2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
من موضوع عصبانیت را با توضیح تفاوت بین عصبانیت و پرخاشگری ادامه می دهم.
از آنجا که من قبلاً این مفاهیم را اشتباه گرفتم.
عصبانیت یک احساس است ، یک تجلی است من فقط می توانم عصبانی شوم ، این احساس را در خودم ثبت کنم ، در مورد آن بگویم.
پرخاشگری اقدامی است که پس از عصبانیت قابل کنترل است.
به عنوان مثال ، می توانید از برخی شرایط روزمره در یک رابطه عصبانی شوید و در همان زمان شروع به تمیز کردن ، شکستن ظروف یا بالش کنید - اینها در حال حاضر اقدامات ، پرخاشگری هستند.
خشم در درجه اول به عنوان نیروی محرک ، انرژی عمل می کند. بدن بسیج می شود ، ماهیچه ها درگیر و آماده عمل هستند ، بینایی واضح تر می شود ، سطح آدرنالین بالا می رود ، و سپس شما می توانید به اقدامات تهاجمی بروید. ثابت کنید ، به آنچه نیاز دارید برسید.
به عنوان مثال ، کسی به شما می گوید که شما یک شکست خورده هستید. شما عصبانی هستید. می توانید از شخصی انتقام بگیرید ، فریاد بزنید یا از خود دفاع کنید. یا می توانید از انرژی عصبانیت استفاده کنید و به حرکت ادامه دهید. به این فکر کنید که چرا من شکست خورده ام ، چه کار می کنم ، و بیرون بروید و این کار را انجام دهید تا موفق شوید. به طوری که هیچ کس دیگری شما را چنین صدا نزند.
متاسفانه بسیاری گزینه اول را انتخاب می کنند. اما من پیشنهاد می کنم از منبع مورد دوم استفاده کنید. بعد از عصبانیت می توانید پرخاشگری و عمل را کنترل کنید.
اگر کسی شما را در مترو هل داد ، شما حق عصبانیت خود را به عنوان عکس العمل و پاسخ به نقض مرزهای خود دارید. سپس می توانید راه خود را برای نحوه مدیریت تجاوز پس از آن انتخاب کنید. چه اقداماتی انجام شود. شخصی می تواند از راهی برای هل دادن در پاسخ ، شخصی برای فریاد زدن ، شوخی در پاسخ یا حتی دور شدن استفاده کند. به دنبال راههای خلاقانه خود برای ابراز خشم و پرخاشگری خود در زندگی باشید.
وقتی بعد از جزیره به شهر می آیم ، همیشه احساس پرخاشگری و عصبانیت زیادی می کنم. در مترو ، در خانه هایی با آپارتمان و همسایه های زیاد ، در ادارات ، در مرکز ، جایی که افراد زیادی وجود دارد. همه چیز بسیار تنگ است ، همه چیز نزدیک است ، و مرزها اغلب نقض می شوند. مرزها تنگ تر می شود. و پرخاشگری در این مورد برای من و شما ، برای کل جامعه س questionالی است. چگونه اجتماعی ، خلاقانه یاد می گیریم که آن را بیان کنیم.
من همچنین می خواهم موضوع خشم و عصبانیت نسبت به عزیزان و اقوام را لمس کنم.
بروز این احساسات طبیعی است.
نزدیکان - آنها نزدیک هستند و مدام از ما چیزی می خواهند ، ما - از آنها. نقض مداوم مرزها ، تسخیر فضای شخصی ، قلمرو ، زمان وجود دارد. کودکان اغلب عصبانی هستند - این نیز طبیعی است.
س Anotherال دیگر این است که چگونه می توانید در چنین شرایطی مرزهای خود را ایجاد کنید. چگونه می توانید فضای شخصی خود را در مجاورت خود پیدا کنید ، جایی که فقط شما خواهید بود. کمی وقت آزاد برای خود داشته باشید. اگر این کار را یاد بگیرید ، عصبانیت و عصبانیت کاهش می یابد.
