روانشناس خانواده و خانواده درمانی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در قسمت دوم مقاله ، من بر خود خانواده درمانی تمرکز می کنم. اجازه دهید به شما یادآوری کنم که درمانگر خانواده به خانواده نه به عنوان افراد جداگانه و کاملاً مستقل ، بلکه به عنوان یک سیستم یکپارچه ، که قوانین و ویژگی های خاص خود را دارد ، نگاه می کند.

در ابتدا ، خانواده درمانی در کار با زوجین و روابط مادر و فرزند مورد استفاده قرار گرفت. رابطه بین همسران در حال حاضر محوری است و این رابطه آنهاست که بیشترین تأثیر را دارد. مشکلات و تعارضات همسران نقطه شروع برای مطالعه دقیق فرایندهایی است که در خانواده رخ می دهد.

خانواده درمانی به موارد زیر کمک می کند: انتخاب ناموفق شریک ، مشکلات در انتخاب شریک دائمی و شریک آینده خانواده ، درگیری با همسر و در کل خانواده ، تکرار مداوم حوادث و اشتباهات منفی (خیانت ، نزاع ، جدی و طولانی مدت) درگیری) ، بیماریهای روانی - روانی مرتبط با روابط خانوادگی ، تظاهرات مکرر علائم بیماری زا. در خانواده درمانی ، بردار ایده آل حرکت ، یا می توانید با درخواست تماس بگیرید: "ما می خواهیم / می خواهیم بفهمیم چه اتفاقی می افتد ، شرایط را تغییر می دهیم و تصمیم درست می گیریم."

معمولاً خانواده ها در حساس ترین لحظه به دنبال کمک روانشناختی هستند. وقتی همه چیز داغ است. در چنین لحظاتی ، درمان کامل امکان پذیر نیست. در این مورد ، کار یک درمانگر خانواده با هدف از بین بردن یک وضعیت حاد انجام می شود ، تنها پس از آن امکان درمان وجود دارد. باید با صبر و درک زیادی به این خانواده ها نزدیک شد و گذار به گفتگوی سازنده می تواند زمان بر باشد. هدف از درمان بازسازی تجربه گذشته تعامل است ، که قبلاً قابل قبول و کافی بود ، و اکنون دیگر سازنده و سازگار نیست. درمان عمیق همیشه ممکن نیست (محدودیت های زمانی محدود ، محدودیت های مالی ، عدم تمایل به ادامه درمان و غیره). سپس درمان کوتاه مدت انجام می شود. هدف آن بازسازی تجربیات گذشته نیست ، بلکه حذف علامت یا تضعیف جزئی آن است. همانطور که قبلاً نوشتم ، یک علامت می تواند باشد: خیانت ، نزاع ، درگیری مکرر ، بیماریهای مختلف اعضای خانواده و غیره. مانع تصمیم گیری در مورد درمان کوتاه مدت نیست ، حمایت از این تصمیم و تمرکز بر اهداف مشترک - کمک به خانواده برای بازگرداندن وضع موجود - بسیار مثرتر خواهد بود.

شرایطی وجود دارد که درمان خانواده یا بی فایده یا حتی مضر خواهد بود: هنگامی که یکی از همسران نسبت به درمان بسیار منفی است و این را آشکارا بیان می کند. در این مورد ، او نه تنها روند را کند می کند ، بلکه از حرکت در جهت سازنده نیز جلوگیری می کند ، بلکه می توان در مورد آسیب هر دو همسر چنین درمانی صحبت کرد. در این مورد ، ارزش تغییر به درمان فردی را دارد. روان پریشی های یکی از همسران. آنها اجازه نمی دهند واقعیت را به اندازه کافی درک کنند ، و بنابراین ، هیچ تماس درمانی وجود نخواهد داشت. ممکن است به سوال گذراندن درمان در زمان مرحله بهبودی بازگردیم. وابستگی شیمیایی در مرحله حاد (اعتیاد به مواد مخدر ، الکلیسم). همه چیز تقریباً مشابه روان پریشی است ، هنگامی که فرد دارای حالت هوشیاری تغییر یافته است و تماس با واقعیت وجود ندارد یا تحریف شده است ، انجام درمان غیرممکن است. هنگام بروز خشونت خانگی باید مراقبت کرد.

وظیفه جهانی خانواده درمانی این است که اعضای خانواده را از درگیری های روانی درونی خلاص کرده و محدودیت هایی را که آنها اعمال می کنند حذف کند. برخی از وظایف را می توان به طور جداگانه مشخص کرد: شناسایی و بسط الگوهای مخرب رفتار. توسعه و تقویت اشکال بالغ تعامل ؛ شفاف سازی خواسته های پنهان و بحث آشکار آنها نه تنها در درمان ، بلکه در خانواده. دستیابی به اشکال بالغ عملکرد خانواده و خانواده.ممکن است به نظر برسد که درمانگر در این مورد خانواده را جدا می کند ، اما این احساس کاذب است. درمانگران خانواده تلاش می کنند ، از طریق دستیابی به اشکال بالغ تعامل ، برای دستیابی به انسجام خانوادگی ، کیفیت زندگی را در کل خانواده و اعضای آن بهبود بخشند.

اگر س questionsالی دارید ، می توانید از من بپرسید ، و من آماده پاسخگویی به آنها هستم.

میخائیل اوژیرینسکی - روانکاو ، تحلیلگر گروه.