TOP-5 توصیه های روانشناس به والدین یک کودک "مشکل"

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

توصیه های روانشناس کودک به والدین موضوع مورد علاقه بسیاری از پورتال های اینترنتی است! هر وضعیت معمولی دلیل نوشتن صدها مقاله می شود. اما مطالعه بیش از حد نکات زمان گرانبهای زیادی را می طلبد. مگه نه؟

پس از خواندن مقاله جدید ما در زمینه روانشناسی کودک ، خوانندگان در مورد بسیاری از مسائل مربوط به فرزندپروری راهنمایی دریافت می کنند:

• اگر کودک غالباً دروغ بگوید چه؟
• اگر کودک مایل به یادگیری نباشد چه می شود؟
• اگر کودک عصبانی شود ، چه می شود؟
• اگر کودک به درون خود کنار کشید چه؟
• اگر کودک رفتار تهاجمی داشته باشد چه؟

کودک دروغ می گوید

حتی تحت مراقبت والدین ، یک فرد کوچک ممکن است از زندگی احساس نارضایتی کند. تخیل یا دروغ به او کمک می کند تا از آنچه برایش عزیز است ، آنچه در حال حاضر در اختیار دارد محافظت کند و در موارد دیگر - آنچه را که فاقد آن است بدست آورد.

برای مثال ، بیایید با هم به خاطر بسپاریم که چقدر احساسات منفی توبیخ مافوق ما را برای ما به ارمغان می آورد. یک اظهار نظر تند دلیل جدی استرس است!

اگر کتری داخلی بجوشد ، یک فرد بالغ می تواند به سرعت شغل خود را تغییر دهد و کودکان اغلب جایی برای فرار ندارند - آنها کاملاً به والدین خود وابسته هستند. برای جلوگیری از تنبیه (موقعیت استرس زا) ، باید دروغی را اختراع کنید ، به عبارت دیگر ، در برابر تهدید دفاع کنید.

اگر کودک اغلب دروغ می گوید و حقیقت را از بزرگترها پنهان می کند ، توصیه اصلی روانشناس کودک به شرح زیر خواهد بود: "فضای پذیرش و اعتماد را برای کودک ایجاد کنید!"

ایجاد فضای اعتماد چیست؟

• تحریم ها باید با گفتگو جایگزین شوند
• حقیقت را به فرزند خود ، حداقل در شرایطی که برای سن او قابل دسترسی است ، بگویید
• صداقت را نمی توان مجازات کرد - پس از پذیرش اشتباه ، کودک را سرزنش نکنید
• ارزشهای کودک را بپذیرید ، آنچه را که در طرف اوست نشان دهید
• در هر مرحله کودک را بازی نکنید ، در نقش یک بازپرس بازی کنید
• هرگز عباراتی مانند "دوباره دروغ می گویی (دوباره ، دائما)" ، "دروغگو هستی" و غیره را نگویید.
• به کودک خود فضای شخصی بدهید ، نسبت به دنیای کودکی حساس باشید
• دوست داشتن به معنای دوست داشتن است ، علیرغم اشتباهات ، اما اگر رفتار کودک باعث ناراحتی عزیزان می شود ، نباید احساسات خود را پنهان کنید

کودک نمی خواهد درس بخواند

اغلب ، والدین مجبور می شوند با امتناع کودک از شرکت در کلاسهای درس مدرسه برخورد کنند. اما بی میلی برای یادگیری همیشه با تنبلی دانش آموز همراه نیست. اغلب ، رفتار معلم انگیزه تربیتی را از بین می برد و تمسخر همکلاسی ها باعث می شود کودک هر طور که می خواهد طفره رود ، اما از فضای نفرت فرار کند. اما دشمن اصلی تمایل به یادگیری جاه طلبی والدین است ، اگر با کسب نمرات ضعیف ، حمایت عزیزان را از دست بدهد.

