افسردگی یا "دخترای کثیف"؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

هر روانشناس اسکلت های مخصوص خود را در کمد دارد و محرک های خود را دارد - ناگفته نماند که سوسک های درمان شده ، که اگرچه به "سوسک معمولی" شانس می دهند ، اما به جایی نمی رسند. برای من ، یکی از عوامل محرک صحبت در مورد افسردگی است. در اینجا همه این افراد خانگی "مرد باشید" ، "خودتان را کنار هم بکشید" ، "فقط باید حواس شما را پرت کند" ، "فشار ندهید - برای همه اتفاق می افتد" آمده است.

چند سال پیش یکی از دوستان خوب با من تماس گرفت.

- سلام ، - او با خوشحالی به تلفن گفت ، - آیا شما مردانی را که با شیرخوارهای شیرخوار هستند به درمان می برید؟

با تعجب نفس راحتی کشیدم: "چه کسی به شما تشخیص داده است."

- بله ، همسرم می گوید که من یک زحمت احمق هستم ، اما برای من واقعاً چیز بدی است. فردا صبح متوقف می شوم؟ طاقت ندارم تا عصر اینجا فقط دردناک است

- شاید امروز بهتر شده؟ با احتیاط پیشنهاد دادم.

- نه ، همه قوانین. من ویسکی و بینکی هستم.

مکالمه کاملاً عادی به نظر می رسید ، دوست من کافی به نظر می رسید ، اما من خوب نخوابیدم. روز بعد نیامد. صبحانه صبحانه خورد ، سگ را قدم زد ، همسرش را بوسید و از پنجره آپارتمان زیبایش در طبقه 21 بیرون رفت. شما می گویید "Pizdostradashki"؟

وقتی فردی در یک گروه یا در انجمن می نویسد که افسردگی را با "رابطه جنسی ، ماساژ ، موسیقی آرام و یوگا" درمان کرده است ، مانند یک پارچه قرمز روی گاو بر من تأثیر می گذارد. البته همه اینها فوق العاده و مفید هستند. اما من واقعاً عصبانی هستم زیرا افراد مبتلا به افسردگی واقعی وقتی با این داستان های شبه موفقیت روبرو می شوند وقت گرانبهایی را هدر می دهند. در تلاش برای تسکین درد ، آنها هر کاری جز بدیهی انجام نمی دهند - به متخصص مراجعه کنید.

افسردگی یک تشخیص است. توسط متخصص قرار داده می شود. درمان بسته به نوع آن متفاوت است ، اما در بیشتر موارد ، مصرف دارو ضروری است.

"بلوز روسی" ، که توسط کلاسیک توصیف شده است ، هر از گاهی برای همه اتفاق می افتد. متأسفانه ، این اندوه متفکرانه ، ضرب در بازتاب ، به همان اندازه که یک رویا از مرگ با "افسردگی" فاصله دارد. غالباً منظور ما از واژه "افسردگی" تنها یکی از علائم است: خلق و خوی بد ، خواب آلودگی ، بی علاقگی یا تحریک پذیری ، عدم تمایل یا ناتوانی در انجام کاری ، مشکلات در زندگی شخصی ، اختلال میل جنسی یا اختلال عملکرد جنسی. در حقیقت ، همه این "دسته گل" مشخصه افسردگی است و متخصصان حداکثر 10 نوع حالت افسردگی را تشخیص می دهند. همه آنها به روش های مختلف درمان می شوند - بسته به شدت و مدت زمان. با روان درمانی می توان چیزی را حل کرد ، اما در جایی بدون قرص نمی توان کاری انجام داد.

بیشتر اوقات ، روانشناسان با یک (تک قطبی) روبرو هستند قسمت افسردگی (از 2 هفته تا یک سال) یا اختلال افسردگی مختصر (چندین قسمت کوتاه که حداکثر تا 2 هفته طول می کشد).

افسردگی بالینی کلاسیک - اینها در حال حاضر مراحل افسردگی مکرر هستند (معروف به PDD - اختلال افسردگی مکرر) که می تواند سالها دوام بیاورد. علیرغم این واقعیت که هر از گاهی یک فرد "ظاهر می شود" و وضعیت او عادی می شود ، افسردگی او را بارها و بارها می پوشاند ، زندگی ، کار و ایجاد مشارکت را دشوار می کند.

دیستیمیا - این در حال حاضر یک افسردگی مزمن است ، بیشتر شبیه یک شیوه زندگی است. نوعی "زندگی زیرزمینی" با رنگ های خاموش ، مه خاکستری بر روی همه احساسات و فقدان خطوط واضح.

نیز وجود دارد دو نوع افسردگی دو قطبی (روان پریشی سابق شیدایی- افسردگی). در این اختلال ، رفتار عادی انسان متناوبا با دوره های ("مرحله") افزایش تحریک پذیری (سرخوشی شیدایی "در بالای جهان") ، سپس با "سقوط" شدید به حالت افسردگی (افسردگی به صورت صابون و طناب) ") …

در SDD - اختلال افسردگی اضطرابی مختلط - حالت افسردگی با افزایش اضطراب تکمیل می شود. و اگر به نتیجه رسید قسمت روان پریشی افسردگی ، سپس شخص به اصطلاح "افسردگی هذیانی" ملاقات کرد.به طور کلی روان پریشی یک بیماری روانی است که با توهمات و توهمات شنیداری و بینایی همراه است. همیشه در بیمارستان درمان می شود.

تمایل به "تصرف" خلق و خوی بد و نوسانات مکرر خلق و خو (نوسانات احساسی از خواب آلودگی تا حملات وحشت) از ویژگی های افسردگی غیر معمول … و آنچه در بین مردم "تشدید بهار و پاییز" نامیده می شود ممکن است باشد اختلال افسردگی فصلی

در هر صورت ، هر آنچه شما را نگران می کند ، سلامت جسمی و روحی شما باید جدی گرفته شود. اگر زندگی شیرین نیست ، برای سرکوب مشکلات ناشی از الکل عجله نکنید و به تمرینات مدیتیشن نپردازید. سطح هورمونی را بررسی کنید ، مشکلات تیروئید را رد کنید ، به متخصص زنان (یا اورولوژیست) مراجعه کنید ، با یک متخصص مغز و اعصاب صحبت کنید. اگر دلایل فیزیولوژیکی برای نگرانی وجود ندارد ، به خودتان گوش دهید. این چیست: خستگی یا عدم تمایل به زندگی؟ یک ترس عینی از ناشناخته های ذاتی همه یا یک اضطراب شدید که زندگی را مختل می کند؟ اگر وضعیت شما به طور قابل توجهی کیفیت زندگی شما را بدتر می کند ، این یک سیگنال هشدار دهنده است.

خود تشخیص ندهید. برای تماس با یک متخصص تنبل نباشید. یک روانشناس یا روان درمانگر به شما کمک می کند تا دلایل آنچه در حال رخ دادن است را درک کنید. حداقل اطمینان حاصل کنید که هیچ مشکلی برای شما وجود ندارد. به عنوان حداکثر ، شما زنده خواهید ماند. موافقم ، این بسیار است.