فرار از آسیب پذیری

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

دوز عشق یکی از رایج ترین مکانیسم های ارتباطی انسان در کره زمین است. به محض اینکه یکی از عزیزان ما را ناراحت می کند ، اعصاب ما آشکار می شود و ما سعی می کنیم آنها را در اسرع وقت پنهان کنیم. توانایی قرار گرفتن در حالت آسیب پذیری مستلزم تمرین عمدی است ، بنابراین ، در بیشتر موارد ، به محض اینکه پتو از قلب خارج می شود ، ما بلافاصله آن را به عقب می کشیم

به محض اینکه فردی ما را از نظر احساسی افشا کرد ، ما عشق را از او می گیریم. ما با خود می گوییم: "من واقعاً به شما خیلی احتیاج ندارم." "زن دارای گاری برای مادیان راحت تر است." هر کس شادی خود را جعل می کند."

روابط به این دلیل فرو می ریزد که در تلاش برای حفظ آسیب ناپذیری ، ما عشق را در دوزها تقسیم می کنیم. همه با موقعیتی آشنا هستند که منتظر پاسخ شخصی هستیم که برای ما مهم است. وقتی این شخص مدت طولانی نمی نویسد ، انتظار غیرقابل تحمل می شود. در اینجا ، به ویژه آسان می توان عشق را از شخص دور کرد. منطق این است: هرچه کمتر او را دوست داشته باشیم ، راحت تر بی توجهی او را تحمل می کنیم. عشق در اینجا در سطح دلبستگی درک می شود: با دور شدن از همتای خود ، قدرت وابستگی ضعیف می شود و رهایی از عدم توجه مناسب به شخص آسان تر می شود.

رفتار فوق ناشی از درک نابالغ و نابالغ از عشق چیست. تفسیرهای زیادی از عشق وجود دارد ، و این در مورد من است: عشق پذیرش شخص دیگری به عنوان بخشی از خود است. با دستیابی به بلوغ روانی ، مرزهای شخصیت شروع به گسترش می کند و شخص منحصر به فرد با بدن خود متوقف می شود. جهان پیرامون با تجلیات چند وجهی خود ، موجودات دیگر و در نهایت ، کل جهان شروع به ورود به مرزهای شخصیت می کند. چنین جهشی زمانی رخ می دهد که شخص متوجه شود که او ناظر جداگانه ای از جهان خارج از خود نیست ، بلکه یک سوژه فوق العاده است که همه پدیده ها را از خود تولید می کند و آنها را در همزیستی با آنها زندگی می کند.

فرقی نمی کند که متوجه باشیم یا نه ، طرف مقابل همیشه بخشی از ما است. نه به معنای احساسی یا عاشقانه - به معنای واقعی کلمه. در سطح فوق ناخودآگاه ، ابر شخص طبیعت بکر ، خالص و آزاد خود را قربانی می کند تا به صورت قابل مشاهده ظاهر شود. توانایی عشق ورزیدن در سطح انسانی در توانایی فرد در حفظ ادراک آگاهانه از شخص دیگر به عنوان غیر جداگانه و ادامه وحدت با او حتی در لحظاتی که شخصیت "کوچک" و "زمینی" ما ظاهر می شود ، ظاهر می شود. زخمی است

وقتی احساس می کنیم که ما از شخص دیگری یک عمل خاص می خواهیم ، اما او آن را به ما نمی دهد ، و ما ناراحت می شویم ، به او اطلاع می دهیم و خود را متقاعد می کنیم که "فقط یک گاو قرمز در جهان وجود ندارد" ، یا نادیده گرفتن شخص به صورت تحریک آمیز ، چنین رفتاری نشان می دهد که ما از آسیب پذیری خود ناراحت هستیم. ما نمی خواهیم مجروح شویم ، ما سعی می کنیم از خود محافظت کنیم. ما اهمیت شخصی را که ضربه اخلاقی به ما وارد کرده است ، بی ارزش می دانیم. ما می گوییم که او "توسعه نیافته" ، "احمق" ، "خودخواه" است. ما صد دلیل می آوریم که چرا او ، چنین بی دقتی ، به ما صدمه زده است. به عبارت دیگر ، ما سعی می کنیم موقعیت کنترل کننده ای را اتخاذ کنیم ، جایی که بستگی به ما دارد که چقدر محبت یا لطف به شرکت کنندگان در تعامل ارائه خواهد شد.

اگر رابطه با شخص خاصی برای ما ارزشمند است و ما (صادقانه بگویم) می خواهیم آن را در زندگی خود حفظ کنیم ، باید با دو جنبه برخورد کنیم:

- برای ایجاد فرصت هایی که هرکس مختار است به دلخواه خود انجام دهد

و

- آسیب پذیری خود را در رابطه با این شخص بررسی کنید.

مطالعه آسیب پذیری به شرح زیر انجام می شود:

اول ، شما باید اجازه دهید که باشد. همه ما آسیب پذیر هستیم. هر کسی آسیب پذیر است. ترس ، نگرانی ، نگرانی ، دفاع از خود بخشی از طبیعت انسان است. همه اینها طبیعی و طبیعی است. از خود انتظار قدرت اسپارت نداشته باشید. وقتی آسیب می بینیم ، آسیب می بینیم. و اشکالی ندارد.

ثانیاً ، شما باید توجه داشته باشید که چگونه محبت از شخصی گرفته می شود که اعمال او (یا عدم وجود آن) شما را ناراحت می کند. کاهش ارزش ، تعالی ، عقلانیت ، سرکوب ، سرزنش و اغلب حتی مثبت اندیشی راه هایی برای فاصله گرفتن از شخصی است که باعث ایجاد زخم شده است.

و سوم ، این احتمال را در نظر بگیرید: چگونه می توانید یک حالت درونی ایجاد کنید که در آن هنگام درگیری به این شخص توجه داشته باشید و نسبت به احساسات او شفقت نشان دهید ، و در عین حال به خودتان توجه داشته باشید و نسبت به خودتان شفقت داشته باشید؟

شایان ذکر است که این روش هیچ ربطی به نگرش های تحقیرآمیز ندارد: عشق با وجود همه چیز. عشق همه چیز را تحمل می کند. تحمل خشونت ضروری نیست و غیر ممکن نیست. در داخل ، ما همیشه می دانیم که چه کسی واقعاً از خط عبور می کند و چه زمانی برای ما مناسب است که برای دفاع از خود چنین تصوری داشته باشیم. اگر خشونت از سوی عزیزان غیرقابل تحمل است و خروج از دور باطل امکان پذیر نیست ، این یک اقدام عادی و طبیعی است که از یک روانشناس کمک بگیرید.