیت که ما به تدریج از توزیع پدرسالارانه وظایف و نقش ها در خانواده دور می شویم ، هنگامی که تربیت فرزندان به عنوان یک محله منحصر به فرد زن تلقی می شد ، بسیاری از مردان هنوز هم دادن پدر را دشوار می دانند - هم در سطح عملکردی و هم بیشتر. بنابراین در سطح احساسی و روانی.

برای مدت طولانی ، این مرسوم بود که بر این باور بود که برای یک مرد (بر خلاف یک زن) مشارکت در تربیت والدین و احساس عشق به فرزندان دشوارتر است ، زیرا او از غریزه ذاتی مراقبت از فرزندان برخوردار نیست. گویی غریزه مادری به طور خودکار فقدان توانایی مراقبت از فرزندان خود و مشارکت عاطفی در تربیت آنها از پدر را فرض می کرد. البته ، مادر که نه ماه زیر قلب خود می پوشد و سپس شیر می دهد ، به تنظیم نوزاد از جمله هورمون ها - اکسی توسین و پرولاکتین کمک می کند.

اما هورمون ها و غرایز نقش بسزایی در شکل گیری رفتارهای جدید والدین دارند. شرایط والدین و تصویر مادر و پدر ایده آل با هر دوره جدید تغییر کرده است. امروزه ، انتظارات از مادر و پدر نه تنها شامل تضمین بقا و مراقبت از بهزیستی جسمانی کودکان است ، بلکه ایجاد شرایط مطلوب برای شکل گیری شخصیت های سالم روانشناختی است.

چرا برای مردان دشوار است که پدر را شامل شوند

شواهد از مطالعات مختلف مختلف نشان می دهد که احساس محبت و عشق به نوزاد در نتیجه مراقبت فعال و منظم از یک بزرگسال ایجاد می شود. از آنجا که پس از تولد نوزاد در اکثر خانواده های مدرن اوکراینی ، 90 درصد زمان را مادر صرف می کند ، و پدر ، به عنوان یک قاعده ، مشغول کار است ، بنابراین پدران به طور جسمانی وقت کافی برای دوست شدن ندارند. و به کودک وابسته شوید

یک مرد نیازی غریزی به دست گرفتن ، بوسیدن و لمس نوزاد ندارد (برخلاف زنی که رفتار مادری او توسط هورمون بارداری و شیردهی - اکسی توسین ، که هورمون آغوش ، عشق و محبت نیز نامیده می شود) تقویت می شود. بنابراین ، در ابتدا ، هنگامی که والدین فقط باید نحوه برداشتن ، تغذیه ، استحمام ، تعویض پوشک را بیاموزند ، پدران معمولاً از ترس آسیبی به این کار نمی پردازند. اگر یک خانواده جوان نیز با والدین خود زندگی می کند ، مشارکت فعال مادربزرگ در مراقبت از نوزاد ممکن است به سادگی پدر را از میان افرادی که روزانه مراقبت مستقیم از نوزاد را انجام می دهند ، کنار بگذارد.

خود مادر نیز می تواند در روند ایجاد وابستگی پدر به نوزاد دخالت کند. به آرامی پدر آینده را برای آماده شدن برای زایمان یا انتخاب همه چیز به سلیقه خود اختصاص دهید ، تصمیمات مهم را به تنهایی (کدام کالسکه را بخرید ، در کدام زایشگاه زایمان کنید ، واکسیناسیون کنید ، آیا بچه را غسل تعمید دهید و غیره).) ، اجازه ندادن نوزاد ، کشیدن ، انتقاد کردن ، سرزنش کردن برای هر مرحله اشتباه در مراقبت از نوزاد ، مادر ممکن است لحظه مهمی را از دست بدهد ، زمانی که همسرش ممکن است در حال حاضر علاقه و نیاز به مشارکت فعال در زندگی را نشان دهد. عزیزم.

