فرزند شما صحبت نمی کند ؟؟؟ برای ضرب و شتم هشدار یا آرام شدن ؟؟؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

"اوه ، و او هنوز چه نگفته است؟ و چند سال دارد؟ دو و نیم؟ بزرگترین من در یک و نیم سالگی شروع به صحبت کرد! و کوچکترین در حال حاضر به طور کامل شعر می گوید و یک ماه از او کوچکتر است مال تو …"

اگر با چنین نظرات دیگران آشنا هستید ، کاملاً می فهمید که آنها چقدر آزاردهنده و آزاردهنده هستند! و همچنین تردیدهای کاملاً طبیعی به وجود می آید: اگر واقعاً مشکلی در مورد فرزندم وجود داشته باشد ، چطور؟ شاید او نوعی انحراف دارد؟ یا من مادر بدی هستم و زمان کمی را برای رشد کودک اختصاص می دهم؟

و مشخص نیست که در چنین شرایطی چه باید کرد - برای ضرب و شتم یا آرامش ؟؟؟

بنابراین ، هنجارهای کاملاً آشکاری در رشد کودک و به ویژه در رشد گفتار او وجود دارد. گفتار کودک از همان بدو تولد شروع به شکل گیری و توسعه می کند ، به یکباره بوجود نمی آید!

بیایید مراحل رشد گفتار را بررسی کنیم:

پیاده روی (از اولین "agu" ، تا تغییرات و عوارض مختلف ، آب ریزش ، باد کردن حباب های بزاق ، خواندن صداها "ah-ah-ah" ؛ سن از 1 تا 3 ماهگی) ؛

- غرغر کردن (اولین چرت زدن می تواند در 6 ماهگی ظاهر شود و پیچیده تر می شود ، تا یک یا دو سال ادامه می یابد). منظور از غر زدن چیست؟ این یک زبان "غیرعادی" و غیرقابل درک است که کودک به کمک آن با دیگران یا با خود ارتباط برقرار می کند. كودكی كه از لجبازی استفاده می كند به خوبی می داند كه گفتار كاربردی است و با كمك آن نه تنها می توان به خواسته خود دست یافت ، بلكه به سادگی برای لذت بردن ، با آموزش دستگاه مفصل ، "چت" كرد. یک مثال از چرت زدن می تواند ساده ترین "ta-ta-ta" ، "ba-ba" ، "na-na" و غیره باشد.

- کلمات در سن 2-2 ، 5 سالگی ، کودک ممکن است از لغات غنی برخوردار باشد ، او بسیاری از چیزها را زبان "کثیف" خود می داند ، که اغلب فقط برای مادرش قابل درک است ، حیوانات را ، به گفته حیوانات ، اشیاء ، اقدامات را صدا می زند. اشیاء و افراد ("قطره قطره" ، "عمو بالا") ، نیازها و درخواست های اولیه را با کلمات بیان می کند. کودک ممکن است سعی کند چندین کلمه را به هم متصل کند ، به عنوان مثال ، "ma-ma، give!" ، "am am!"

- عبارات. در سن سه سالگی ، کودک باید از قبل یک کلام عامیانه کاملاً توسعه یافته داشته باشد ، که کاملاً قابل درک و معنی دار است ، اگرچه ممکن است کودک هنوز صداهای زیادی را تلفظ نکند ، آنها را تحریف کند.

دلایلی که باعث می شود کودک تا سه سالگی صحبت نکند ، توسط متخصصان به گروه های زیر تقسیم می شود:

- ارگانیک (این ضایعات مناطقی از مغز هستند که وظیفه درک گفتار و بازتولید گفتار را بر عهده دارند) ، متخصصین مغز و اعصاب ، گفتاردرمان اغلب این مشکلات رشد مغزی را در سطوح مختلف (تأخیر در گفتار یا رشد روانی- گفتاری) ، درمان مناسب می نامند. تجویز دارو و کار اصلاحی (گفتاردرمانگر یا گفتاردرمانگر + روانشناس) ؛

- اختلالات عملکردی واقعی دستگاه گفتار (شکاف کام ، ناهنجاری ، ساختار دندان ها و غیره) ؛

- نقض گفتار برنامه روانشناختی:

-تربیت بیش از حد سخت ؛

- کودکان محروم ، محروم از عشق و مراقبت ؛

- بیش از حد درک و مراقبت والدین (بیش از حد محافظ) ؛

-تروما (عملیات ، شوک شدید ، از دست دادن اشیاء نزدیک احساسی).

