چگونه می توان در 3 مرحله سریع از رابطه با خودشیفته خارج شد؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

چگونه می توان به سرعت از رابطه با خودشیفته خارج شد تا سالها از عواقبی که شخص در روح شما به جا گذاشته رنج نبرید؟

در اینجا 3 مرحله وجود دارد که به شما کمک می کند رابطه خود را با یک فرد خودشیفته به سرعت پایان دهید و درد دل خود را در 2-3 ماه تسکین دهید. البته طول رابطه با خودشیفته نیز اهمیت دارد. علاوه بر این ، در ابتدای رابطه ، ارزش این را دارد که شریک زندگی شما خودشیفته باشد. اگر او واقعاً یک گل نرگس است ، بهتر است او را ترک کنید تا اینکه سعی کنید چیزی را تغییر دهید. می بینید که یک فرد در معرض تغییر است ، می توانید سعی کنید به نحوی با او رابطه برقرار کنید.

بنابراین ، شما درک می کنید که از نظر احساسی قادر نیستید شریک خود را بکشید و مسئولیت خود را بر عهده بگیرید. اگر در مورد خودشیفتگی واقعی در منطقه مرزی (نزدیک به روان پریشی) صحبت کنیم ، چنین خودشیفته ای شما را نابود می کند. و برای اینکه "خرد نشوید" و زنده نمانید ، برای نجات خود ، بهتر است زودتر تصمیم به قطع روابط بگیرید.

اول از همه ، شما باید یک تصمیم قاطع بگیرید - شما 100٪ عقب نشینی یا به سمت آشتی نخواهید کرد. شما قطعاً تصمیم گرفتید از این شخص جدا شوید ، زیرا او شما را نابود می کند.

اولین قدم این است که تمام تماس ها را قطع کنید ، تا آنجا که ممکن است ارتباط را متوقف کنید. اگر مایلید چیزی را از هدیه اهدا شده به شما بازگردانید ، آن را در اختیار همسرتان قرار دهید ، تا آنجا که ممکن است آن را تا یک سال مخفی کرده و فراموش کنید. اگر ما در مورد یک خرید بزرگ ، به عنوان مثال ، یک خودرو صحبت می کنیم ، دیگری را با همان پول بفروشید و بخرید تا با شخصی مرتبط نباشد. تبادل خانه یا آپارتمان توصیه ها کلی هستند و شما شرایط را با توجه به توانایی های خود ارزیابی می کنید ، زیرا این یک تجارت پر مصرف است.

واقعاً تشییع جنازه برای چیست؟ در حالی که ما در حالت شوک هستیم ، در مراسم تشییع جنازه شرکت می کنیم ، فعالیت های زیادی انجام می دهیم و سپس روند عزاداری قابل تحمل تر می شود. به همین ترتیب ، هنگام جدایی - باید نوعی آیین وجود داشته باشد که زمان و انرژی شما را بگیرد ، قدرت کمتری برای گریه کردن و کشتن خود برای یک فرد دارید ، در افسردگی فرو می روید. با این حال ، همه ما متفاوت هستیم و هرکسی در چنین شرایطی ممکن است نیازهای خود را داشته باشد - شخصی درست پس از چنین تصمیمی ارادی به زمان نیاز دارد تا در غم و اندوه باشد ، و تنها در این صورت است که فرد می تواند برخی از فرایندهای آیینی را آغاز کند.

لازم نیست ارتباط خود را با شریک خود قطع کنید. اگر فرزندان مشترکی دارید ، ایده آل این است که پدر یا مادر از طریق بستگان با هم ارتباط برقرار کنند. اگر این گزینه امکان پذیر نیست (به سن کودک توجه کنید) ، شاید بهتر باشد او یک تلفن همراه بخرد ، بگذارید با مادر / پدر صحبت کند. ارتباط کودک را با والدین دیگر قطع نکنید. رابطه شما فقط مربوط به شما دو نفر است و کودک بزرگ می شود و همه چیز را درک می کند که کیست و چه کسی برای چه کسی درد بیشتری ایجاد کرده است.

کودکان مادر و پدر را به یک اندازه دوست دارند و برای آنها مهم است که تصویر والدین خود را خوب نگه دارند. به همین دلیل است که شما نباید بگویید "پدر بد است" ، "پدر به مادر آسیب می رساند" و غیره - سپس کودک داخل پاره می شود. خودتان آن را مرتب کنید ، او را درگیر درگیری نکنید ، بگذارید با پدر / مادر ارتباط برقرار کنیم ، اما سعی کنید خود را به حداقل برسانید. اگر هنوز مجبور به برقراری ارتباط هستید ، پس به طور جدی در مورد مورد. بدون س questionsال: "چطور هستی؟" ، "چطور هستی؟" ، "دیروز چه اتفاقی افتاده است؟" همه چیز سخت است: "آیا شما نیاز به صحبت با کودک دارید؟ - باشه "،" آیا لازم است چیزی بردارید؟ " - لطفا "،" من این را از شما نیاز دارم - بیایید آن را بفهمیم. " مرزهای مشخصی را تعیین کنید ، برای گل نرگس این نقض می شود ، به ویژه در منطقه مرزی. هرچه مرز واضح تر باشد ، کمتر شریک شما را به لرزه در می آورد. واقعاً برای یک فرد خودشیفته مرزی دشوار است که مرزها را تعیین کند ، اما در تصمیم گیری قاطع باشید ، ادامه دهید.

