2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
مردان نه زمانی که پرخاشگری نشان می دهند ، بلکه زمانی بزرگ می شوند که یاد بگیرند در مورد ترس ، فقدان ، شادی و عشق صحبت کنند
جهان شکننده و غیرقابل پیش بینی است. ایده های مردانگی ، که برای قرن ها تزلزل ناپذیر بوده است ، در حال تغییر است - اگرچه این روند هموار نیست.
برند لوازم آرایشی و اصلاح ژیلت مردانگی سمی و تصورات قدیمی درباره اینکه مرد باید چگونه باشد را به چالش کشید. رفتارهای کلیشه ای "مردانه" مانند قلدری در مدرسه ، پرخاشگری در بین پسران نوجوان ، آزار جنسی همکاران ، جنسیت گرایی که در تلویزیون و در اتاق جلسات تبلیغ می شود - آیا این بهترین کاری است که مردان می توانند انجام دهند؟ پس از انتشار تبلیغات فیلم ژیلت ما معتقدیم: بهترین مردان می توانند باشند ، هزاران مرد محصولات خود را تحریم کردند.
انجمن روانپزشکان آمریکا دستورالعمل های جدید مشاوره بالینی را منتشر کرده است که بر اساس آن مردانگی که با سلطه ، پرخاشگری و سرکوب عاطفی مشخص می شود می تواند برای سلامت روان مردان مضر باشد. رسانه های محافظه کار دست به دست هم دادند و فمینیست های رادیکال را متهم به حمله به مردانگی کردند.
واقعا چه خبر است؟ آیا ما شاهد برخورد ایدئولوژی ها هستیم ، یا مشكل واقعی تجاوزگری كنترل نشده در پشت بحث رفتار "مردانه" وجود دارد؟
پرخاشگری چیست؟
رفتار پرخاشگرانه می تواند باعث آسیب جسمی یا روحی دیگران شود. این می تواند سوء استفاده کلامی و جسمی باشد. همچنین می تواند مربوط به خسارت اموال شخصی باشد. رفتار پرخاشگرانه مرزهای اجتماعی را نقض می کند و می تواند منجر به خرابی روابط شود. می تواند آشکار یا پنهان باشد. توجه داشته باشید که گاهی اوقات بروز تجاوزات در شرایط خاص امری عادی و حتی عادی است.
پرخاشگری را می توان پاسخی برای دفاع از ارزش معینی دانست. اگر ساعت 8 صبح با ماشین شلوغ مترو در حال سفر بودید ، احتمالاً دیدید فردی منفجر شد و فریاد زد: "چرا روی من دراز کشیده ای!" این حفاظت از فضای شما است.
پرخاشگری همچنین می تواند خشونت آمیز باشد. در این مورد ، خشونت نوعی پرخاشگری شدید است. این نوع پرخاشگری باعث ایجاد رفتار اشتهاآور ، یعنی اعتیاد به درد دیگری می شود.
اشتها آور بودن نوعی رفتار پرخاشگرانه است که نه برای دفاع در برابر تهدید ، بلکه برای کسب لذت خاصی از مشاهده یا ارتکاب خشونت انجام می شود. در عین حال ، خشونت به عنوان چیزی هیجان انگیز و جذاب تلقی می شود و به امری عادی تبدیل می شود. از نظر بیولوژیکی ، پرخاشگری اشتها با افزایش آدرنالین و همچنین ترشح کورتیزول و اندورفین ، هورمون هایی که بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی از جمله تسکین درد و سرخوشی را انجام می دهند ، همراه است. یک مثال معمولی شکار است ، و از خونریزی لذت می برد. افزایش پرخاشگری اشتها باعث تقویت چرخه خشونت شده و منجر به یک بازخورد مثبت می شود: فرد دائماً به دنبال اعمال خشونت آمیز است تا لذت یا رضایت را تجربه کند.
نمونه زندگی واقعی
به عنوان یک روان درمانگر ، من با افراد مختلف کار می کنم و داستان های متفاوتی می شنوم. اما من از حادثه ای که برای دخترانم اتفاق افتاد ، یا بهتر بگوییم ، واکنش همکلاسی های آنها در برابر خشونت اتفاق افتاد. وقتی دختران ما به مدرسه دیگری نقل مکان کردند ، پسران طبق معمول شروع به آزار و اذیت آنها کردند و کار به جایی رسید که مورد ضرب و شتم فیزیکی قرار گرفتند. ما به عنوان والدین تصمیم گرفتیم که اوضاع را مرتب کنیم و با معلم کلاس و والدین پسری که پرخاشگری می کردند ملاقات کردیم. در روند ارتباطات ، متوجه شدم که بسیاری از دختران دو سال دوام می آورند ، که توسط پسرها کتک می خورند ، و آنها را تا کبودی کتک می زنند ، اما از بزرگسالان شکایت نمی کنند.پرسیدم: "چرا دختران به والدین خود چیزی نمی گویند؟" معلم کلاس پاسخ داد: "آنها می ترسند که پسران آنها را بیشتر کتک بزنند." می بینید - ما از همان کودکی به رفتار پرخاشگرانه عادت می کنیم. و خشونت برای ما عادی شده است.