درگیری ها اغلب در پشت عصبانیت قرار دارند ، زیرا شما چیزی می خواهید ، و عزیزان همیشه قادر به ارائه نیستند.
این به معنای درک زیر از خشم است - این افراد را متحد و محدود می کند ، که برای روابط انسانی بسیار مهم است. چه مفهومی داره؟
خشم متصل می شود - اگر از دست فردی عصبانی هستم ، چیزی از او می خواهم - این که او مرا در آغوش گرفت ، یا برعکس ، مرا تنها گذاشت ، زود آمد یا به من پول داد ، آرامش روحی من را بر هم نزند یا با او رابطه جنسی نداشته باشد. من
و طرف دیگر خشم این است او مرزبندی می کند وقتی مرزم را مشخص می کنم جدا می شود. به تمایز روابط ما کمک می کند. نشان می دهد که مرز من کجا تمام می شود و مرز شخص دیگری شروع می شود.
مهم ترین! آگاهی از عصبانیت خود کافی نیست. لازم است بفهمید که پشت عصبانیت شما چیست ، چه نیازی وجود دارد. باید بفهمی من چی می خوام. همیشه پشت عصبانیت نیازی وجود دارد.
عصبانی هستم. از خودم می پرسم چه می خواهم. سپس باید اقدامی انجام دهم. اگر عصبانی هستم و می خواهم سوالی را روشن کنم ، می گویم. اگر می خواهم رابطه جنسی داشته باشم ، در مورد نحوه رسیدن به آن اقدام می کنم. اگر می خواهم غذا بخورم ، می روم ، غذا می خورم ، به دنبال این هستم که چه چیزی و کجا می توانم بخورم. وقتی این کار را کردم ، نتیجه را ارزیابی می کنم. من بعد از عمل به چیزی که می خواستم رسیدم.
همچنین ارزش دارد در روابط با مردم رفتار کنید ، اگر عصبانی هستند فریاد بزنید. آنها پشت سرشان نیازهایی دارند. در این لحظه از شخصی بپرسید که او چه می خواهد؟ چرا او فریاد می زند که پشت این چیست؟ به این ترتیب می توان از درگیری ها جلوگیری کرد.
خشم از نیازها صحبت می کند ، اما جادویی نیست - این بدان معنا نیست که اگر واقعاً چیزی را می خواهید ، عصبانی شوید و با کمک آن به آن برسید. که بلافاصله در پاسخ به شما داده می شود. مثل بچه های 2 ساله.
بهتر است عصبانیت خود را برای انجام کارهایی که می خواهم انجام دهم ، به حرکت درآورم. من می خواهم ، من نیاز دارم - من در این مسیر حرکت می کنم.
شما نمی توانید فقط عصبانیت خود را نشان دهید ، بگویید من از دست شما عصبانی هستم و بس کنید. گویی پس از آن برای من آسان تر می شود و دیگری می شنود و آنچه را که نیاز دارم انجام می دهد ، یا آنچه را که می خواهم می دهد. دیگری می تواند صدای من را بشنود ، اما ملزم به رعایت آن نیست ، به ویژه در روابط نزدیک. یا نمی تواند همه خواسته ها را برآورده کند. یا اصلاً نمی شنود. در اینجا مهم است که یاد بگیریم که چگونه با احساس بوجود آمده کنار بیاییم - درماندگی.
میزان اعتماد در یک رابطه برابر با میزان خشم قابل تحمل در یک رابطه است.
مهم است که با موضوع عصبانیت کار کنید اگر:
- شما پول کمی دارید و دوست دارید بیشتر دریافت کنید (با عصبانیت ، ما قادر به برآوردن نیازهای خود و دریافت منابع بیشتر هستیم). گرفتن خسارت از کسی یا مایل به کسب آن خشم می خواهد.
- انرژی ، انگیزه ، خواسته های کمی دارید ؛
- شما مستقیماً عصبانیت خود را نشان نمی دهید ، اما از راه های دیگر برای سهولت کار استفاده می کنید (به عنوان مثال ، غذا می خورید ، خود را با شیرینی پر می کنید).
