مقابله با بحران هویت مدرن: امکانات روش Symboldrama

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تاریخچه شکل گیری مفهوم هویت ریشه در تحقیقات Z. فروید دارد که در کار خود "روانشناسی جمعی و تجزیه و تحلیل خود انسان" از واژه شناسایی استفاده کرده است. هویت یا شناسایی به معنای اولین تجلی ارتباط عاطفی با شخص دیگر بود.

اولین مطالعات مربوط به مشکل هویت با آثار J. G. Mead ، C. Cooley و دیگر دانشمندان دانشگاه شیکاگو مرتبط است. ظهور اصطلاح هویت خود با نام E. Erickson و E. Fromm همراه است.

بر اساس تحقیقات مدرن ، تعریف کلی پذیرفته شده از هویت به شرح زیر است: هویت جزء مهمی از خودآگاهی است ، "تصویر از خود" ، که تا حد زیادی رفتار فرد ، افکار و احساسات او را تعیین می کند. هویت به عنوان یک عنصر تشکیل دهنده معنادار شخصیت است که دارای ماهیت شناختی-عاطفی است و بر ارزشها ، تفکر و رفتار افراد تأثیر می گذارد. به فرد اطمینان می دهد ، مرزهای مکان خود را در جهان اجتماعی تعیین می کند.

هویت به عنوان ادغام یک فرد و جامعه شناخته می شود ، زمانی که همه فرصت پاسخگویی به این سال را دارند: "من کیستم؟" اصطلاح "بحران هویت" به خودی خود توسط اریک اریکسون در فرایند تحقیق در مورد روان رنجوری های نظامی در زیر دریایی ها مورد استفاده علمی قرار گرفت. اغلب اوقات ، بحران هویت خود را به عنوان تضاد ، ناسازگاری وضعیت اجتماعی موجود یک شخص یا گروه با الزامات تغییر وضعیت اجتماعی نشان می دهد.

می توان شایع ترین نشانه های مشخصه این حالت را مشخص کرد: نارسایی عزت نفس ؛ از دست دادن دید ؛ بدبینی فزاینده ؛ تغییر در فعالیت اجتماعی ؛ ظهور قضاوتهای سازش ناپذیر و رفتارهای پرخاشگرانه اجتماعی ؛ افزایش علاقه به مسائل متافیزیکی و باطنی و غیره

در نتیجه این ، احساسات و حالات مختلف شروع به بروز می کند. اینها ترس ، اضطراب ، افسردگی ، بی ثباتی عاطفی ، بی تفاوتی ، از دست دادن قدرت ، عدم تمایل به انجام هر کاری ، گیجی ، پرخاشگری ، تحریک پذیری ، کینه ، تشدید بیماری های مزمن و بسیاری دیگر است. دکتر.

وضعیت سیاسی-اجتماعی سالهای اخیر در سراسر جهان و به ویژه در اوکراین باعث ایجاد استرس روحی و روانی در اکثر مردم می شود. به جرات می توان گفت که این استرس به رشد انحرافات مختلف در عملکرد روان ، تشدید مشکلات مزمن و بروز مشکلات جدید کمک می کند.

هر مورد از افرادی که به دنبال کمک روانشناختی و روان درمانی هستند ، نشانه های بحران هویت را ندارند. اما وضعیت تنش بی وقفه و درگیری حل نشده به هر طریق ممکن به این امر کمک می کند.

در این راستا ، مشکل بحران هویت وظایف خاصی را برای غلبه بر آن بر عهده متخصصان قرار می دهد.

هنگام برخورد با بحران هویت ، چندین نکته مهم وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

تغییر در شرایط معمول زندگی باعث تجدید ساختار تصویر از خود می شود و در دو فرایند مخالف حرکت می کند: حفظ و تغییر. حفظ موقعیت های کلیدی ، تلاش برای حفظ سطح زندگی ، برای حفظ شرایط قابل توجه برای عملکرد. و در عین حال - تمایل به تغییر وضعیت خارجی ، تأثیرگذاری بر آن ، تنظیم شرایط برای خود. و در صورت شکست (کامل یا جزئی) ، نگرش درونی را نسبت به شرایط جدید وجود تغییر دهید.