والدین باید به طور دقیق در آموزش فرزند خود تأکید کنند. حتی اگر مربیان به دنبال پیشرفت تحصیلی باشند ، نمرات نشان دهنده دستاوردهایی است که دانش آموزان قبلاً به دست آورده اند. کرامت ، اما حقارت! بنابراین ، والدین در اشتباهند که با پیروی از معلمان ، فرزندان خود را تحت فشار قرار می دهند. حفظ علاقه شناختی کودک بسیار مهمتر از مراقبت از موفقیت رسمی است. آیا می توانید وضعیت یک فرد بالغ را تصور کنید ، که روز به روز کارهای خسته کننده یکنواخت را انجام می دهد و مدتهاست معنای خود را از دست داده است؟ این برای دانش آموزان مدرسه بسیار بدتر است … علاوه بر این ، دانش بدست آمده به زور بدون هیچ فایده ای به سرعت فراموش می شود. نمرات به دانش آموزان کمک می کند تا برای خود اهداف تعیین کنند ، همچنین از قدرت برای به دست آوردن نتایج مطلوب استفاده می کنند ، اما آنها به هیچ وجه معیار شخصیت کودک نیستند.

منظور از تأکید صحیح در آموزش کودک چیست؟

• تجزیه و تحلیل میزان مناسب بودن برنامه درسی دانش آموز را که بر اساس آن درس می خواند
• درک کنید که فضای آموزشی برای کودک چقدر امن است
• اگر تحصیل به هر دلیلی مناسب نیست ، جایگزین هایی را در نظر بگیرید - آموزش خانگی ، مطالعات خارجی
• موضوعات مدرسه را که باید به آنها انرژی بیشتری داد ، برجسته کنید
• درک کنید که دقیقاً چه چیزی کودک را در فرایند یادگیری انگیزه می دهد
• به این فکر کنید که آیا کودک برای سرگرمی های خود ، ارتباط با دوستان وقت دارد یا خیر

اگر می خواهید نحوه رفتار در صورت امتناع کودکان از حضور در کلاسها را بدانید ، مقاله "کودک نمی خواهد به مدرسه برود: والدین باید چه کار کنند" را بخوانید.

کودک عصبانی می کند

گاهی اوقات یک کودک کوچک قادر به کنار آمدن با احساسات شدید نیست و باعث عصبانیت والدین خود می شود. گریه شدید ، فریادهای ناامید کننده ، مشت زدن روی میز ، لگد زدن بلند - این رفتار باعث می شود بزرگسالان کار خود را رها کرده و برای کمک بشتابند. به نظر می رسد حمایت نزدیک است ، اما هیستری حتی بیشتر تشدید می شود. چرا این اتفاق می افتد و چه باید کرد؟ چه توصیه هایی می توانید ارائه دهید؟

کودکان در سن 1 ، 5 تا 3 سالگی بیشتر مستعد هوس و هوس هستند - عصبانیت می تواند تا ده بار در روز اتفاق بیفتد. با این رفتار ، نوزادانی که هنوز یاد نگرفته اند احساسات خود را به شیوه ای "مسالمت آمیز" بیان کنند ، به بزرگسالان نشان می دهند که چه چیزی آنها را نگران می کند. به عنوان مثال ، اگر یک مادر دلسوز قبل از پیاده روی کودک را خیلی محکم بپیچد ، و اکنون او گرفتار شده است. گاهی اوقات عصبانیت فقط راهی برای بدست آوردن چیزی است که دوست دارید.

عصبانیت کودکان - والدین چگونه باید رفتار کنند؟

• اطمینان حاصل کنید که محیط اطراف کودک برای او راحت است
• به یاد داشته باشید که یک کودک ممکن است به طور جدی از یک "چیز کوچک" ناراحت شود
• به رفاه کودک توجه کنید
• هنگامی که کودک با عصبانیت عصبانی می شود ، برای اسباب بازی ، غذا و غیره التماس می کند ، تسلیم "سیاه نمایی" نشوید.
• به کودک بیاموزید که احساسات خود را با استفاده از کلمات بیان کند
• توجه کافی به کودکان داشته باشید ، آنها را کنار نگذارید ، حتی اگر آنها بسیار مشغول کارهای مهم هستند
• یک کودک ، به ویژه در سنین پایین تر ، نیاز به ارتباط عاطفی غنی با بزرگسالان مهم مانند هوا دارد

کودک بسته است

چرا برخی از کودکان ترجیح می دهند به جای تعامل با همسالان خود را کنار بگذارند؟ دلیل آن ممکن است خلق و خوی کودک باشد یا شاید برخی مشکلات عمیق که مانع یافتن همراهان در ارتباط می شود. بیشتر اوقات ، روان کودکان بسته به منظور برقراری ارتباط فعال با مردم بسیار حساس است. شما نباید سرعت بسیار سریع زندگی را به چنین کودکی تحمیل کنید ، در غیر این صورت این خطر وجود دارد که او حتی به عمق خود برسد. سرعت کار نباید خیلی پایین باشد ، اما لازم است کودک درونگرا بتواند به موفقیت دست پیدا کند.

