بیایید در مورد اوتیسم صحبت کنیم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

از نامگذاری بر اساس بیماری روانی متنفرم. با کمال تأسف ، محبوبیت اوتیسم همچنین قوطی قلع کثیفی با برچسب "اوتیست" را به سطح زمین کشانده است ، در داخل آن مانند کپک رشد می کند و بر اساس این افسانه رشد می کند که اوتیسم مترادف مستقیم عقب ماندگان ذهنی ، آبریزش و خارج شدن است. ارتباط با واقعیت انگ در شکل مدرن خود بسیاری از افراد را از دریافت کمک و حمایت از جامعه محروم می کند. ما نه تنها در مورد اوتیسم و طیف های آن صحبت می کنیم ، بلکه در مورد سایر اختلالات و بیماریهای روانی / جسمی نیز صحبت می کنیم: اسکیزوفرنی ، افسردگی ، اختلال عاطفی دوقطبی ، فلج مغزی (سلام غم انگیز به "مشکلات موقت") ، ناتوانی در اشکال مختلف و غیره. به خاطر بسپارید و بیندیشید که چگونه بسیاری از عبارات منفی مرتبط با بیماریهای مختلف در گفتار روزمره وجود دارد. این ثابت می کند که هنوز بقایای فرهنگی وجود دارد که در آن افراد بیمار در جامعه جایی نداشتند و سعی می کردند حداقل از نظر اجتماعی از آنها خلاص شوند.

در اوتیسم ، ابهام با موقعیت خود در طبقه بندی اختلالات روانی اضافه می شود. اوتیسم در اصل SYMPTOM نامیده می شد ، یک شکل تکراری برای بیان یک وضعیت دردناک. روانپزشک سوئیسی ایگن بلولر اوتیسم را به عنوان علامت اصلی اسکیزوفرنی (واژه ای که او نیز به کار برد) تعریف کرد. برای روشن شدن اینکه "اوتیسم" برابر با "اسکیزوفرنی" نیست ، توجه داشته باشم که علاوه بر اوتیسم ، روانپزشک سه نشانه اصلی دیگر نیز داشت که همراه با اوتیسم ، این بیماری را تشکیل می دادند. علامت اوتیسم یک انزوای شدید ، فرار ، فرار از روابط اجتماعی و عاطفی با اطرافیان و عدم انتقاد کامل از این وضعیت از طرف بیمار است. به عبارت دیگر ، او در تنهایی اجتماعی راحت است ، اما با ایده ها ، تخیلات و فعالیت های اختصاص داده شده به آنها احاطه شده است. علاوه بر این ، لطفاً توجه داشته باشید که اوتیسم اپیزودیک می تواند برای همه افراد در مراحل خاصی مشخص باشد. بنابراین ، اوتیسم غیر اسکیزوفرنی (اجتماعی) می تواند خود را در هنگام استرس شدید ، حالات افسردگی نشان دهد ، می تواند با نوجوانی همراه باشد و همچنین با این واقعیت که ما در دنیایی از مکاتبات شبکه ای زندگی می کنیم ، پیش پا افتاده است.

همچنین به اصطلاح وجود دارد. "اوتیسم اسکیزوئید" ، و اصلا در مورد اسکیزوفرنی نیست. اسکیزوئید یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت است. اختلال شخصیت درباره نحوه تعامل فرد با فرهنگ پیرامون و "مجموعه مشکلات" این تعامل است. اسکیزوئیدها ، بر خلاف اسکیزوفرنی ها ، از طریق توهم ، توهم ، توهم و ایده های واهی از واقعیت جدا نمی شوند. این فقط یک تفاوت سطحی است ، من برای وضوح عمومی و آموزش درک می کنم که اسکیزوئید یک بیمار اجباری در یک موسسه روانپزشکی نیست ، بلکه یک فرد با حالت مرزی است. اوتیسم در این مورد نیز یک علامت است.