به طور کلی ، وضعیت با پارامترهای بحران شخصیت مطابقت دارد. می توان گفت بحران هویت و بحران شخصیت حلقه های یک زنجیره هستند. علاوه بر شباهت ، ذکر تفاوت در تجلی این پدیده ها ضروری است.یک بحران شخصی می تواند هنجاری (تغییرات مربوط به سن) یا غیرطبیعی (طلاق) باشد و در چارچوب عملکرد خود فرد و محیط نزدیک او ایجاد می شود. بحران هویت معمولاً ناشی از تحولات اجتماعی است و ناگزیر سطح شخصی را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما عواقب عمیق تر و غیرقابل پیش بینی تری دارد و ایده های فرد را در مورد خود تغییر می دهد.

اریکسون هویت را یک شکل گیری شخصیت پیچیده تعریف می کند که دارای ساختار چند سطحی است:

1) سطح فردی ؛ 2) سطح شخصی ؛ 3) سطح اجتماعی

در سطح اول هویت در نتیجه آگاهی فرد از بسط زمانی خود ، از جمله تصور خاصی از خود ، داشتن گذشته و نگاه به آینده تعریف می شود. در سطح دوم ، هویت توسط اریکسون به عنوان احساس فرد از منحصر به فرد بودن خود ، منحصر به فرد بودن تجربه زندگی اش تعریف می شود که باعث ایجاد هویت می شود - چیزی بیش از یک جمع ساده از شناسایی کودکان.

در نهایت ، در سطح سوم ، هویت آن ساختار شخصی است که نشان دهنده همبستگی درونی فرد با ایده آل ها و استانداردهای اجتماعی ، گروهی است و در نتیجه به فرایند طبقه بندی خود کمک می کند: اینها ویژگی های ما هستند که به لطف آنها ما جهان را به مشابه و غیر مشابه تقسیم می کنیم. یکی اریکسون به این ساختار نام هویت اجتماعی داد [5].

نظریه هویت اجتماعی تاجفل و ترنر استدلال می کند که یک فرد نیاز دارد گروههای خود را از نظر شاخصهای بسیار مهمتر از گروههای دیگر برتر بداند. در عین حال ، فرد نسبت به گروه خود (طرفداری گروهی) و نسبت به گروههای دیگر ایده آل است. به گفته نویسندگان ، یک فرد می تواند با تحقیر یا ارزیابی منفی گروه های دیگر احساسات مثبت خود را نسبت به گروه خود افزایش دهد. در مواردی که گروه خود به طور سنتی به گروه هایی با موقعیت اجتماعی پایین تعلق دارد ، شخص به طریقی سعی می کند بر منحصر به فرد بودن گروه خود ، تفاوت های مهم آن با دیگران تأکید کند.

بحث های مختلف در مورد موضوعات سیاسی ، در شبکه های اجتماعی و رسانه ها ، در طول زمان گذشته ، این روند را به وضوح نشان می دهد.

محتوای بحران یک حالت عاطفی حاد است که در شرایط دشوار برخورد فرد با موانع بر سر راه برآوردن مهمترین نیازهای او بوجود می آید. به عنوان نشانه های یک بحران ، که می تواند ملاکی برای تشخیص آن باشد ، موارد زیر نامیده می شود: حضور رویدادی که باعث استرس می شود ، منجر به سرخوردگی و همراه با احساس ناامیدی ، فروپاشی در دستیابی به اهداف حیاتی می شود. تجربه اندوه ؛ احساس از دست دادن ، خطر ، تحقیر ؛ احساس عدم کفایت ؛ تخریب روند معمول زندگی ؛ عدم اطمینان از آینده ؛ عدم یکپارچگی چشم انداز وضعیت ؛ ترس ناامیدی ؛ احساس تنهایی و طرد شدن ؛ رنج کشیدن.

اهداف و خیالات خودکشی کلید نمادین تجربه یک بحران است. A. H. Movhovikov خاطرنشان می کند که رایج ترین انگیزه اجتناب از درد ذهنی غیرقابل تحمل ذهنی است. تولد یک نوزاد جدید اغلب با نیاز به جدایی دردناک همراه است ، زمانی که لازم است بخشی از تجربه ای را که فرد قبلاً با آن شناخته شده بود ، جدا کنید ، در مورد آن می تواند بگوید "این من هستم" ، "این مال خودم."

