خودکفایی = عدم پذیرش آسیب پذیری شما

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

مقاله "صمیمیت به عنوان ضربه" اخیراً در این سایت ارسال شده است احساسات من را در مورد مفهوم خودکفایی در من افزایش داد.

برای من بسیار سازگار است که نویسنده این افسانه خودکفایی را رد کند ، که من نیز زمانی در آن زندگی می کردم و قبلاً برای آن تلاش کرده بودم.

وقتی به شما می گویند "یک فرد خودکفا" - چه تصویری دریافت می کنید؟

من تصویری از شخصی دارم که در واقع به کسی احتیاج ندارد. او به هیچ کس و هیچ چیز احتیاج ندارد ، زیرا او تمام نیازهای انسانی خود را برطرف کرده است:) و به طور کلی ، اهداف او کاملاً متفاوت است ، بر خلاف مردم عادی که در این سیاره زندگی می کنند.

اما این فقط چیزی از این تصویر است که گرما و عشق نمی دهد. چنین تصویری ، برای من ، بوی غرور.. آیا شما هم چنین احساساتی دارید؟

این تصویر زیبا از خودکفایی اغلب کمکی نمی کند ، بلکه فقط مانع پذیرش خودمان در آن گونه می شود. مانع پذیرش ما می شود اعتیاد سالم (نیاز به یک فرد نزدیک و عزیز / برای حمایت / امنیت / پذیرش و غیره)

به طور کلی ، چرا ما می توانیم به قلاب چنین تصویری "مستقل از خودکفایی" بیفتیم؟

زیرا ما به دنبال درمانی برای برخی از حالات ناراضی خود هستیم.

مثلا:

یک دختر ناامید که بیش از یک بار توسط بچه ها رها شده است ممکن است چنین فکر کند: "مردان نیازی به مهربانی و گشاده رویی من ندارند ، به این معنی که من یک عوضی سرد می شوم ، زیرا آنها عوضی را ترک نمی کنند - برعکس ، آنها می دوند بعد از عوضی ها! " در چنین حالتی ، دختری مجروحیت خود را احساس می کند و سعی می کند مشکل خود را از این طریق حل کند - بدین ترتیب ، احساسات "بی فایده بودن و بی اهمیت بودن برای هیچکس" را حتی در اعماق قلب خود نشان می دهد.

اما ، با شروع به پا گرفتن در رفتار عوضی ، این دختر هنوز حسی از اهمیت و ارزش خود ندارد. از آنجا که در سطح خارجی ، او شروع به رفتار عوضی می کند (و اکنون این او نیست که رها شده است ، اما او بچه ها را ترک می کند) ، اما در درون او ، آسیب پذیری و نارضایتی او همچنان ادامه دارد.

اگر به خودکفایی برگردیم ، پس چرا یک زن یا مرد می توانند از این تصویر استفاده کنند؟ بله ، اینجا نیز برای کنار آمدن با زخم درونی اش.

در درون خود ، او آسیب پذیری فوق العاده ای را احساس می کند (بیشتر اوقات ، از دوران کودکی ناشی می شود). در جستجوی "شفا" این احساسات ، او سعی می کند در برخی از آموزه های معنوی / در مفاهیم روانشناختی هوشمند / در تصاویر مورد نیاز اجتماعی راهی پیدا کند …

بنابراین خودکفایی (همانطور که بود) به دور شدن از نیازهای دردناک و بسیار مهم آنها کمک می کند که باعث وابستگی فرد به افراد دیگر می شود. این نیازها به ما می گوید که ما در واقع آنقدر خودکفا نیستیم و برای احساس آرامش و امنیت کامل ، ما هنوز نیاز داریم که با دیگران در ارتباط باشیم. ولی در هر رابطه نزدیک اعتیاد وجود دارد

در واقع ، خودکفایی ، همانطور که گفته شد ، تمام نیازهای انسان را برای "گرفتن" در ما خاموش می کند ، اما فقط نیاز به "بخشیدن" را شامل می شود. یعنی امکان احساس درماندگی و آسیب پذیری ، تمایل به حمایت ، پذیرش ، کمک …

اما ، ببخشید ، کدام یک از ما آسیب پذیری یا آسیب پذیری خود را احساس نمی کنیم؟

بله همه! چون ما مردم هستیم. و مردم از نظر طبیعت موجودات شکننده ای هستند. امروز هستیم ، فردا شاید نباشیم …

و کسی که می گوید احساس می کند آسیب پذیر یا بی دفاع نیست ، به سادگی به خودش اعتراف نمی کند.

اکنون برای روشن شدن وابستگی:

وقتی از اعتیاد صحبت می کنم منظورم اعتیاد سالم است.

اعتیاد ناسالم وقتی فرد دائماً در حال دویدن است ، عدم تعادل است. فشار دادن در روابط ، در کار ، در هر فعالیت دیگری ، فقط با خود تنها نباشید. زیرا ، با تنها ماندن با خود ، فرد زنگ خطر را به صدا در می آورد ، که نمی تواند با آن کنار بیاید ، و بنابراین در جایی می دود تا آن را غرق کند.

و اعتیاد سالم = نیاز انسان سالم که باید برآورده شود. فقط به این دلیل که ما افرادی با نیازهای زندگی هستیم. و فردی که در جامعه زندگی می کند نمی تواند فقط از خودش راضی باشد..

برای هر شخصی مهم است که بتواند هم با خودش باشد و هم با دیگران رابطه نزدیک داشته باشد. بحث تعادل است.

و این افسانه درباره سوپرمن ، که (ظاهراً) ما باید برای آن تلاش کنیم ، به ما کمک نمی کند ، بلکه فقط در زندگی کامل زندگی و لذت بردن از همه رنگهای آن دخالت می کند.

P. S. شاید تصور "خودکفایی" توسط برخی از شما به نحو مثبتی احساس شود. مقاله من برای کسانی است که در پشت نقابی از خودکفایی پنهان شده اند ، آسیب پذیری / آسیب پذیری / اعتیاد سالم خود را انکار و رد می کنند ، که (در واقع) در زندگی انسان ما جایی دارد.