همچنین کلیشه های مختلف و افسانه های اجتماعی مبنی بر اینکه فرزندپروری کار یک مرد نیست ، این که مشارکت عاطفی قوی در خانواده تنها تصویر یک مرد قوی را مختل می کند ، این که خرید پوشک یا شستن باسن کودک می تواند به نوعی منفی باشد ، هنوز هم تأثیر زیادی دارد. بر رفتار پدرانه تأثیر می گذارد بر مردانگی پدرش

چگونه می توان عشق پدر را تحریک کرد

با در نظر گرفتن همه این شرایط ، که ممکن است در ایجاد ارتباط گرم و دلسوزانه بین پدر و کودک از همان دوران نوزادی اختلال ایجاد کند ، ایجاد شرایط مطلوب برای ورود پدر به نقش و موقعیت جدید بسیار مهم است.

مسئولیت والدین - هم برای مادر و هم برای پدر - مدتها قبل از ورود نوزاد به این دنیا آغاز می شود.برنامه ریزی خانواده و فرزندپروری آگاهانه اولین گام در جهت تربیت مسئولیت پذیر است. و این تصمیمات باید توسط همسران گرفته شود و حتی قبل از ایجاد خانواده مورد بحث قرار گیرد. از این گذشته ، اگر فردی از یک زن و شوهر تمایلی به مادر یا پدر شدن ندارد ، بنابراین ساده است که با شروع بارداری انتظار دخالت و مشارکت عاطفی را از یک شریک داشته باشید.

یک زن زودتر متوجه می شود که مادر است ، زیرا بدن او به تدریج تغییر کرد و به مدت نه ماه با یک زندگی جدید سازگار شد. او از نظر جسمی مدت ها قبل از اولین بار بچه را حس می کند. برای پدران در این زمینه دشوارتر است - آنها ابتدا فقط پس از زایمان با نوزاد ارتباط برقرار می کنند. بنابراین ، مهم است که یک مرد را حتی در دوران بارداری در تماس با نوزاد قرار دهید: برای سونوگرافی با هم بروید ، او را دعوت کنید تا به ضربان قلب خود در CTG گوش دهد ، در حالی که نوزاد در حال حرکت است شکم مادرش را لمس کند.

بسیار مهم است که یک مرد را در تمام جنبه های آماده شدن برای تولد یک زندگی جدید مشارکت دهیم: خرید لباس ، انتخاب بیمارستان زایمان ، یافتن داروهای لازم ، همراهی وی با مشاوره در مجتمع مسکونی و غیره. اگر زوج در دوره هایی برای والدین آینده شرکت کنند ، خوب است. این امر نه تنها امکان یافتن بسیاری از اطلاعات ضروری را فراهم می کند ، بلکه به همسران کمک می کند تا به سرعت در نقش والدین مشارکت داشته باشند. پس از همه ، آنها قادر خواهند بود در مورد دانش به دست آمده بحث کنند ، به طور مشترک تصمیم بگیرند و استراتژی آموزشی خود را انتخاب کنند.

زایمان مشارکتی تأثیر مثبتی بر مشارکت پدر در وضعیت جدید دارد: تجربه احساسی که یک مرد در هنگام تولد فرزند خود تجربه می کند به رفتار آگاهانه و با دقت بیشتر نوزاد و مادرش کمک می کند. اگر پدر در هنگام زایمان حضور داشته باشد و این فرصت را داشته باشد که مستقیماً مشارکت داشته باشد (کمک به همسرش در هنگام زایمان ، برقراری ارتباط با پزشکان ، تصمیم گیری با همسرش ، قطع بند ناف) ، در این صورت او به احتمال زیاد در کودک احساس دخالت می کند. از اولین روزهای پدر شدن

پس از بازگشت از بیمارستان به خانه ، بسیار مطلوب است که پدر تازه ساخته این فرصت را داشته باشد که حداقل چند روز از کار مرخص شود. اولین روزهای ماندن یک عضو جدید خانواده در خانه برای همه خاص است ، علاوه بر این ، مادر تازه متولد شده پس از زایمان ، چه در خانه و چه در مراقبت از نوزاد ، به کمک نیاز خواهد داشت. علاوه بر این ، یک زن در دوران پس از زایمان به ویژه آسیب پذیر است ، بنابراین حضور و حمایت همسرش به سادگی برای او ضروری است. چنین مشارکت جسمی و عاطفی مرد در مراقبت از خانواده از همان روزهای اول تأثیر مفیدی بر دخالت او در پدر شدن و تولد احساسات گرم برای نوزاد خواهد داشت.

بهتر است کمک هایی که مادربزرگ ها می توانند انجام دهند در مورد مسائل خانه باشد - تهیه سوپ ، رفتن به فروشگاه ، تمیز کردن کف خانه و کمک نکردن به کودک. البته ، تجربه نسل بزرگتر در مراقبت از نوزاد تازه متولد شده نیز می تواند برای والدین جوان ارزشمند باشد ، اما فقط به عنوان یک مثال یکبار ، و نه به عنوان یک وظیفه معمولی. در غیر این صورت ، وظایف فرزندپروری به سرعت بین مادر و مادربزرگ به اشتراک گذاشته می شود و پدر از کار خارج می شود. حتی اگر پدر تازه متولد شده در تعویض پوشک یا پوشیدن لباس بدن موفق نشود ، مادربزرگ ها قطعاً نباید این وظایف را بر عهده خودشان بگذارند ، و حتی بیشتر از این که پدر جوان را به دلیل بی تجربگی مورد انتقاد یا سرزنش قرار دهند.

اگر زایمان به خوبی پیش رفت و نه مادر و نه فرزند به مراقبت خاصی احتیاج دارند ، بهتر است والدین به هیچ وجه به کمک شخص ثالث متوسل نشوند ، بلکه سعی کنند به تنهایی با مسئولیت های جدید کنار بیایند. به هر حال ، با گذشت زمان ، کمک از بین می رود و دوباره لازم است که دوباره شکل گرفته و به مسئولیت های جدید عادت کنید. علاوه بر این ، اگر از همان ابتدا به یکدیگر متکی باشید ، این رابطه را مستحکم می کند و کمک می کند تا امیدهای کاذب در خود ایجاد نکنید و از هیچ کس ناامید نشوید.

این خوب است که پدر مسئولیت شخصی خود را برای مراقبت از نوزاد از همان روزهای اول ، به عنوان مثال ، حمام عصرانه یا ماساژ داشته باشد. در این حالت ، مادر باید به همسر خود اعتماد کند. اگر او نوزاد را به پدرش سپرد یا نوعی وظیفه را بر عهده گرفت ، نباید دوباره بررسی ، کنترل و "بالاتر از روح" ایستاد. هم مادر و هم پدر از نظر مسئولیت در قبال فرزند کاملاً برابرند.

بسیاری از پدران انتظار دارند که وقتی کمی بزرگ شوند ، تمایل به برخورد با کودکان را داشته باشند ، به طوری که جالب باشد: بازی با هم ، دوچرخه سواری ، به اشتراک گذاشتن تجربیات. اما مهم است که درک کنیم که این علاقه هرگز در بزرگسالی نخواهد بود. برای اینکه علاقه به کودک ظاهر شود ، باید از نظر پویایی رعایت شود: ابتدا یاد بگیرید که با کودکی که نمی داند چگونه کار می کند و هیچ بازخوردی ندارد ارتباط برقرار کنید ، سپس اولین لبخندها را در پاسخ دریافت کنید ، پاسخ دهید برای زمزمه کردن ، توجه کنید که چگونه مرد کوچک شروع به تشخیص و شادی در جلسه می کند. برای مشاهده این ، شما باید در تماس روزانه باشید ، یاد بگیرید که به نیمه ها و سایه ها توجه کنید ، به زبان جدیدی از دیدگاه ها و لحن ها مسلط شوید. این می تواند دشوار باشد ، در جایی خسته کننده و معمول است ، اما تلاش کردن مهم است - و در این صورت یک مرد می تواند عشق و محبت واقعی را برای فرزندان خود احساس کند ، و آنها نیز به نوبه خود احساساتی را به او منتقل خواهند کرد هرگز نتوانید در رابطه با شخص دیگری احساس کنید