جاذبه اعتیاد آور

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تمام پارادوکس جذب اعتیادآور به یک شی این است که با وجود تأثیر خردکننده آن ، همیشه بخشی از روان آن را به عنوان یک شیء خوب درک می کند که به فرد معتاد اجازه می دهد تا مدتی از درگیری و درد روانی خلاص شود. در قیاس با کودک خردسالی که برانگیخته شده است و برای محافظت از خود در برابر احساسات غافلگیرکننده به مادری نیاز دارد ، فرد بالغ به دنبال یک وسیله اعتیادآور است. همه آنچه می تواند تسلی بخش باشد ، یک فرد در جهان خارج با فرکانسی فزاینده به دنبال آن است.

در فردی که از روش های تسکین درد اعتیاد آور استفاده می کند ، نقصی در نمای داخلی والدین به عنوان یک فرد مراقب وجود دارد که می تواند در شرایط تنش یا درگیری با آن تشخیص دهد.

با ارائه پیشنهاد به موکلم ، که مدت ها از روشهای مشروبات الکلی برای تسلی خاطر استفاده می کرد ، برای کلمه "مادر" ارتباط پیدا کرد ، من به درماندگی مطلق پی بردم ، و به قول خود مشتری ، از شرکت در این امر امتناع کردم. "آزمایش"

یکی دیگر از مشتریان در موقعیت مشابه بلافاصله "گه" را فاش کرد. برای یک زن ، مادر "کثیف" مادری است که نمی توان به او اعتماد کرد ، ورود به این "ماده" به معنای احساس ناامنی است. به طور معمول ، کلمه "مادر" با احساس اطمینان ، راحتی و ایمنی همراه است.

تجربیات اولیه آسیب زا در طول زمان منجر به این واقعیت می شود که کودک (و بعداً بزرگسال) بدون منابع داخلی کافی باقی می ماند که به او اجازه می دهد در مواقع غرق شدن در احساسات با شرایط کنار بیاید. با مشاهده اعتیاد به عشق در مراجعانم ، بارها با این واقعیت روبرو شده ام که شخص دیگری نقشی ناچیز در دنیای درونی ذهنی خود ایفا می کند ، زیرا بیشتر مورد نیاز است تا هدف. در واقع ، این پارامتر برای من عامل تعیین کننده در تمایز یک تجربه عاشقانه واقعی است (که تشخیص آن از اعتیاد بسیار دشوار است) از یک تجربه اعتیادآور.

افرادی که مستعد ایجاد اعتیاد به عشق هستند ، در دوران کودکی محرومیت عاطفی قابل توجهی را تجربه کرده اند که در ارتباط با فقدان ارتباطات احساسی مثبت با والدین است. چنین افرادی در خانواده های سرد از نظر عاطفی بزرگ شده اند ، مورد توجه و استقبال مناسب عزیزان قرار نگرفته اند. برخی از کودکان فاصله عاطفی والدین خود را کاملاً عادلانه می دانند ، خود را افرادی بد و بی ارزش می دانند که شایسته توجه ، مراقبت ، مشارکت و عشق نیستند. جبران کمبود عشق با ترک دنیای تخیلات و توهمات ، رویاهای آینده شاد که در آن احساسات دریافت نشده از والدین توسط شخص دیگری کاملاً ارضا می شود ، انجام شد. ملاقات با "چنین" شخصی قوی ترین عشق و وسواس را به او تحریک می کند. اضطراب ، شرم ، عزت نفس پایین ، که معتاد در نتیجه درگیری داخلی بین میل به عشق و این باور که شایسته آن نیست ، تجربه می کند ، زندگی خود را به جهنم زنده تبدیل می کند.