2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
منبع:
برخی از مردم خوش بینی را نشان می دهند ، در حالی که برخی دیگر دائماً از زندگی ناله و شکایت می کنند. چرا این بدبخت ها برخی از ما را مانند آهنربا جذب می کنند ، اگرچه پس از برقراری ارتباط با آنها احساس می کنیم مانند یک لیمو فشرده شده هستیم؟ ما ناخواسته درگیر مشکل این فرد می شویم و حتی احساس گناه می کنیم که همه چیز با ما خوب است. روانشناس ماریا دیاچکووا توضیح می دهد.
هنگامی که یک عزیز شکایت می کند و رنج می برد ، مقاومت در برابر آن بسیار دشوار است. از طریق یک همکار نالان ، می توانید به دفتر یا خانه بعدی بروید - اما چگونه و کجا شوهر خود را ، شش ماه پیش ، "اخراج ناعادلانه" ترک می کنید؟
برای چنین افرادی ، شرایط همیشه مقصر است: فتنه های همکاران ، همسایگان حسود ، والدین حریص ، عشق ناراضی ، کارفرمایان مضر ، نرخ ارز روبل و یک دولت متوسط. یعنی همه به جز خودشان.
"شما احساس خوبی دارید: شما یک شوهر دلسوز ، فرزندان مطیع دارید. و شوهر من مست است و پسرم احمق است ، "هربار یکی از دوستانش شکایت می کند. شما حتی وقت ندارید به او یادآوری کنید که او با اولین مرد خوش تیپ دانشکده ازدواج کرد ، زیرا همه او را در آینده ای راحت پیش بینی می کردند ، زیرا او بخش جدیدی از هدیه ناامید کننده خود را برای شما به ارمغان می آورد.
شما دیگر نمی خواهید موفقیت های شخصی خود را در محل کار با او در میان بگذارید و در مورد هدیه دیگری از طرف شوهرتان صحبت کنید - چرا فردی را ناراحت می کنید. در عوض ، شما مشتاقانه به دنبال راه حل هایی برای مشکلات او هستید ، اما او همیشه به همه پیشنهادات پاسخ می دهد: "من قبلاً این را امتحان کرده ام" ، "این کار نمی کند" ، "گفتن برای شما آسان است …"
اگر برای نجات دیگری که "شانس کمتری" دارد نبرد می کنید ، بدانید: شما در شبکه یک قربانی حرفه ای گرفتار شده اید
اگر برای نجات - به قیمت وقت و تلاش خود - برای دوست دختر ناراضی یا شوهر مست که از اقبال کمتری نسبت به شما برخوردار است ، وارد نبرد شوید ، در شبکه یک قربانی حرفه ای گرفتار خواهید شد.
چنین مواردی الگوهای رفتاری را در مثلث کارپمن به خوبی نشان می دهد. همه ما یکی از سه نقش اصلی را در اختیار داریم: شکارچی ، طعمه و نجات دهنده. جامعه ، کارفرمایان ، زندگی درنده می شوند. قربانی معمولاً با احساس گناه و شرم دستکاری می شود. وقتی شخص دیگری در رنج است چگونه می توانید از زندگی لذت ببرید؟ چکار می شود کرد؟ صرفه جویی!
خطر مثلث این است که "بازیگران" اغلب نقش ها را تغییر می دهند. نجات دهنده شکار می شود ، طعمه شکارچی و شکارچی طعمه. پس از شناسایی بعدی ، احساس شرم و گناه همه شرکت کنندگان را با قوت دوباره پوشانده است. و خارج شدن از بازی سخت تر می شود.
خروج از "مثلث"
ماریا دیاچکووا ، درمانگر خانواده توضیح می دهد: "اولین کاری که یک نجات دهنده باید انجام دهد این است که اعتراف کند که شما در بازی دیگران شرکت دارید." - و اینکه این رابطه دردناک و وابسته است. به راحتی می توان اعتیاد را با صمیمیت اشتباه گرفت ، زیرا مرز بین این دو شکننده است. میل به نزدیکی یک نیاز کاملاً طبیعی برای هر یک از ما است. یک رابطه قابل اعتماد با فردی که می توانیم با او در ارتباط باشیم ، که می خواهیم به او اعتماد کنیم برای ما مهم است. در عین حال ، در یک رابطه سالم ، هر طرف خواسته ها و اهداف خود را دارد که برای تحقق آنها به آزادی کافی نیاز دارد."