اغلب ، خشونت خانگی ادامه خشونت در مدرسه است. شاید به همین دلیل است که تنها 7 درصد از زنان برای کمک به پلیس مراجعه می کنند؟
مردان بیشتر احتمال دارد خشونت آمیز باشند
تفاوت در استعداد خشونت و بروز تجاوز بین مردان و زنان وجود دارد. پروفسور جاشوا گلدشتاین ، نویسنده کتاب جنگ و جنسیت ، تأکید می کند که در سطح بیولوژیکی اولیه ، مردان از نظر ژنتیکی برنامه ریزی شده اند که خشن باشند. جنگ ها محصول زیست اجتماعی مردان و زمینه ای برای بروز مردانگی است. جنایت و خشونت ارتباط تنگاتنگی با مردانگی دارد. تقریباً در هر جامعه ای ، مردان به طور گسترده درگیر جنگ هستند ، در انواع تجاوزهای گروهی و قتل های درون گروهی.
مارتین دالی و مارگوت ویلسون ، روانشناسان کانادایی ، داده های ده ها هزار قتل در 14 کشور جهان را تجزیه و تحلیل کردند. نتایج این مطالعه بین فرهنگی نشان داد که مردان به طور متوسط 26 بار بیشتر از زنان مرتکب قتل شده اند. و قتلهای خانوادگی (قتل اعضای خانواده) عمدتا توسط مردان انجام شده است.
از سوی دیگر ، مردان نیز در 70 درصد موارد قربانی قتل می شوند. در برخی جوامع ، این رقم به بیش از 90 درصد می رسد.
دلایل پرخاشگری چیست؟
بسیاری از موارد می توانند بر رفتار تأثیر بگذارند. از جمله آنها:
- سلامت جسمانی
- سلامت روان
- ساختار خانواده
- روابط با دیگران
- محیط کار یا مدرسه
- عوامل اجتماعی یا اقتصادی-اجتماعی
- صفات فردی
- تجربه زندگی
در بزرگسالی ممکن است در پاسخ به تجربیات منفی پرخاشگر باشید. به عنوان مثال ، وقتی احساس ناامیدی می کنید پرخاشگر می شوید. رفتار پرخاشگرانه همچنین می تواند با افسردگی ، اضطراب ، PTSD یا سایر اختلالات روانی مرتبط باشد.
تهاجم کنترل و قدرت است. اگر شخصی احساس کند که از او می ترسد ، پس او کنترل اوضاع را در دست دارد. این باعث ایجاد همان چرخه خشونت می شود: ترشح کورتیزول و اندورفین ، که شامل تسکین درد و سرخوشی است. بنابراین ، پرخاشگری اغلب بر اساس درد است. در مردان ، این ترس از دست دادن اقتدار ، قدرت ، احترام و میل به تجربه نکردن احساسات و عواطف ، منطقی و تحلیلی است. شبیه قهرمان سریال هوروی اسپکتر فورس ماژور ، که می گوید: "من با تجربه احساسات مخالفم ، نه با استفاده از آنها." اما ، می دانید ، پس چنین مردانی تحت پوشش قرار می گیرند و نمی توانند بفهمند چرا ناگهان احساساتی شدند. آنها شروع به گریه می کنند و ناگهان رفتارهایی از خود نشان می دهند که منجر به رها شدن توسط عزیزانشان می شود.
در مورد رفتار پرخاشگرانه چه باید کرد؟
درک دلایل رفتار پرخاشگرانه بسیار مهم است.
- اگر چنین س questionالی را از خود می پرسید ، به احتمال زیاد شما هیچکس را ندارید که قلب به قلب صحبت کند و با طرف تاریک روح شما باشد.
- ممکن است صحبت با دیگران در مورد رویدادهایی که باعث ایجاد احساس پرخاشگری می شوند مفید باشد. در برخی موارد ، می توانید یاد بگیرید که با تغییر شیوه زندگی یا شغل خود از شرایط ناخوشایند اجتناب کنید. همچنین می توانید استراتژی هایی برای مقابله با شرایط ناامید کننده ایجاد کنید. به عنوان مثال ، یادگیری برقراری ارتباط صریح تر و صادقانه بدون نشان دادن پرخاشگری.
