2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
سوال:
آیا در صورت از دست دادن علاقه به یادگیری بیشتر ، لازم است کودک را مجبور به حضور در باشگاه ها یا بخش های ورزشی کنید؟
و سپس به دنبال راه هایی برای "رد شدن" از رفتن به فعالیتهای اضافی هستید؟
پاسخ:
من طرفدار عدم خشونت هستم. بنابراین ، من معتقدم که کودک باید حق انتخاب داشته باشد و والدین می توانند حداکثر پیشنهاد را به او بدهند و به همراه او تعیین کنند که از حضور در کلاسهای اضافی و باشگاههای ورزشی چه پاداشهایی برای خود دریافت می کند.
لازم است تا حد امکان صادقانه و صادقانه تمام مزایا و معایب این یا آن انتخاب را برای او توضیح دهید ، و سپس خود او ارزیابی می کند و تصمیم می گیرد که در حال حاضر برای او سودآورتر و جالب تر است.
من مطمئن هستم که هرکسی برای خود احساس طرد اجبار خارجی را تجربه کرده است.
فقط ممکن است کودک برخی چیزها را درک نکند و به تنهایی نتواند آنها را در نظر بگیرد. هرچه کودک کوچکتر باشد ، ذهن او کمتر تار می شود ، بنابراین به دنبال دانش و الگوهایی است که به او کمک می کند در شرایطی که در آن قرار گرفته است در محیط زندگی کند.
کودک از بدو تولد با حرص و طمع تمام رویدادها و حالات اطراف ذهن بزرگسالان را جذب می کند. با گذشت زمان ، سیری می شود و میزان جذب کاهش می یابد. در نتیجه ، از حالت "اسفنج" او به حالت "طوطی" می رود ، که در طول زندگی خود در آن خواهد بود. هر طوطی از محیط خود تقلید می کند ، جایی که بیشترین زمان را در آن می گذراند.
اما به موضوع استرس اضافی برای کودک بازگردیم
- لازم است اقدامات خود و فرزندان خود را محکوم نکنید ، بلکه بردارهای توجه به رویدادها را در نظر بگیرید (از خود س questionsال بپرسید: چرا ، منظور چیست ، چرا و غیره؟).
- به همراه فرزند خود ، رویدادهایی را که در اطراف خانواده شما اتفاق می افتد درک کنید.
- کودک را برابر با خود بدانید نه برده.
- یک کودک باید یک بزرگسال را نه به عنوان یک خدمتکار بلکه به عنوان یک همراه قایقرانی در یک قایق خانوادگی درک کند.
- با درک همه این موارد ، شما با هم تصمیم می گیرید که آیا وقت خود را به این یا آن فعالیت اختصاص دهید.
نتیجه
با جریان برنامه نویسی اجتماعی پیش نروید ، از سایر افراد که سعی می کنند زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهند ، پیروی نکنید.
خودتان تصمیم بگیرید: آیا ارزشش را دارد یا نه؟
با تشکر از توجه شما! تماس با ما ، آماده همکاری!
نویسنده: پارشوکوف آرتم دمیتریویچ
توصیه شده:
هیچ منبعی برای خود شما وجود ندارد. کنار می آیم
یک منبع را می توان به عنوان زمان ، پول یا هر چیز دیگری درک کرد. احتمالاً هریک از شما با شخصی ملاقات کرده اید که چیزی را برای خود از دست داده است. خرید کاپشن جدید بارها و بارها به تأخیر می افتد. زیرا در آخرین لحظه پول به نحوی از بین می رود - برای کت و شلوار کودک ، یا میکسر جدید در حمام مورد نیاز است ، یا ناگهان چکمه های خوب برای شوهرش خیلی خوب ظاهر شد.
هیچ چیز جالب در زندگی من وجود ندارد ، من هیچ سرگرمی ندارم
"هیچ چیز جالب در زندگی من وجود ندارد ، من هیچ سرگرمی ندارم … کار-خانه-کار ، هیچ سرگرمی … چگونه در خودم علاقه پیدا کنم ، یا چگونه این علاقه را به اندازه ای قوی کنم که بتوانم کاری را شروع کنم؟ و سپس به نوعی همه چیز کند است … "… یا در اینجا یک سوال مشابه دیگر وجود دارد ، شما نیز اغلب می شنوید:
چرا رویایی وجود ندارد
"… بهتر است به من بگویید چرا هیچ رویایی وجود ندارد" نظر فیس بوک آن ها هستند. آنها نمی توانند باشند. زندگی بدون رویا به سادگی غیرممکن است. در ابتدا وقتی کوچک هستید خیال پردازی می کنید. سپس تخیلات شما به رویا تبدیل می شود. اگر همه چیز خوب پیش برود ، رویاها به اهداف تبدیل می شوند:
جایی که گناه وجود دارد ، جایی برای مسئولیت وجود ندارد
اتفاق می افتد که من به ضرب المثل خشن نگاه می کنم "آنها آب را به جرم می رسانند". این زمانی است که برخی رنج می برند و مسئولیت این کار بر عهده دیگران است. اینجا کمین چیست. تا زمانی که شخص به فایده رنج خود پی نبرد ، امیدی نیست که از آن رهایی یابد.
فرزندان مردم با سبک شخصی به طور اجباری-اجباری
تضاد اصلی فرد وسواسی جور درگیری بین تسلیم و اعتراض است. یک فرد وسواسی جبری سازش می کند: ارزشهای یک محیط قدرتمند را می پذیرد و فردیت خود را سرکوب می کند. فرنچی با تکیه بر مشاهدات فروید در مورد گرایش وسواس به صرفه جویی ، سخت گیری و درست کاری ، چنین فردی را برای کمال و تمایل به قضاوت در مورد عدم رعایت استانداردهای بالای خود "
