اسطوره سیزیف در منشور یک نگاه روانشناسانه بالغ و معتبر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

اجازه دهید به شما یادآوری کنم که سیزیف مرد بالغی است که در تمام طول روز یک سنگ گرد بر فراز کوه می اندازد و صبح این سنگ دوباره در دامنه کوه قرار دارد و منتظر توجه و مراقبت سیزیف است و منتظر نیرومند و قوی خود است. دستان شجاعی که سنگ را دوباره از کوه بالا می آورند ، سپس سنگ دوباره پایین می افتد - و این برای همیشه ادامه دارد.

برداشت معمول از این اسطوره ، که برای بسیاری آشنا است ، تقریباً به شرح زیر است:

مانند ، این کار یک احمق است ، سخت و بی معنی ، بی فایده. و زندگی سیزیف هدر می رود ، همه چیز بی فایده است - از این گذشته ، سنگ دائماً در حال ریختن است. و سیزیف در این زمینه در همه تفاسیر به عنوان یک رنجور ، یک شهید به تصویر کشیده شده و درک می شود. و به نظر می رسد که چیز دیگری برای سیزیف امکان پذیر است ، گویی سیزیف مجازات شده است ، گویی او در انجام کارهای بی معنی بی معنی احمقانه گناهکار بوده است ، محکوم به رنج بی پایان به دلیل نوعی جرم یا اشتباه است ، و این ، پس از پرداخت ، رنج او پایان می یابد

اما اگر به این افسانه متفاوت نگاه کنید ، چه می شود ، زیرا شاید هیچکس قبلاً به آن نگاه نکرده باشد.

بیایید این اسطوره را با نگاه شخصیتی بالغ از نظر روانشناسی یا همانطور که معمولاً در محیط روانشناختی نامیده می شود ، معتبر ، یا به قول مربیان رشد شخصی ، با نظر نویسنده یا به قول رهبران معنوی ، نگاه بیدار در اصل ، گفتار در اینجا در مورد یک چیز است و همه این مفاهیم مترادف هستند.

و این همان چیزی است که یک دیدگاه متفاوت به ما نشان می دهد.

سیزیف هیچ جایگزینی برای واقعیت فعلی ندارد - موقعیتی که او در آن است در حال حاضر تنها وضعیت ممکن برای سیزیف در جهان است. هیچ چیز دیگری وجود ندارد ، شاید زمانی بود ، اما اکنون چنین نیست - در حال حاضر هیچ جایگزینی برای سیزیف وجود ندارد. این حقیقتی است که سیزیف باید آن را بپذیرد و ارزش آشتی با آن را دارد.

یعنی کار نکند و سنگی را به سمت بالا نکشد - سیزیف چنین فرصتی ندارد. اگرچه ظاهراً سیزیف به شدت این را می خواهد. اما این شرایط بازی است - این گزینه در دسترس نیست. و زمان آن رسیده است که به این موضوع پی ببریم ، قهرمان ما ، سیزیف. و این همان چیزی است که برای سیزیف شروع می شود به محض اینکه سیزیف به اجتناب ناپذیری فشار خود پی می برد ، چنین زندگی او - در نگاه اول - بی معنی و همان نوع زندگی.

و معمولی ترین معجزه رخ خواهد داد. سیزیف ، خسته از مبارزه با سرنوشت خود ، خسته از خواستن در غیر این صورت ، خسته از انتظار برای کمک و امید به تغییرات ، ناگهان در می یابد که اجتناب از این شیوه زندگی ، اجتناب از شرایط و کار فرد غیرممکن است. در این لحظه چه اتفاقی برای سیزیف می افتد؟

و موارد زیر اتفاق می افتد: سیزیف رنج را متوقف می کند.

او از چنین نوشیدنی خوشمزه و عادی رنج که خون را تحریک می کند محروم است.

بله ، سیزیف همچنان سنگ را به سربالایی می کشد. و هر روز صبح سنگ سرازیری می کند.

اما اکنون سیزیف نه اندوهگین است ، نه نگران است و نه سنگینی کرده است. اما نه در کلمات ، بلکه در کل ، در اصل.

سیزیف در شرایط یکسان باقی می ماند ، سیزیف همچنان به نرمی آنچه را که نوشته شده است انجام می دهد ، فقط اکنون هیچ اعتراض داخلی ، مقاومت و مبارزه ای در این مورد وجود ندارد. سیزیف مبارزه با شرایط واقعیت را متوقف می کند که تمام زندگی قبلی بی پایان او ، با تمام خشم و اشتیاقش ، می خواست از آن اجتناب کند. سیزیف سرانجام می فهمد که فرصتی برای فرار از سرنوشت خود ندارد - و برای اولین بار سیزیف این را به وضوح و مستقیم می بیند. با سیزیف ، برای اولین بار ، در زندگی بی پایان خود ، مملو از رنج و عذاب ، تواضع و آرامش رخ می دهد. با افکار خود ، او از خواستن سرنوشت دیگر دست می کشد ، از تمایل به سرنوشت دیگر دست می کشد. بنابراین در سیزیف ، ظریف ترین و دست نیافتنی ترین پدیده مقاومت روانی ، که در مسیحیت غرور نامیده می شود و در روانشناسی کلاسیک ، ایگو متوقف می شود.و اگر اسطوره ها ، حدس و گمان ها را از این پدیده جدا کنید ، آنگاه ذات نفس یا غرور اعتراض ، اختلاف ، مبارزه ، مقاومت و البته رنج است.

در ظاهر ، برای سیزیف ، مطلقا هیچ چیز تغییر نمی کند ، اما تغییر "داخلی" رادیکال است. سیزیف آنجاست ، همان ، با همان و با همان ، اما سیزیف دیگر رنج نمی برد.

آیا این درک واقعاً به این سختی است؟

در نگاه اول ، نه ، اما به دلایلی ، به معنای واقعی کلمه در همه ، به هر نحوی ، به میزان بیشتر یا کمتر ، مبارزه سیسیفیان و کار سیسیفی انجام می شود. و به نظر می رسد نکته فقط در شیرینی میوه ، در اعتیاد به این شیرین ترین میوه ارزیابی ، قضاوت ، مقایسه ، تلاش برای کنترل ، خواسته ها ، آرزوها ، بهبودها ، امیدها ، اعتیاد به میوه های خود است. اهمیت ، ویژگی ، ارزش ، نیاز ، غیر معمول بودن - که آگاهانه ، هیچ موجودی در جهان قادر به رها کردن آن نیست. از دست دادن این طعم شیرین بسیار ترسناک است - این تنها چیزی است.

_

نویسنده: