چگونه اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده می شود؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

معمولا، با اختلال شخصیت ، فرد با ناسازگاری اجتماعی روبرو می شود ، با این شکایات است که بیشتر اوقات به روانشناس می آید (تجربه آسیب زای جدایی ، شکست در زندگی شخصی خود ، درگیری با محیط ، اعتیاد به مواد شیمیایی ، مشکلات در حفظ شغل و غیره). به ندرت کسی با آسیب های دوران کودکی به روانشناس مراجعه می کند. در حال حاضر در دوره روان درمانی ، مشخص می شود که مشکلات از دوران کودکی (محرومیت عاطفی ، خشونت فیزیکی ، که بر نگرش فرد نسبت به جهان ، درک دیگران ، ثبات عاطفی تأثیر می گذارد) ایجاد می شود.

از کودکی ، شخص "توشه" خاصی از دفاع روانی تشکیل داده است ، که تا حد زیادی نوع پاسخ او و همچنین عامل ارثی را تعیین می کند (افراد نوع تفکر اغلب از منطق به جای احساسات ، جدایی از عوامل استرس زا ، افراد استفاده می کنند. از نوع هنری - تکانشگری ، عاطفی بودن ، جلب توجه). عدم سازگاری دفاع های روانی ، به عنوان یک قاعده ، باعث ایجاد مشکل در تعامل می شود.

برای تشخیص اختلال شخصیت ، باید مصاحبه تشخیصی را با یک متخصص انجام دهید

برای شروع ، وضعیت خود را با طبقه بندی Gannushkin-Kerbikov مقایسه کنید. ویژگی های اختلالات شخصیتی عبارتند از:

1. کلیت ویژگی های شخصیتی آسیب شناختی (فرد در مدرسه ، در روابط شخصی ، در محل کار ، ناسازگاری می یابد ، نسبت به رفتار خود انتقادی ندارد و معتقد است که دیگران با او خصومت دارند ، و نه مثلاً او با آنها).
2. ثبات ، برگشت پذیری کم ویژگی های پاتولوژیک (برخلاف روان رنجوری عصبی ، که به صورت موقعیتی در پاسخ به یک محرک خاص رخ می دهد ، اختلال شخصیت می تواند مادرزادی باشد و در دوران کودکی در نتیجه تأثیر طولانی مدت عوامل آسیب زا ایجاد شود ؛ اختلال شخصیت را نمی توان درمان کرد ، اما با کمک از روان درمانی و محیط مساعد می توانید وارد مرحله جبران شوید) ؛
3. شدت ویژگیهای آسیب شناختی تا میزان ناسازگاری اجتماعی پایدار (فرد ممکن است واکنشهای هیجانی اغراق آمیز ، افزایش آسیب پذیری ، سوء ظن ، اجتناب از فعالیت اجتماعی و غیره) را نشان دهد.

کلیت ویژگی های شخصیتی آسیب شناختی (فرد در مدرسه ، در روابط شخصی ، در محل کار ناسازگاری می یابد ، نسبت به رفتار خود انتقادی ندارد و معتقد است که دیگران با او دشمنی دارند ، و نه مثلاً او با آنها). ثبات ، برگشت پذیری کم ویژگی های شخصیتی آسیب شناختی (بر خلاف روان رنجوری عصبی ، که به صورت موقعیتی در پاسخ به یک محرک خاص رخ می دهد ، اختلال شخصیت می تواند هم مادرزادی باشد و هم در دوران کودکی در نتیجه تأثیر طولانی مدت عوامل آسیب زا ایجاد شود ؛ اختلال شخصیت قابل درمان نیست ، اما با کمک روان درمانی و محیط مساعد می توانید وارد مرحله جبران خسارت شوید) ؛ شدت ویژگی های آسیب شناختی تا میزان ناسازگاری اجتماعی پایدار (فرد ممکن است واکنش های هیجانی اغراق آمیز ، افزایش آسیب پذیری ، سوء ظن ، اجتناب از فعالیت اجتماعی و غیره) را نشان دهد.

