نحوه زندگی سگ و صاحبش: حیوانات ، به عنوان عناصر سیستم خانواده از دیدگاه نظریه موری بوون

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

عصر بخیر ، خوانندگان عزیز!

به عنوان پیگیری پست قبلی ، می خواهم برخی از افکار را به اشتراک بگذارم.

البته همه می دانند که یکی از ویژگی های بارز خانواده شهری مدرن وجود حیوانات خانگی در آن است. اکثر صاحبان حیوانات خانگی آنها را اعضای واقعی خانواده می دانند. این اهمیت برای ساکنان شهرهای مدرن به طور عینی در تمایل آنها برای صرف زمان زیاد و منابع مالی و تحمل ناراحتی های مربوط به نگهداری حیوان بیان می شود.

چنین ارتباطات عمیقی عمدتاً با رابطه عاطفی بین شخص و حیوان (دریافت عشق ، صمیمیت ، محبت از دست رفته) ، یا بازپرداخت روابط از دست رفته اجتماعی و غیره توضیح داده می شود. بیایید سعی کنیم اهمیت حیوان خانگی را برای یک فرد مدرن از منظر سیستم خانواده بررسی کنیم ، جایی که حیوان عنصری از این سیستم است و در حفظ عملکرد آن نقش دارد.

به عنوان یک قاعده ، ظاهر یک حیوان خانگی در خانواده با ویژگی های سیستم خانواده در زمان کنونی تعیین می شود. حیوان در کانالهای ارتباطی غیر کلامی تعبیه شده است که به تعاملات احساسی اعضای خانواده کمک می کند. تماس های لمسی نیز نقش مهمی ایفا می کنند ("کت او بسیار نرم و ابریشمی است"). علاوه بر این ، ارتباط غیر کلامی با حیوان خانگی و بازخورد دریافتی از ارتباط با او امنیت عاطفی را برای افراد ایجاد می کند. این امر به این دلیل اتفاق می افتد که برای افراد هیچ گونه واگرایی در پیام ها در کانال های کلامی و غیر کلامی وجود ندارد. و مهمتر از همه ، ویژگیهای ارتباط با حیوان خانگی به مردم امکان می دهد "تأیید احساسی" را دریافت کنند ("وقتی من به خانه می آیم بسیار خوشحال است").

بدون شک ، یکی از وظایف اصلی حیوان در خانواده ها این است مثلث بندی - دخالت عاطفی شخص دیگری بین دو نفر. در نظریه M. Bowen ، این یکی از راههای اصلی جذب اضطراب در سیستم خانواده است. ظاهر یک حیوان خانگی به عنوان یک عنصر مثلثی می تواند هم برای تقویت خانواده (یک خانواده جوان بدون فرزند ، یک خانواده به عنوان "لانه خالی") و هم برای حفظ ثبات در یک خانواده بزرگ رخ دهد ("مثلث" می تواند شامل اعضای مختلف خانواده باشد. -دو همسر و یک حیوان ، والد-کودک-حیوان ، مادربزرگ-کودک-حیوان و غیره)

در خانواده ها ، اغلب بچه های مثلثی آنهایی هستند که در روابط والدین گنجانده شده اند ؛ آنها به موضوعی برای تعاملات ایمن بین والدین تبدیل می شوند و در نتیجه اضطراب در روابط بین زناشویی را کاهش می دهند. تأیید اینکه زوج های متاهل یک حیوان را در مثلث بین زوجین قرار می دهند این است که اغلب مردم حیوان خانگی را "پسر" یا "دختر" می نامند ، بدیهی است که حیوانات نیاز خود به عشق ، مراقبت و حمایت را برآورده می کنند.

اغلب ، اگر فرزندی در خانواده وجود نداشته باشد یا از هم جدا شده باشند ، حیوانات خانگی تبدیل می شوند اشیاء فرافکنی انتظارات والدین ، یا بازی در نقش "فرزند ایده آل". این غیر معمول نیست که والدین سگ دختر خود را برای خود نگه دارند (و آنها نیز از آن ناراضی هستند) ، یا یک توله سگ را از پسری که ترک کرده است می پذیرند ("پسر نمی توانست با او کنار بیاید").

