اضطراب چه باید کرد؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

موضوع زنگ در پس زمینه به صدا در می آید. نه تنها در مورد بیماری. درباره عدم قطعیت در جهان. این واقعیت که برنامه هایی که وجود داشت ، ناگهان در معرض تهدید قرار گرفت.

وقتی میزان اضطراب ما در حد متوسط باشد ، می تواند ما را برای اقدام بسیج کند. اما اگر بیش از حد شود ، توجه گسترش می یابد ، زمان بیهوده می گذرد ، تنش بدنی بوجود می آید ، تصمیمات تکانشی گرفته می شود ، چرخه افکار و تصاویر ترسناک را به تصویر می کشد.

حالت اضطراب با توجه به اصل بازخورد مثبت تقویت می شود. مانند یک گلوله برفی که از کوه می پیچد و واقعاً در پای آن بزرگ می شود.

چه چیزی بر افزایش اضطراب تأثیر می گذارد؟

اعتقادات زیر ، که چندان به انعکاس واقعیت کمک نمی کند ، بلکه باعث تحریف شده و منجر به احساس ناتوانی و افسردگی می شود:

1. درک داخلی پیامدهای فاجعه بار … نه فقط در مورد خطرات. در مورد فاجعه ای که کارهایی را که انجام می دهیم جارو می کند ، چیزی را ایجاد کرد که در زندگی ما ارزشمند بود.

2. این باور که ترس / اضطراب تصویر واقعی رویدادها را نشان می دهد … تصاویر هایپرتروفی کاملاً توجه ما را به خود جلب می کند. تنفس تغییر می کند ، مراکز تنش در بدن وجود دارد. در نقطه ای ، ما درک تفاوت بین موقعیت واقعی و خطرات احتمالی را متوقف می کنیم.

3. این ایده که ترس به خودی خود خطرناک است و بهتر است از شر آن خلاص شوید … افکار بد را دور کنید ، سعی کنید فراموش کنید ، مراسم کوچکی را انجام دهید که برای مدتی احساس کنترل بر وضعیت را ایجاد می کند. متأسفانه ، این اغلب نتایج دلخواه را نمی دهد - منبع اضطراب همچنان تصاویری ترسناک تر را ایجاد می کند که می خواهید از آنها پنهان شوید.

برای نشان دادن بهتر نحوه عملکرد اضطراب ، یک تصویر بصری ارائه می دهم. دانشمندان مورچه ها پدیده ای به نام مارپیچ مرگ یا چرخش مورچه ها را توصیف کرده اند. مورچه ای که می خواهد راه خود را به مورچگان پیدا کند ، توسط بوی دنباله فرمون هدایت می شود. در مقطعی ، حرکات او چرخه ای می شوند - در یک دایره. مایل به بیرون آمدن ، او همچنان بر روی بوی تمرکز می کند ، که خودش می دهد. در نتیجه ، مورچه حلقه می زند و به حرکت خود ادامه می دهد تا زمانی که کاملاً خسته و کشته شود. مرگ گروهی از مورچه های گرفتار در چنین چرخشی شرح داده شده است.

اضطراب بر اساس یک اصل مشابه عمل می کند: افکار ، تصاویر ترسناک ، تظاهرات بدنی بوجود می آیند. فردی که سعی می کند از شر اضطراب خلاص شود ناگهان با سیگنال های بدنی روبرو می شود که به مغز می گوید وضعیت خطرناک است و افکار ترسناک بارها و بارها به ذهن می آید. تقویت علائم جسمانی خطر.

چه باید کرد؟

بلند مدت: کار با روانشناس یا روان درمانگر. منبع اضطراب را بیابید ، باورهایی را که باعث افزایش اضطراب می شود ، شناسایی کنید ، راههای خودتنظیمی را بیاموزید و یاد بگیرید که چگونه اضطراب را به فعالیت سازنده هدایت کنید.

در لحظه ای که اضطراب ایجاد می شود:

1. توجه کنید که فکر نگران کننده ای به وجود آمده است. از این امر آگاه باشید.

این در حال حاضر بیش از نیمی از موفقیت را تضمین می کند: نکته اصلی این است که دچار اضطراب نشوید ، بلکه باید وضعیت را به عنوان یک هدف خاص از تحقیق مشاهده کنید.

2 … توقف کنید یا سرعت خود را کم کنید.

تنفس را می توان متوجه شد. چگونه است؟ گیج ، حتی آیا یخ می زند؟ اگر چنین است ، در چه نقاطی؟

3. به خود اجازه دهید کاری انجام ندهد.

آیا می توانید سرعت خود را کاهش دهید؟ سطح هیجان یا اضطراب ایجاد شده را کنترل کنید؟

احساسات ، افکار ، تصاویر جسمانی خود را مشاهده و توجه کنید. موضع ناظر را به جای کسی که باید کاری انجام دهد یا تغییر دهد ، در نظر بگیرید.

4. به واقعیتی که در اینجا و اکنون احاطه دارد توجه کنید.

در اتاقی که شما هستید چه چیزهایی وجود دارد ، آیا کسی در این نزدیکی هست؟ آیا در حال حاضر ، در این لحظه تهدید امکان پذیر است؟ یا شرایط امن است؟

از اضطراب به عنوان کلیدی برای شناخت بهتر خود استفاده کنید.سپس ، با گذشت زمان ، به ابزاری تبدیل می شود که به شما کمک می کند در عین حفظ صمیمیت با افراد دیگر ، فعال تر ، کنجکاو تر باشید.