با توجه به پارامتر زمان ، بحران ها به موارد زیر تقسیم می شوند: حاد ، کوتاه مدت ؛ طولانی مدت؛ ماندگار

از نظر پویایی ، 4 مرحله متوالی بحران وجود دارد (J. Kaplan):

1. رشد اولیه تنش ، تحریک راههای عادی حل مشکلات ؛

2. افزایش بیشتر استرس در شرایطی که این روشها بی اثر است.

3. تنش حتی بیشتر ، مستلزم بسیج منابع خارجی و داخلی.

4با یک دوره نامطلوب ، اگر بحران حل نشده باشد ، اضطراب و افسردگی افزایش می یابد ، احساس درماندگی و ناامیدی می شود و منجر به بی نظمی شخصیت می شود.

در صورت از بین رفتن خطر خارجی یا یافتن راه حلی برای وضعیت ، بحران می تواند در هر مرحله ای پایان یابد. در شرایط طولانی مدت سیاسی-اجتماعی ، روان درمانی است که به بیمار امکان می دهد این راه حل را بیابد.

موقتی بودن و برگشت پذیری بحران هویت بستگی به در دسترس بودن منابع بیمار - فرصتهای داخلی و / یا خارجی برای دریافت حمایت ، تأیید ، قدرت ذهنی دارد. وجود یا عدم وجود منابع در زمان وقایع غم انگیزی که منجر به مراجعه فرد به درمانگر شد از اهمیت بالایی برخوردار است. ترکیبی از علائم ، بحران های سنی همزمان با رویدادهای خارجی ، بیمار را در معرض بحران هویت قرار می دهد.

پیش آگهی موفقیت درمان می تواند به عوامل زیادی بستگی داشته باشد. به عنوان مثال ، در سطح ادغام شخصی. وابستگی در این مورد حتی ممکن است برعکس باشد - هرچه سطح بلوغ شخصی پایین تر باشد ، روند تطبیق نفوذ برای فرد آسان تر می شود. شک کمتر ، عزم بیشتر.

سیمبولدراما ، به عنوان یکی از موثرترین روش های روان درمانی ، طیف وسیعی از رویکردها ، روش ها و تکنیک ها را برای مقابله با بحران هویت ارائه می دهد.

روانکاوی که اساس این رویکرد است ، درک و پذیرش وضعیت فعلی ، ترمیم حوزه شناختی ، ایجاد و توضیح روابط علت و معلولی را در رویدادهای زندگی بیمار ارتقا می دهد.

تماس روانشناختی بین درمانگر و بیمار ، که بر اساس احترام متقابل ، حمایت و تأیید عاطفی ایجاد شده است ، مبنای شناسایی مثبت قرار می گیرد و به بازیابی ایمان به خود و به قدرت خود کمک می کند.

درام نمادین به عنوان روشی مبتنی بر کار فعال تخیل ، ساختن واقعیت جدید ، تصویری جدید از "من" را ممکن می سازد. به دلیل منحصر به فرد بودن دستگاه ذهنی هر بیمار ، این تصویر ویژگی های منحصر به فرد خود شخصیت را حفظ می کند. بازتاب و مهار احساسات بیمار توسط روان درمانگر به منبعی قدرتمند برای غلبه بر بحران تبدیل می شود.

اهداف اصلی روان درمانی برای کمک به حل بحران های هویت عبارتند از:

• آشتی تدریجی تضادهای اجتناب ناپذیر در تصور از خود ،

• بازیابی تداوم ادراک تصویر I قبل و بعد از حوادث غم انگیز ،

• ادغام هویت نفس در همه سطوح - فردی ، شخصی ، اجتماعی ،

• از بین بردن مخالفت های سفت و سخت با بازگرداندن پایه های تصویر از خود و گسترش مجموعه شناسه های قابل قبول ،

• ایجاد انعطاف پذیری در پاسخ به شرایط استرس زا ،

• ایجاد قابلیت تغییر آسانتر بین نقشهای اجتماعی در گروههای مختلف اجتماعی.