گام دوم این است که خود را بازیابی کنید ، عزت نفس کافی خود را به دست آورید ، نگاه کافی به خودتان. دقیقاً کافی - شما مقصر نیستید ، همه چیز با شما مرتب است. این اصلی ترین احساسی است که پس از رابطه با خودشیفته ، بار اصلی باقی می ماند. گویی می خواهید دوباره به این شخص برگردید و بگویید: "نه ، خوب ، نگاه کن! من خیلی درست می گویم ، معمولی! نباید مرا متهم می کرد که من خودخواه ، حریص و شیطانی هستم. من عادی هستم". این یک خواسته و آرزوی دردناک است ، وقتی واقعاً می خواهید بیایید و ثابت کنید ، سر خود را به دیوار بکوبید.

ریشه های این احساس را درک کنید ، او از شما چنین شخصی ساخته ، نه خودشیفته. شما در روابط خود با خویشاوندان خود (والدین ، پدربزرگ ، مادربزرگ ، عمه ها و عموها - همه کسانی که در تربیت شما شرکت کرده اند و زمان زیادی را در کودکی با آنها گذرانده اید) یادداشت های خودشیفته ای داشته اید. شاید یک پیام منفی در جهت شما وجود داشته باشد (شما بی ارزش هستید ، نمی توانید کاری را انجام دهید ، کاری را انجام نمی دهید) ، نوعی احساس کاهش ارزش و انتقاد نسبت به خود را احساس کردید ، سعی کردید ثابت کنید که "کودک مناسب" برای حفظ عشق والدین ، از جمله جان او ، ایمنی. و حالا شما می خواهید به اثبات چیزی در رابطه خود با خودشیفته ادامه دهید. اغلب اوقات یک فرد خودشیفته را به عنوان شریک خود انتخاب می کند (به ویژه در یک رابطه طولانی مدت) ، زیرا مادر و پدر نگاه سردی داشتند ، گویی از طریق او هیچ گرما و تماس احساسی وجود نداشت. بر این اساس ، چنین فردی در بزرگسالی به دنبال یک شریک خودشیفته سرد ، با همان نگاه سرد "از طریق" است ، که چیزی جز خود نمی بیند ، تا بتواند همچنان ثابت کند "نه ، خوب ، نگاه کن ، همه چیز برای من خوب است ، من" بد نیستم - من مهربان هستم و برای شما تلاش می کنم ، اهمیت می دهم! " و در اینجا یک نکته مهم وجود دارد - هرچه بیشتر به خودشیفته بپردازید ، بیشتر او شما را دریافت می کند ، بازخوردی وجود نخواهد داشت. باور کنید ، شما در پاسخ به اقدامات و تلاش های خود برای اثبات چیزی ، مطلقا هیچ چیزی دریافت نخواهید کرد. هرچه بیشتر تلاش کنید ، شخص بیشتری رویگردان می شود ، شما را رد می کند. اگر در حال حاضر با یک فرد خودشیفته در ارتباط هستید و قصد ندارید روابط خود را با او قطع کنید ، تلاش خود را برای او متوقف کنید و خود را از خود خارج کنید.

چرا رابطه با یک خودشیفته دشوار است؟ خودشیفته به شدت شما را با وب سایت تمجید و چاپلوسی خود می پوشاند ، باعث لذت بزرگ و شیرین شما از بالا بردن شما می شود - او واقعاً ایده آل می کند ، تحسین می کند ، چیزهای زیبا می گوید (چقدر باحال هستید! چقدر باهوش هستید! چقدر سکسی هستید! چقدر خوب است من با شما هستم!). در واقع ، این هیجان که به شما تغذیه می شود ، تار عنکبوت است. و هنگامی که وارد آن می شوید ، پس از مدتی احساس بی تحرکی خواهید کرد. شما یک فرد ایده آل ، بسیار باهوش ، جالب و دلسوز ، درست هستید و نمی توانید اشتباه کنید ، به خود اجازه دهید در کنار شریک زندگی خود اقدامات دیگری انجام دهید. با این حال ، دیر یا زود ، این اتفاق می افتد - و سپس شما سقوط شدید و استهلاک را احساس خواهید کرد.

علاوه بر این ، حتی اگر شما کار اشتباهی انجام نداده اید ، اما همچنان این خط را خم کرده اید ، خودشیفته ، در این اطراف ، احساس شرم خواهد کرد (او شرم خواهد کرد که در کنار شما غیرقابل کنترل است) ، و شروع به الهام بخشیدن به شما می کند. یک فرد نمی خواهد چیزی در مورد خودش بداند و تشخیص دهد ، در اعمال خود تجدید نظر کند و احساس کند - نه ، خودشیفته می خواهد شما آن را احساس کنید. اینجاست که مکانیسم شناسایی فرافکنی ایجاد می شود - شما احساس اشتباه خواهید کرد (در حال انجام کار اشتباه هستید ، یا چیزی می گویید) ، ناخوشایند ، در داخل خود به شدت کوچک می شوید و سعی می کنید ایده آل شوید. خودشیفته نمی تواند خود را ناقص - و حتی بیشتر از آن ، شما - تجربه کند. علاوه بر این ، اگر فردی عصبانی باشد ، شروع به تحریک شریک خود به تجاوز (برخی از شوخی ها یا کلمات) می کند. و شما واقعاً در حال شروع به عصبانیت هستید ، صدایتان را بلند کنید و در پاسخ بشنوید: "شما شرور / بد هستید!". دیالوگ چیزی شبیه به این است: "منظورت این است که شیطانی؟ منو آوردی! " - "نه ، شوخی کردم ، چیزی شبیه این! فکر کردی من فقط شوخی کردم. شما شوخی را نمی فهمید! "و بس - به شما برچسب "شیطانی" زده اند. و سپس شروع به اثبات می کنید که اینطور نیست.

این کار را متوقف کنید و ویژگی های خود را (که هستید و چه شخصی هستید) را در درون خود بازگردانید. بله ، در صورت تحریک می توانم عصبانی شوم (عصبانی هستم ، من همیشه این ویژگی را دوست ندارم ، اما اینطور است). بله ، گاهی حریص هستم ، دوست ندارم به اشتراک بگذارم. بله ، گاهی خودخواه ، من به خودم فکر می کنم. و این در واقع خوب است و انرژی شما را ذخیره می کند. همه چیزهایی که خودشیفته شما با لحنی کاهش دهنده به شما گفته بود را به خاطر بسپارید و دردناک واکنش نشان دادید و آن را به خودتان بازگردانید. در جایی درست بود ، در جایی نه - شما یک فرد معمولی با احساسات ، تجربیات ، اقدامات مختلف هستید. شما کاملاً حق دارید اشتباه کنید ، اما در درون شما خوب نیست. اگر دوستانی دارید ، نوعی محیط ، آنها از شما رویگردان نبوده اند ، پس شما خودشیفته نیستید ، همه چیز برای شما عادی است ، مردم با شما ارتباط برقرار می کنند ، شما می توانید با افراد دیگر باشید ، بنابراین همه کلمات را به داخل فشار دهید پس زمینه درست نیست … برای هر اتهامی استدلال متقابل بیاورید. و از همه مهمتر - دائماً این افکار وسواسی را در سر خود نچرخانید ، درک کنید که شما یک فرد عادی هستید (پس از رابطه با یک خودشیفته ، بازیابی عادی بودن مهم است).

گام سوم ایجاد یک محیط مثبت ، مهربان و حمایتی است که می تواند درباره شما بازخورد بدهد. شما دقیقاً چاپلوسی کافی را احساس خواهید کرد (به عنوان یک قاعده ، اگر فردی در منطقه تمجید ضربه ای وارد نشود ، ناراحت می شود ؛ یا در برخی شرایط احساس حماقت می کند). تعیین کنید که آیا از طرف شخص خاصی تملق دارید یا فقط از یک نفر - این معیار خواهد شد. با این حال ، دریافت بازخورد کافی در زمینه مناسب بسیار مهم است. وقتی احساس می کنید آن شخص به شما اهمیت می دهد ، انتقاد بسیار ملایم و ملایم خواهد بود. ارتباطات خود را با خانواده خود بازیابی کنید ، و در زمان جدایی ، اینها می تواند شفابخش و لحظات خوشایندی در روابط با عزیزان باشد.

بهترین گزینه افراد هم سن شما هستند ، چیزی که در محیط شما موقعیت خواهر و برادر نامیده می شود (افرادی که تقریباً 10 سال از شما بزرگتر / جوانتر هستند). ممکن است تجربیات متفاوتی داشته باشید ، اما در اصل ، نسبت به یکدیگر در موقعیت عمودی قرار ندارید. به عنوان مثال ، اگر شما 30 ساله هستید ، و فردی از محیط شما 50 سال دارد (نزدیک به سن والدین شما) ، در این صورت او برای شما تربیت کننده تر خواهد بود. سعی کنید بیشتر با همکاران خود ارتباط برقرار کنید - نه در چارچوب جدایی ، بلکه به سادگی تا شما را از افکار وسواسی ((من بد هستم!)) نخورید و تمایلی به اثبات چیزی به خودشیفته وجود ندارد. این روند را متوقف کنید! به خود بگویید: "من خوب هستم ، هیچ چیز را به کسی ثابت نمی کنم! من این را می دانم ، و این برای من کافی است! " و باور کنید - مطمئناً شخصی وجود خواهد داشت که ویژگی های شما را می بیند ، شما را درک می کند و از شما قدردانی می کند!