برای تشخیص اختلال شخصیت ، نانسی مک ویلیامز ، روانکاو ، توجه به معیارهای زیر را توصیه می کند:

1. آیا ما با شکل گیری بدیهی جدیدی از یک مشکل روبرو هستیم ، یا تا زمانی که شخص خود را به خاطر می آورد به یک درجه یا دیگری وجود داشته است؟ 2. آیا افزایش شدید اضطراب او مربوط به علائم روان رنجوری بود ، یا وضعیت عمومی او به تدریج بدتر شد؟ 3. آیا خود شخص تمایل به درمان داشته است یا دیگران (بستگان ، دوستان ، مراجع قانونی و …) او را ارجاع داده اند؟ 4آیا علائم او با ایگو (Ego-dystonic) بیگانه هستند (شخص آنها را مشکل ساز و غیرمنطقی می داند) یا آنها Ego-synthones هستند (او آنها را تنها واکنش های احتمالی در شرایط کنونی زندگی می داند)؟ 5- آیا توانایی فرد برای مشاهده چشم انداز مشکلات خود ("مشاهده من" در اصطلاحات تحلیلی) برای ایجاد اتحاد با درمانگر در مبارزه با علائم مشکل ساز است ، یا این که فرد درمانگر ، روانشناس را به عنوان یک فرد بالقوه در نظر می گیرد؟ منجی خصمانه یا جادویی؟ 6. آیا مکانیسم های دفاعی بالغ در رفتارهای انسان غالب است یا مکانیسم های اولیه؟ 7. هویت ، تصویر "من" یک شخص تا چه حد جدایی ناپذیر است؟ افراد مبتلا به اختلال شخصیت اغلب در توصیف شخصیت خود (ویژگی ها ، نقاط قوت ، ضعف ها ، باورها ، نیازها ، اهداف زندگی ، یا رابطه متضاد با همان پدیده) دچار مشکل می شوند. 8. آیا احساس کافی از واقعیت وجود دارد؟ اتو کرنبرگ برای تشخیص متمایز بین سطوح مرزی و روان پریشی ساختار شخصیتی به موارد زیر توصیه می کند: می توان با اظهار نظر در این مورد و پرسیدن از مشتری در مورد اینکه آیا متوجه است که سایر افراد نیز ممکن است این ویژگی را عجیب بدانند ، برخی از ویژگی های غیر معمول را انتخاب کنند. بنابراین ، برای مثال ، فردی که دارای ویژگی های خودشیفتگی برجسته ای است ممکن است هنگام برقراری ارتباط متکبرانه متوجه آن نشود ، حتی اگر درمانگر توجه او را به این ویژگی جلب کند ، ممکن است بسیار شگفت زده شود ، اما اعتراف می کند که برخلاف روان پریشی است.

وظایف درمانگر -ایجاد ego-dystonic ego-syntonic ، شکل گیری انتقاد فرد از رفتار او ، روشهای جدید مقابله.

وظیفه مشتری - با یک رواندرمانگر متحد باشید ، حتی با وجود بی اعتمادی و خصومت های گاه و بیگاه با او در برابر علائم وی همکاری کنید.

بنابراین ، یک بیمار مبتلا به اختلال شخصیت "مشاهده من" را ایجاد می کند ، توانایی تجزیه و تحلیل افکار خود ، بررسی آنها برای واقعیت ، نگاه کردن به رفتار او در رابطه با یک درمانگر "از بالا" ، طرح های ناسازگار صحیح ، برقراری ارتباط ، مهارتهای سازگاری خودتنظیمی ، مقابله با اضطراب را آموزش دهید.