بیایید امکانات اصلی و تکنیک های خاص برای کار با این مشکل را در نظر بگیریم.

1. بازگرداندن ادراک تداوم وجود: کار با قطعات "قبل ، بعد ، اکنون" ؛ تکنیک "خط زندگی" ؛

2. ارزیابی مجدد رویدادها و پذیرش شرایط: "خود را 80 ساله معرفی کنید" ، "نامه ای از آینده" ، "روز من در 5 سال" ؛

3. پاسخ به پرخاشگری و درد روانی: "لئو" ، "گرداب" ، "ارائه احساسات غیرقابل تحمل در قالب یک پدیده طبیعی" ؛

4. جستجوی منابع: "پیاده روی تا یک مرد عاقل" ، "یک تیم از یاران" ، "یک حیوان که به کمک نیاز دارد" ؛

5. بخشش و جدایی: "یک گره در جاده" ، "کشتی" ، "هدیه فراق" ؛

6. بازگرداندن احساس امنیت و خودمختاری: "یک گل زیبا" ، "یک مکان امن که در آن احساس خوبی دارم" ، "ساختن قلعه" ؛

7. شکل گیری یک تصویر جدید از "من": "ساخت خانه جدید" ، "اختصاص زمین برای خود" ، "ایده آل من" ، "گربه وحشی"

8. تمرکز بر آینده: "روز من در 5 سال" ، "روپوش جاده" ، تکنیک تعیین هدف "5-3-1".

باقی می ماند چند کلمه در مورد شخصیت خود رواندرمانگر در جریان اصلی مشکل مدرن بحران هویت بگوییم. البته ، تغییرات اجتماعی بر همه شخصاً و کل جامعه ما تأثیر می گذارد. و این دقیقاً آن بخشی از هویت است که با تعیین سرنوشت حرفه ای ، فعالیت ، انعطاف پذیری در ارزیابی آنچه اتفاق می افتد مطابقت دارد - که کار ما را با جمعیتی که در این زمان دشوار درخواست کمک کرده اند ممکن می سازد. بحران نه تنها مرگ قبلی است ، بلکه امکان ایجاد تصویری جدید از "من" است. انعطاف پذیری ، بردباری ، انسانی ، عمیق ، مسئولیت پذیر ، پایدار ، همدل ، توجه و دائماً تجدیدنظر امروز شرط نیست ، بلکه شرط لازم برای حرفه ما است. هر بار که با بیمار ملاقات می کنیم ، این س ourselvesال را از خود می پرسیم: "من کیستم؟" و بدنبال پاسخ می گردم

با توجه به مطالب فوق می توان به نتایج زیر دست یافت:

1. وضعیت اجتماعی کنونی که منجر به بحران هویت در بین مردم می شود ، وظیفه تسلط بر مهارت های کار روان درمانی را برای غلبه بر آن بر عهده متخصصان می گذارد.

2. روش نمایشی نماد فرصت های زیادی برای غلبه بر بحران هویت فراهم می کند.

3. ابزار اصلی در کار همچنان خود متخصص است - توانایی های شخصی و حرفه ای او ، ضرب در تجربه همکاران و کل جامعه حرفه ای ما در کل.

ادبیات

1. Erickson E. هویت: جوانان و بحران: Per. از انگلیسی / مشترک ویرایش و پیشگفتار تولستيخ A. V. - M.: گروه انتشارات "Progress" ، 1996. - 344s.

2. کرنبرگ O. F. پرخاشگری در اختلالات و انحرافات شخصیتی / در. از انگلیسی A. F. اوسکوف. - م.: شرکت مستقل "کلاس" ، 1998. - 368 ص.

3. مالر M. ، McDewitt J. B. فرایند جداسازی-فرد سازی و شکل گیری هویت // مجله روانشناسی عملی و روانکاوی 2005 شماره 2

4. تجزیه و تحلیل رویکردهای افزایش هویت در علم روانشناسی / Kh. I. Turetska // به روز رسانی خرد ، اشکال و روشهای توسعه و توسعه در وام مسکن آموزش و پرورش: zb. علوم خوب یادداشت های علمی دانشگاه بشردوستانه ایالتی ریون. - ریون ، 2007. - Vip. 37. - صص 232–236.