در یک رابطه وابسته ، مرز بین شرکا محو می شود ، آگاهی از خواسته های خود بیش از پیش دشوار می شود. شرکا این خطر را ندارند که حداقل کاری را برای خود انجام دهند ، زیرا می ترسند به دیگری آسیب برسانند یا باعث خروج او شوند. ترس از دست دادن شریک یا دوست اغلب باعث می شود که چشم خود را بر روی اقدامات او ببندیم ، کینه ، شرم و تحقیر را تحمل کنیم. در عین حال ، ما به سادگی قدرت تغییر این نوع روابط را نداریم.
هیچ کس نمی تواند در قبال شخص دیگری مسئول باشد ، همچنین نمی تواند درون بدن او باشد و تجربه او را تجربه کند
ماریا دیاچکووا توصیه می کند: "هر زمان که به دنبال جبران احساس گناه و شرمندگی هستید ، خود را متوقف کنید."- از خود س questionsال کنید: چرا این کار را می کنم؟ در چنین ارتباطی چه چیزی دریافت می کنم؟ شاید احساس نیاز و اهمیت؟ اما آیا خیلی گران نیست؟ تفاوت بین احساس گناه و مسئولیت در قبال آنچه در زندگی اتفاق می افتد بسیار زیاد است. مقصر بودن یعنی آگاهی از خود به عنوان منبع بدبختی و رنج دیگران. مسئولیت پذیر بودن - آگاهی از خود به عنوان منبع نفوذ در تصویر فعلی ، از جمله در رنج خود ، اما بدون واکنش شریک زندگی. هیچ کس نمی تواند مسئول شخص دیگری باشد (مگر اینکه فرزند خردسال شما باشد) ، همچنین نمی توانند در بدن او باشند و تجربه او را تجربه کنند."
توصیه شده:
چگونه قربانی شدن را متوقف کنیم ، تقصیر والدین ما چیست و چگونه کودکان را خوشحال کنیم
منبع: لابکوفسکی مطمئن است که واکنش روانی شکل گرفته از دوران کودکی به دلیل پرخاشگری والدین می تواند به طور کامل از بین برود و یک واکنش سالم ایجاد شود. میخائیل لابکوفسکی ، روانشناس مشهور مسکو ، می تواند به وضوح توضیح دهد که چگونه افراد سالم با نوروتیک متفاوت هستند و چرا شما باید با لذت زندگی کنید.
چگونه می توان از نقش قربانی خارج شد و به فردی با اعتماد به نفس تبدیل شد؟
اگر اغلب مجبور به مواجهه با حملات دیگران ، کاهش ارزش ، شایسته تأیید هستید ، اگر احساس می کنید که نیازهای دیگران را نادیده گرفته اید ، دستکاری ، اگر خودتان آزرده خاطر شده اید و فکر می کنید جهان ناعادلانه است ، اگر عزم و اراده کافی ندارید در امور روزمره ، شما دچار شک و تردیدهای مداوم ، اضطراب هستید ، دفاع از مرزهای شخصی دشوار است ، سپس باید بر قاطعیت رفتار خود کار کنید.
قربانی در قربانی شدن
فلج مغزی ، سندرم داون ، اوتیسم ، ضربه هنگام تولد ، صرع و سایر تشخیص ها ما را می ترساند ، به ویژه هنگامی که صحبت از کودکان است. سالهاست که والدین به توانبخشی اجتماعی و پزشکی ، آسایشگاه های تخصصی و مدارس می روند. اما پویایی مثبت آنطور که ما دوست داریم اتفاق نمی افتد.
چگونه از قربانی شدن ریش آبی جلوگیری کنیم؟
بسیاری از مردم فکر می کنند که "دختران بد" بیشتر قربانی سوء استفاده جنسی می شوند. البته ، پوشیدن لباس سکسی و گردش در یک پارک بدون نور در شب مانند راه رفتن در محل ساخت و ساز بدون کلاه ایمنی است. اما این مقاله درباره این دختران نیست. شما بسیار شگفت زده خواهید شد ، اما "
هر متجاوز قربانی دارد! آیا سوء استفاده کنندگان همیشه با قربانی جفت می شوند؟
این نظر وجود دارد که فرد سوء استفاده کننده فقط قربانیان را به عنوان یک زن و شوهر می گیرد. در این مقاله ، من می خواهم به جنبه ای از رفتار قربانی زنانی که با یک سوء استفاده کننده رابطه برقرار می کنند ، بپردازم. او چه قربانی است؟ بسیاری از مردم آن را نوعی آشغال می دانند که مدام گریه می کند ، ناله می کند ، دستش را می بندد ، دوباره گریه می کند و هیچ کاری در این مورد انجام نمی دهد.