- مراجعه به درمانگر می تواند به شما در درک بهتر رفتار و احساسات شما کمک کند. تجربه من با مردان پرخاشگر نشان می دهد که آنها اغلب مشکل پرخاشگری را نمی پذیرند. در حالی که شریک به عنوان دلیل جدایی به او اشاره می کند.
نتیجه
پرخاشگری به مردان کمک می کند تا با شرم و ترس کنار بیایند. آنها طرف مقابل تجاوز هستند. به همان اندازه که شرم و ترس درون هر فردی در فرهنگ ما رشد می کند ، پرخاشگری نیز بیشتر و بیشتر می شود.شرم و ترس را می توان با ایجاد رفتار قاطع ، یعنی رفتاری که در آن احساسات درونی و اعمال بیرونی با هم ارتباط دارند ، حل کرد.
مردان وقتی پرخاشگری ، عصبانیت و میل به تسلط نشان می دهند بزرگ نمی شوند. مردان زمانی بزرگ می شوند که یاد می گیرند در مورد ترس ، فقدان ، شادی و عشق صحبت کنند ، هنگامی که می توانند همدردی کنند ، گریه کنند ، به دست آورند ، عشق بورزند ، با خود و دنیای درونی خود هماهنگ زندگی کنند. یک مرد باید قوی باشد تا به نقاط ضعف خود اعتراف کند. همانطور که Gerry Coombie رئیس Procter & Gamble گفت: "ژیلت به بهترین ها در مردان اعتقاد دارد. با جلب توجه یکدیگر به رفتارهای نامناسب ، ما به نسل بعدی مردان کمک می کنیم تا بهتر شوند."
توصیه شده:
فقط منو رها نکن! ترس از دست دادن شریک زندگی ، ترس از رها شدن. آسیب رها کردن
برخلاف ترس از طرد شدن ، که بر اساس احساس شرمندگی برای نیازهای احساس شده و ویژگی های شخصی است ، ترس از رها شدن بسیار عمیق تر از وحشت ناشی از فراموشی ، عدم است. چگونه بفهمیم فردی این ترس را دارد؟ دلایل وقوع آن چیست؟ باید باهاش چکار کنم؟ به طور کلی ، ریشه های این بیماری را باید در اوایل کودکی ، در سن حداکثر یک سالگی جستجو کرد.
افسانه های عشق مردانه
پنج اسطوره اول عمدتاً مختص مردانی است که عمیقاً رشد معنوی داشته اند ، که بسیاری از آنها سالها دوستان من بوده اند. آنها مشغول رشد معنوی خود هستند و متأسفانه معتقدند همه چیز به خودی خود اتفاق می افتد ، "خود خدا عشق خود را به سوی او هدایت خواهد کرد.
ترس از سر خوردن. لذت و ترس. تجزیه و تحلیل یک شغل
درخواست مشتری. آلنا ، کمکم کن با ترس کنار بیام! هفته آینده ما با همسرم به پیست اسکی می رویم ، به نظر می رسد همه چیز فوق العاده است - آرامش ، عاشقانه ، زیبایی ، اما من از قبل می دانم: من دوباره می ترسم ، با غلبه بر ترس ناامید کننده و وحشتناک از فرودهای خطرناک ، اگرچه این این اولین باری نیست که من در سفر با شوهرم همراهی می کنم … به طور کلی ، من در اسنوبورد خوب هستم ، اما با تظاهر سوار می شوم ، همیشه چیزی را اشتباه می پذیرم … آیا دلیل خاصی پشت این ترس وجود دارد؟ بیایید به آن فکر ک
چگونه می توانم با ترس از سخنرانی در جمع و ترس از قضاوت شدن توسط دیگران برخورد کنم؟
دیروز مقاله ای منتشر کردم که برای بسیاری مفید بود ترس از سخنرانی در جمع: تمرینات و راه های غلبه بر آن تصمیم گرفتم افکار و احساساتم را به اشتراک بگذارم ، شاید پدرخوانده ، آنها نیز قابل درک و مفید خواهند بود؟ من از صحبت کردن هراسی ندارم ، بنابراین ، من بسیار آسان هستم ، از شرایط سخت خارج می شوم ، می توانم راه حل های خودجوش پیدا کنم.
درخت ترس. ترس به عنوان محرک توسعه
در روانشناسی ، چندین نسخه از ایجاد ترس و اضطراب وجود دارد. آناتولی اولیانوف ، در کتاب "ترسهای کودکان" ، تجربیات محققان روان مانند رنه اسپیتز ، ملانی کلاین ، مارگارت مولر ، دونالد وودز وینیکوت ، آنا فروید و زیگموند فروید را خلاصه می کند ، به طور خلاصه ترس های ذاتی در یک عصر خاص را فهرست می کند.