همچنین نوع خاصی از اختلال گفتار وجود دارد که به طور کلی به عنوان نقض ارتباط درک می شود. این مربوط به عدم تمایل به صحبت است ، حتی با درک گفتار و عملکرد واقعی برای ظهور گفتار. در این مورد ، می توانیم در مورد نقض شدید ساختار شخصیت (اوتیسم اولیه کودکی ، اسکیزوفرنی ، ساختار شخصیت روان پریش) صحبت کنیم. با چنین نقض هایی ، کودک نمی خواهد با دنیای خارج تماس بگیرد ، تصویر او از جهان تا حدودی مخدوش است و دارای شخصیت خاصی است. روانشناسان ، گفتاردرمانگران و روانشناسان در حال کار با چنین مشکلاتی هستند). اگرچه ، به عنوان تشخیص ، آنها اغلب DPD را نیز قرار می دهند ، که از نظر پزشکی این است ، اما کار اصلاحی دارای ویژگی کیفی متفاوتی است.

انجام تشخیص به موقع به منظور درک مشکل ، قبل از هر چیز به والدین و شروع به ارائه کمک به کودک بسیار مهم است.

چه چیزی می تواند از روانپزشک کمک کند؟

در مرحله اول ، یک روانشناس می تواند تشخیص دهد و در صورت لزوم به متخصصان پزشکی مراجعه کند ، زیرا دلایل ارگانیک فقدان گفتار ، اختلالات ارتباطی و اختلالات عملکردی دستگاه گفتار نه تنها به کار اصلاحی ، بلکه به دارو نیز نیاز دارد.

برای انجام فعالیتهای آموزشی ، تکاملی و پیروی از دستورالعمل های واضح (که گفتاردرمانگران اغلب مایلند در کار خود ببینند) ، کودک باید مایل باشد که با معلم اصلاحی در تماس باشد ، او را بشنود و بتواند مدتی در تماس هستید ، سپس زمان تمرکز است. کودکان مبتلا به اختلالات شخصیت ، و همچنین کودکان بسیار کوچک (تا 3 سال) ، کودکان محروم و آسیب دیده ، اغلب یا از روابط و عشق محروم بودند ، یا به دلیل ویژگی هایشان از تماس با افراد می ترسند و نیاز به درمان دارند. دارویی و روانی. روانشناسان از روش ها و تکنیک های متفاوتی برای برقراری ارتباط ، آموزش اعتماد ، نشان دادن علاقه ، ایجاد انگیزه و توسعه استفاده می کنند.

کودکی با اختلالات گفتاری در سطوح مختلف ، یا فقط یک کودک ضعیف صحبت می کند ، اغلب باعث نگرانی و نگرانی والدین می شود. این اتفاق می افتد که والدین کاملاً دلسوز و دلسوز هستند ، اما کودک هنوز صحبت نمی کند. مشکلات کودک همیشه درد و اندوه والدین است. بنابراین ، خانواده ای که در تربیت شرکت می کند نیز به کمک خاصی نیاز دارد. یک روانشناس نیز می تواند چنین کمکی را ارائه دهد.

ما اغلب در اطراف می شنویم: نگران نباشید ، او صحبت می کند یا صحبت می کند ، که البته آرامش می بخشد و به والدین امید می دهد. اما باید به خاطر داشت که گفتار به طور مستقیم با رشد ارتباط دارد و مغز در اوایل کودکی توانایی جبران را دارد ، بنابراین کمک به موقع به کودک شانس بیشتری برای توسعه و سازگاری با جهان می دهد !!!

اطلاعاتی که از هر کجا به والدین می رسد اغلب متضاد است و همیشه واقعیت ندارد. مداخله به موقع می تواند به طور قابل توجهی به هر دو نوزاد و خانواده کمک کند !!!