کودک پرخاشگر یا چگونه والدین می توانند زنده بمانند؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

مشکل پرخاشگری کودکانه اکنون داغ شده است. دنیای کودکان مدرن مملو از خشونت است - بازی های ویدئویی ، کارتون ، فیلم ، اسباب بازی. و تنها چیزی که برای والدین باقی می ماند این است که سر خود را بگیرند و بی پایان خود را سرزنش کنند.

بسیاری از والدین ناامید شده اند که فرزندپروری آنها آن چیزی نیست که آنها تصور می کردند ، این که کودکان به هیچ وجه منبع شادی نیستند ، بلکه مشکلات مستمری هستند. اما با چنین افکار "اشتباه" به سراغ چه کسی برویم؟ چه کسی درک می کند یا پشتیبانی می کند؟ در نتیجه ، والدین با تجربیات سخت خود تنها می مانند. ترس از محکومیت و توهین شدیدتر از تمایل به درخواست کمک است.

واقعیت این است که یک کودک پرخاشگر نمی تواند شکسته شود ؛ پرخاشگری بخشی از شخصیت او است. و این با این بخش از شخصیت است ، و نه با کل کودک در یک زمان ، برای والدین و بازسازی ارتباط مهم است. اما این اوست ، این بخش از شخصیت در کودک ، که بسیاری از آن می ترسند و آن را رد می کنند.

هوس ها ، عصبانیت ها ، عصبانیت ، شکایات مربیان یا معلمان ، شما باید قبول کنید ، این به یک گفتگوی صادقانه با کودک در مورد "رفتار صحیح" در جامعه نمی پردازد. اما چنین گفتگویی در حال حاضر ضروری نیست. والدین دچار شرم و گناه می شوند و این بزرگترین اشتباه است. زیرا هیچ تقصیری از طرف والدین وجود ندارد که فرزند شما چنین است و چیزی برای شرمندگی وجود ندارد ، زیرا او در الگوهای جامعه نمی گنجد.

همیشه افرادی در جامعه وجود دارند که کلیشه های قدیمی را می شکنند و قوانین جدیدی را ایجاد می کنند ، بشریت را به جلو حرکت می دهند و در این مورد از خشم شخصی ، دوستی با بخش تهاجمی خود از شخصیت کمک می گیرند. این دیگر فردی را از بین نمی برد ، بلکه به او قدرت می بخشد. آیا فرزند شما یکی از این افراد است؟

سپس برای والدین مهم است که با بخش پرخاشگرانه شخصیت فرزند خود آشنا شوند. زیرا در حالی که والدین شرمنده هستند و گناه زیادی وجود دارد ، در حالی که آنها رنج می برند و نگرانند که چرا او مانند بقیه نیست (و او به سادگی نمی تواند مانند بقیه باشد) ، والدین به طور غیر ارادی فرزند خود را همانطور که طبیعت او را ساخته است ، رد می کنند.

چرا بسیاری از والدین از رفتارهای فرزندان خود شرم دارند (و واقعا به چه چیزی افتخار می کنند - ضربه خورده ، شکسته ، بی ادب؟) زیرا خودشان چیزی دارند که در خودشان رد می کنند - زمانی می خواستند از خود محافظت کنند ، اما سکوت کردند. یک بار آنها می خواستند از منافع خود دفاع کنند ، اما تسلیم شدند. یک بار مادرم گفت که او هرگز عاشق یک کودک عصبانی نیست - و عصبانیت او را برای همیشه سرکوب کرد. ما خود را در آنچه کودک هنوز در حال حرکت است متوقف کردیم. و این چیزی است که برای بزرگسالان غیرقابل تحمل می شود. گاهی اوقات کودکان آنچه را که ما بزرگسالان مدتهاست به آن ممنوع کرده ایم به خودشان می دهند. ترس از طرد شدن توسط جامعه بسیار ظالمانه و ممنوع است و کودک بارها و بارها با رفتارهای غیر استاندارد خود ، والدین را به این ترس باز می گرداند. نگاه کردن ، شناختن و گرفتن چیز جدیدی از او - افکار یا احساساتی که به پیشرفت کمک می کند.

من چکار می کنم؟

وقتی والدین شروع به آشنایی با بخش پرخاشگرانه شخصیت فرزند خود می کنند ، بسیاری از کشفیات شگفت انگیز در مورد خود و زندگی آنها در انتظار آنها است. و بنابراین معلوم می شود که با برقراری روابط با فرزند دلبندشان ، والدین ناخواسته با خود و زندگی خود ارتباط برقرار می کنند. دانشی که منجر به تغییر می شود.