روانشناس کودک چه چیزی می تواند به والدین کودک درون گرا توصیه کند؟

• برچسب به کودک نزنید ("غیر ارتباطی" ، "خندان" و غیره)
• ارتباط عاطفی را حفظ کنید
• کودک را تشویق کنید تا احساسات خود را نشان دهد ، چه غم و اندوه و چه شادی
• یک کودک درونگرا باید بداند که عزیزان واقعاً به چه چیزی احتیاج دارند و همچنین دائماً تأیید عشق والدین را دریافت می کند - تجلی مراقبت ، محبت ، مشارکت
• سرعت زندگی را که برای کودک بسیار سریع است تحمیل نکنید ، حتی اگر به عنوان مثال به مطالعه مربوط می شود
• هنگام برقراری ارتباط با دنیای درونی کودک حساسیت و مراقبت از خود نشان دهید ، به ارزشهای او احترام بگذارید
• در زندگی کودک شرکت کنید: سوال بپرسید ، با هم بازی کنید ، قدم بزنید
• کودک درونگرا را به تیم کودکان ندهید ، جایی که رقابت حاکم است
• گسترش حلقه اجتماعی مفید است ، اما نمی توان دوستان نزدیک را تحمیل کرد
• اطمینان حاصل کنید که کودک علائم کار بیش از حد ، خستگی ، استرس شدید را نداشته باشد

کودک تهاجمی رفتار می کند

آیا فرزند شما رزمنده ای است که اجازه نمی دهد همکلاسی هایش در آرامش زندگی کنند و به نظرات معلمان پاسخ نمی دهد؟ اگر والدین به پسر یا دختر خود یاد ندهند که به موقع از موقعیت خود دفاع کنند بدون آسیب رساندن به اطرافیان خود ، شیوع تجاوز رخ می دهد. در کنار عصبانیت ، رفتار پرخاشگرانه راهی است برای کودک نوپا برای بیان احساسات ناگفته.

یک نکته مهم که باید برای بزرگسالان به یاد آورد ، بچه هایی که اغلب رفتارهای پرخاشگرانه دارند: لازم است یاد بگیریم که چگونه احساسات را از رفتار جدا کنیم. طبیعی است که احساس خشم ، کینه ، تحریک داشته باشید. فریاد زدن ، بستن دست ، شکستن چیزهای دیگران بد است ، زیرا چنین رفتاری به دیگران آسیب می رساند.

اگر پرخاشگری کودک در سنین بالاتر توسط تیم کودکان پشتیبانی شود (به عنوان مثال ، قلدری از همکلاسی هایی که قادر به پس دادن نیستند محبوب است) ، توضیحات به تنهایی کافی نخواهد بود. فکر کنید ، آیا ممکن است محیط آموزشی که خشم را در کودک برانگیزد ، برای او مساعد باشد؟ آیا نباید گروهی را ترک کنید که نفرت در آن جریان دارد؟

یک تیم تهاجمی قادر به انجام وظایف توسعه ای خود نیست و رهبران آن اغلب به بقیه گروه نشان می دهند که تنها با تحقیر افراد ضعیف تر می توان به موفقیت دست یافت و محبوب شد.

توصیه های یک روانشناس معلم برای والدین یک کودک پرخاشگر:

• یک کودک کوچک را می توان به فعالیتهای مولد تغییر داد
• به فرزند خود راههای آرام تری برای حل تعارض نشان دهید
• کودک باید احساس امنیت کند ، بداند که توسط عزیزان حمایت خواهد شد
• در مورد اقدامات کودک بحث کنید و محکوم کنید نه شخصیت او
• به فرزند خود بیاموزید که آشکارا در مورد احساسات صحبت کند
• شما نباید سعی کنید تجاوز کودکان را با زور خاموش کنید ، در غیر این صورت می توانید یک تجاوز متقابل ایجاد کنید

ما منتظر نظرات خوانندگان در مورد موضوع مقاله منتشر شده هستیم.