چرا ماندن در درمان برای مراجعین مرزی دشوار است؟

هنگامی که "مرزبانان" با شخص دیگری احساس نزدیکی می كنند ، از ترس جذب و كنترل كامل وحشت می كنند و هنگامی كه از آنجا دور می شوند ، رها كردن آسیب زا را احساس می كنند. این تضاد محوری تجربه احساسی آنها منجر به رابطه ای می شود که در حال حرکت به جلو و عقب است ، از جمله رابطه درمانی ، که نه نزدیکی و نه فاصله رضایت بخش است. زندگی با چنین درگیری اساسی برای مرزبانان ، خانواده های آنها ، دوستان و درمانگران طاقت فرسا است.

هنگامی که واقعیت اختلال شخصیت مشخص شد ، لازم است نوع اختلال شخصیت (اسکیزوئید ، مرزی ، وسواس یا غیر آن) مشخص شود. شما می توانید با معیارهای DSM یا ICD-10 هدایت شوید.

معیارهای PLR DSM-IV:

1) انگیزه های خشمگین برای اجتناب از ترک واقعی یا خیالی. 2) الگویی از روابط بین فردی ناپایدار و شدید ، که با تناوب بین ایده آل سازی شدید و کاهش ارزش مشخص می شود. 3) اختلال هویت: تصویر یا احساس متمایز و دائماً ناپایدار از خود. 4) تکانشگری در حداقل دو حوزه آسیب رسان به خود (مانند زباله ، رابطه جنسی ، سوء مصرف مواد ، رانندگی بدون مانع ، پرخوری). 5) رفتارهای خودکشی ، حرکات یا تهدیدها یا رفتارهای خودزنی مکرر. 6) بی ثباتی مctiveثر و واکنش پذیری متمایز در شرایط محیطی (به عنوان مثال ، افسردگی دوره ای شدید ، تحریک پذیری یا اضطراب ، که معمولاً چندین ساعت و به ندرت چند روز طول می کشد). 7) احساس مزمن خالی بودن. 8) عصبانیت نامناسب ، شدید یا مشکل در کنترل آن.9) پارانویای گذرا (گذرا) مربوط به استرس یا علائم تجزیه ای شدید (احساس غیرواقعی بودن).

برای تشخیص PLR ، کافی است که با پنج مورد از علائم فوق مطابقت داشته باشید

بین ساختار روان رنجور و شخصیت مرزی ، لایه ای نیز در قالب سازمان شخصیت مرزی وجود دارد

این بدان معناست که فرد معیارهای تشخیص PMD را ندارد (به عنوان مثال ، او دارای الگوهای خودزنی ، خودکشی نیست ، هویت شکل گرفته وجود دارد ، هیچ احساس پوچی وجود ندارد ، اما در عین حال زمانی که بی ثباتی عاطفی وجود دارد ، احساسات افزایش می یابد ، تمایل به "گرفتار شدن" طولانی مدت بر روی برخی از مشکلات ، ترس از رها شدن ، تمایل به نوع وابستگی وابسته ، یک جزء ارادی ضعیف و غیره).

تست های تشخیصی (استاندارد ، پیش بینی شده) نیز می توانند نوع اختلال شخصیت را تعیین کنند

آزمون SMIL ، پرسشنامه کتل 16 عاملی ، آزمون آمون ، تشخیص طرح های ناسازگار اولیه ، T. Yu. Lasovskaya و Ts. P. Korolenko برای تعیین PLR ، آزمایش آزمایشی - "طراحی یک حیوان موجود M. M. Dukarevich." با شروع کار با مشتریان ، اول از همه ، یک تشخیص جامع شخصیت را به صورت رایگان انجام می دهم تا بفهمم با چه ساختار شخصیتی کار می کنم و استراتژی روان درمانی باید چگونه باشد. در صورت لزوم ، من از همکاران نظارت می کنم. مطالبی با جزئیات بیشتر و ساختار یافته درباره اختلالات شخصیت را می توان در یکی از همکاران من یافت. درک ویژگی های شخصیتی او زمانی اثر درمانی می گذارد که فرد در مورد وضعیت خود به یقین برسد و تشخیص شبیه به چسباندن برچسب به نظر نرسد ، بلکه خودآزمایی ، خودشناسی است

خوانندگان عزیز ، از توجه شما به مقالات من متشکرم