اگر یک نوجوان در خانواده درگیر حفظ ثبات بین والدین است ، هنگامی که سعی می کند از هم جدا شود ، فرایندهای معمول در خانواده متوقف می شود. در چنین مواردی ، حیوان خانگی عامل جدایی شد ، وسیله ای برای فاصله گیری عاطفی کودک از والدین و در نتیجه کاهش شدت روند.

حیوان خانگی نیز می تواند اجرا کند نماینده جایگزین نه تنها برای کودکان ، بلکه برای اعضای بزرگسال خانواده.بنابراین ، هنگامی که والدین طلاق می گیرند و پدر خانواده را ترک می کند ، وقتی استرس عاطفی بر همه اعضای خانواده تأثیر می گذارد ، مادر و فرزند یک حیوان خانگی دارند و این میزان اضطراب را کاهش می دهد.

حیوانات در تمام مراحل چرخه زندگی خانواده را "حمایت" می کنند ، این ظاهر حیوان خانگی را در آن دوره از زندگی خانواده توضیح می دهد که به دلایل منطقی ، این اتفاق نمی افتد (جوانان پس از عروسی ، بلافاصله پس از تولد کودک ، هنگامی که کودک 1 ساله ، 3 ساله یا 13-15 ساله است ، و غیره). در این دوره ها ، سطح تنش در سیستم خانواده افزایش می یابد ، که ناشی از گذار به مرحله بعدی توسعه است ، یا زمانی که انتقال قبلاً اتفاق افتاده است و اعضای خانواده آماده نیستند و نمی توانند با تغییر روابط کنار بیایند. و فاصله های احساسی بین اعضای خانواده

بنابراین ، ما تأثیر مثبت حیوانات را بر وضعیت عاطفی سیستم خانواده بررسی کردیم. اما باید به خاطر داشت که مانند هر عنصر سیستم ، حیوانات خانگی از قوانین آن تبعیت می کنند و تأثیر آنها می تواند هم عملکردی و هم ناکارآمد باشد.

بنابراین ، یک حیوان خانگی ، به عنوان یک عضو مثلثی از خانواده ، می تواند در توسعه روابط و غلبه سازنده بر تعارضات در یک زوج متأثر شود. نمونه هایی وجود دارد که یک حیوان به نزاع بین زناشویی کشیده شد و منطقه مورد نظر را "به تصویر کشید" (سگ محافظ و مدافع همسرش با شوهر ابدی غایب است ، که سگ او را نمی شناسد).

یا تنش ها در یک زوج به لطف یک حیوان خانگی مثلثی تثبیت می شود و خانواده به مرحله بعدی چرخه زندگی نمی روند: فرزندی ندارند یا دختری و پسری بزرگسال را "رها نمی کنند".

همین وضعیت در مورد تابع جایگزینی نیز ممکن است. حیوان خانگی که با ایفای نقش مهمی که به نظر می رسد نقش مهمی در مقابله با افسردگی طلاق دارد ، با ورود به روابط جدید دخالت می کند.

مثال دیگری از جایگزینی ناکارآمد می تواند موارد زیر باشد ، شرح داده شده: یک زن پس از طلاق از شوهر پرخاشگر ، سگی را به دنیا می آورد که در آن او پرخاشگری را تحریک می کند و دوباره همان روابط را ایجاد می کند - قربانی - جلاد - که در شکسته او وجود داشت. ازدواج. مربیان در چنین شرایطی ناتوان هستند.

به نظر من ، نظریه سیستم های خانوادگی M. Bowen ، و حتی الامکان ، الگوهای ارتباط عاطفی درون سیستم خانواده را نشان می دهد و توضیح احتمالی علل دلبستگی های عاطفی ، ویژگی های عملکرد و تخریب روابط بین افراد و حیوانات خانگی بر اساس مفهوم M. Bowen - بر اساس تمایز I ، مثلث بندی ، فرایندهای نمایشی در خانواده - ما قادر به تجزیه و تحلیل و پیش بینی ظاهر حیوانات در خانواده ها و نقشهای فرضی آنها در حفظ ثبات سیستم خانواده هستیم ، یا ، از سوی دیگر ، تجلی حیوانات خانگی که از کد رفتار منحرف می شوند.

از توجه شما متشکرم.

بهترین ها!