- احساس می کنید خشم بد است ، آن را سرکوب کنید و خود را در مشکلات روانی نشان می دهد.
- می خواهید درک کنید که چگونه در برابر عصبانیت دیگران واکنش نشان دهید ، به ویژه در یک رابطه ؛
- شما از خشم آگاه هستید ، اما نمی توانید کاری با آن انجام دهید یا آن را برای مدت طولانی نگه دارید ، صحبت نکنید ، و سپس همه چیز را در مسیر خود منفجر کنید و نابود کنید.
- در روابط جنسی مشکل دارید ، موضوع خشم نیز می تواند به شما کمک کند. اگر کسی را می خواهم ، باید بروم و موضوع را به او بگویم ، او را ببرم.
- افسرده یا افسرده هستید.
برآوردن نیازهای شما بدون عصبانیت غیرممکن است
با استفاده از آن ، ما منابع بیشتری از جهان دریافت می کنیم - زمان و فضای آزاد بیشتری ، مکانی برای درک پتانسیل ، پول ، رابطه جنسی.
ما مرزهای بهتری داریم که هیچ کس به آن تجاوز نمی کند.
آرزو می کنم خشم درونی خود را پیدا کرده و با آن دوست شوید.
توصیه شده:
من نمی دانم چه می خواهم: بی معنی بودن به عنوان یک منبع
در زندگی مواقعی وجود دارد که شما هیچ چیز را نمی خواهید ، هیچ چیز خوشایند نیست ، کاری را به طور خودکار انجام می دهید ، و سپس متوجه می شوید که حتی وقتی همه چیز خوب است ، از این بابت خوشحال نیستید. خوب ، اینطور نیست که ناراحت باشید ، فقط شادی وجود ندارد.
عصبانیت به عنوان یک منبع ضروری قسمت 1
در جامعه ، بنا به دلایلی ، تشخیص بین احساسات خوب و بد مرسوم شده است. خشم به ویژه پذیرفته نمی شود. میگن حس بدیه قابل تجلی نیست. مردم می خواهند آن را رها کرده یا کنترل آن را بیاموزند. برای من ، اگر یاد بگیرید که چگونه به درستی با آن برخورد کنید ، خشم یک منبع عالی است.
بدن به عنوان منبع
بسیاری از افراد با بدن خود بی شرمانه رفتار می کنند - آنها تحقیر می کنند ، آسیب می بینند ، چیزهای وحشتناک می پوشند ، آنها را در محل کار و استرس سوق می دهند. این نگرش اصلاً ربطی به عزت نفس ندارد! این با احساس ارتباط دارد ، من بدن دارم و همیشه خواهم بود
چگونه می توانم تمام دنیا را به هم نزنم؟ یا اجازه دهید در مورد مزاحمت ، عصبانیت ، عصبانیت و خشم صحبت کنیم
عصبانیت چه احساسی دارد و با آن چه باید کرد؟ طیف خشم بسیار وسیع است - ابتدا احساس نارضایتی می کنیم ، سپس عصبانیت ، سپس عصبانیت ، سپس عصبانیت و خشم. خشم و عصبانیت دیگر نه یک احساس بلکه یک احساس است. تأثیر یک حالت احساسی ، کوتاه مدت ، اما از نظر اشباع است ، که کنترل آن بسیار دشوار است ، تقریباً غیرممکن است.
از خشم و نفرت گرفته تا تحریک ، عصبانیت و عصبانیت
در ظاهر ، خشم یک تأثیر بسیار قوی است ، مشاهده تجلی آن ، خیال ویرانگری آن را برای شرکت کنندگان در تماس تداعی می کند. با این حال ، عصبانیت عملکرد بدست آوردن آنچه را که می خواهید در یک رابطه متقابل به دست می آورد. تخریب دیگری و رابطه با او بخشی از برنامه های فردی نیست که خشم را تجربه می کند.