علاوه بر این ، لئو کانر ، روانپزشک کودک ، برخی از الگوهای رشد اولیه دوران کودکی را در اختلالات اوتیسم در تماس عاطفی توصیف می کند. از این به بعد ، اصطلاح "اوتیسم" معنای دوم را به خود می گیرد. اوتیسم به عنوان یک سندرم یا اختلال سندرم کنر یا اوتیسم کودکان (کودکان) دارای سه نشانه و نشانه اساسی است: انزوای اجتماعی و ناسازگاری ، علایق شدید (گاهی با تمرکز بسیار اندک) ، که کودک نه تنها به آن علاقه زیادی ندارد ، بلکه به طور کامل جذب می شود (می تواند تمام روز را بدون آن مشغول باشد) حتی فکر کردن به نیازهای فیزیولوژیکی ؛ با تلاش برای از بین بردن آن می توان به هیستریک رفت) و اقدامات تکراری (از جمله اکولالیا - تکرار عبارات یا قطعات آنها پس از دیگران و تحریک کننده - خود تحریکی رفتاری با هدف کاهش استرس). همه این علائم ابتدا قبل از سه سالگی ظاهر می شوند و در آینده می توانند هم ضعیف شوند (به ویژه اگر در سازگاری کمک صورت گیرد) و هم تشدید شوند.دلایل شکل گیری اوتیسم هنوز مشخص نشده است ، اما شواهد متفاوتی از این الگو وجود دارد: اختلال در مغز ، وراثت ، عوارض بارداری و زایمان.

اختلالات طیف اوتیسم نه تنها سندرم کنر ، بلکه سایر اختلالات (مانند سندرم آسپرگر) را نیز شامل می شود که با تغییرات مختلف در شدت علائم اوتیسم مشخص می شود. بنابراین ، در سندرم آسپرگر ، ناسازگاری اجتماعی می تواند کمتر از سندرم کنر باشد ، بنابراین تشخیص به موقع آن ممکن است دشوار باشد ، یا حتی اصلاً انجام نشود. آیا اوتیسم شامل عقب ماندگی ذهنی می شود؟ لازم نیست ، اگرچه می توان با آن و همچنین سایر اختلالات روانی و / یا بیماریها ترکیب کرد (برای مثال ، اوتیسم در بزرگسالی را می توان با افسردگی و اختلال اضطراب ترکیب کرد). وضعیت نقض کلی حوزه فکری تقریباً یکسان است. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مشکلات یادگیری داشته باشند ، اما گاهی اوقات نه با عقب ماندگی رشد ، بلکه با سوگیری از توانایی های شناختی (به عنوان مثال ، کودک قادر به حل مشکلات خیالی نیست ، اما به راحتی مشکلات منطقی را حل می کند). به هر حال ، افراد مبتلا به اوتیسم لزوماً توانایی ریاضی ندارند و همیشه دانشمند نیستند.

چگونه از آنجا شروع کردم؟ من دوست ندارم نامگذاری بر اساس بیماری باشد. من یک نسخه حذف شده از شرح و طبقه بندی اختلال طیف اوتیسم را به شما ارائه کردم. این مبحث بسیار گسترده تر و عمیق تر است ، تفاوت های ظریف زیادی در آن وجود دارد ، اما من می خواستم به شما خوانندگان پی ببرم که چگونه بی پروا کلمات را پرتاب می کنند ، معنای آن بسیار بیشتر از تصور شما است. هر نوع بیماری دلیل تمسخر و / یا برچسب زدن نامعقول نیست ، بلکه دلیل موجهی برای کمک است. این درک را در خود مسدود می کنیم که در حال حاضر در محیط ما ممکن است افرادی باشند که از موضوع بیماری های روانی ، اختلالات ، اختلالات و ویژگی های صرفه جویی اجتناب می کنند ، در نتیجه افراد ، خواسته یا ناخواسته ، از یکدیگر رویگردان می شوند. گاهی اوقات ، متأسفانه ، این منجر به عواقب ناگوار می شود.