چرا تنهایی داده می شود؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

همه نمی توانند آشکارا بپذیرند که تنها هستند یا در موقعیت هایی قرار گرفته اند که در آنها احساس تنهایی شدید کرده اند.

در جامعه ، این موضوع با کمی ترحم برخورد می شود: "شما خوش شانس نیستید که تنها هستید. احتمالاً مشکلی در مورد شما وجود دارد. " یا حتی این مبحث ممنوع است.

تحمل چنین پیامی برای شخص واقعاً دشوار است.

و تعداد کمی از مردم به یک واقعیت ساده توجه می کنند - کودکان همیشه در جمع ، در یک شرکت قدم می زنند ، زیرا تحمل تنهایی برای آنها آسان نیست ، آنها بدون والدین و حمایت بیرونی خود می ترسند.

زیرا حالت درونی و خودآگاهی - من هستم = من خودم = می توانم - فقط یک بزرگسال می تواند تحمل کند.

اما برای بسیاری ، "من هستم = من خودم = می توانم" اصلاً وجود ندارد. احساس تنهایی به عنوان رنج یا مجازات سنگین تلقی می شود. همه با بچه ها هستند ، اما من تنها هستم. همه شوهران زن دارند و من تنها آن زن هستم. آیا من معیوب هستم؟ همه درک و حمایت می شوند ، اما من اینطور نیستم!"

این کافی است تا قیف احساسی تجربیات دشوار باز شود و فرد برای چندین دهه در آن سقوط کند. و بیرون آمدن از آن چندین برابر مشکلتر از ورود است.

بسیاری معتقدند که آنها باید با کسی باشند ، با کسی ، مانند کودکانی که همیشه با والدین خود هستند.

اما چنین موضعی به آسیب دوران کودکی ، در مورد ترس از بزرگ شدن پایبند است. فرد در یک درگیری داخلی گیر کرده است و نمی تواند راه حلی برای آن پیدا کند. او از برقراری ارتباط با قسمت بزرگسال خود که در آن فردیت ، منحصر به فرد ، اصالت زیادی وجود دارد می ترسد.

به هر حال ، بزرگسال بودن به معنای خود شدن است ، با احساس تنهایی درونی خود ارتباط برقرار می کنید ، مانند نوعی هدیه و منبع برای حرکت رو به جلو ، خودشناسی و افشای استعدادهای خود ، ویژگی های قوی.

و رنج کشیدن و فرار از خود: "چرا من تنها هستم؟ چرا هیچ کس مرا حمایت نمی کند و درک نمی کند؟ " - قرار است با همه در یک سندبکس یکسان باشید ، همه رنج می برند - و من مثل بقیه هستم. اگرچه شاید این شخص برای رهبری ، برای خلاقیت ، برای ایجاد چیزی منحصر به فرد در این دنیا متولد شده است. اما ترس از بلوغ شخصی ، که همیشه دلالت بر تنهایی دارد ، این رشد را متوقف می کند. و شخص "کودکی ابدی" را انتخاب می کند و به وظایف و سرنوشت خود خیانت می کند.

برای بزرگسال شدن باید مراحل اولیه را انجام دهید:

- با خود تماس بگیرید ،

- با خواسته ها و نیازهای واقعی خود ارتباط برقرار کنید ،

- بتوانید در شرایط مختلف از خود حمایت کنید ،

- ثبات داشته باشند و به علایق خود پایبند باشند.

برای همه اینها ، شما باید بتوانید تصمیمی بگیرید ، که ما همیشه به تنهایی به آن می رسیم. زیرا اگر "به ما چنین گفته شد" - مادر ، پدر ، شوهر ، همسر. این چیزی است که آنها گفتند. و ما رفتیم و اراده آنها را برآورده کردیم و به اراده خود خیانت کردیم. برای یک لحظه ما ترسیدیم که با خودمان تنها بمانیم ، به حرف خود گوش دهیم و بفهمیم دقیقاً من چه می خواهم؟

در مورد پوچی درونی ، یعنی جدایی از خود و علایق و خواسته های خود ، تنهایی وجود دارد ، و بسیاری از آنها عبارتند از:

• رنج کشیدن
• درد
• قیف دائمی احساسی
• عدم رشد در زندگی ، پول ، روابط
• بیماریها
• تلفات
• افکار خودکشی

2. در مورد منحصر به فرد بودن و تدبیر ، تنهایی وجود دارد ، هنگامی که با خود و وظایف و علایق خود ارتباط برقرار می کنید ، می دانید چگونه از خود حمایت و پشتیبانی کنید ، و سپس بسیار:

• رشد در زندگی ، روابط ، پول
• حرکت در زندگی ، روابط ، پول
• یافتن راه حل در مشکلات یا موقعیت های خلاقانه
• تألیف خود در زندگی
• انگیزه
• تحقق علایق شما
• بزرگ شدن از خود کوچک به خود بزرگسال (از "دختر درونی" به زن ، از "پسر درونی" تا مرد)

زیرا وقتی به خود اجازه می دهید که با تنهایی خود روبرو شوید و بر ترس و کودک گرایی غلبه کنید ، با سرنوشت و قدرت خود ، با منحصر به فرد بودن خود و بیشتر از آن که هر یک از ما را در زندگی هدایت می کند ، در تماس هستید.

شما می توانید همچنان بترسید و رنج ببرید ، باور کنید که کل جهان به شما بدهکار است ، به ویژه والدین و دوستان شما - حمایت ، حمایت و درک.

و می توانید شروع به حرکت به سمت خود کنید ، یاد بگیرید که خود را بشناسید ، حمایت کنید و به اندازه نیاز روح برای توجه به علایق ، اهداف و تألیف خود در زندگی توجه کنید.