رایج ترین راههای دفاع در برابر شرمندگی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

چگونه از شرم جلوگیری کنیم؟ به طرق مختلف ، هرکس روش خاص خود را دارد. هر کس تا آنجا که می تواند زندگی می کند و تا آنجا که می تواند نجات می یابد. بیایید برخی از راههای اصلی پنهان کردن شرم خود را برجسته کنیم.

1. انکار م effectiveثرترین دفاع در برابر هرگونه احساس ناخوشایند است. درجه شدید انکار سرکوب است. ما تمایل داریم آنچه را که دوست نداریم ، و آنچه را که نمی خواهیم ملاقات کنیم ، جمع آوری کنیم. اصل نفی خودفریبی است. ما وانمود می کنیم که هیچ اتفاقی نیفتاده است ، ما هیچ چیزی را احساس نمی کنیم.

به عنوان یک قاعده ، رویدادهای آسیب زا ، سوء استفاده جسمی و جنسی مجبور به حذف می شوند. همراه با رویداد ، احساسی که با آن همراه است نیز سرکوب می شود. ما همه اینها را در درون خود قرار می دهیم ، ظروف جداگانه ای را در روان خود اختصاص می دهیم و آن را می بندیم. اما غیرممکن است که هرمتی آن را ببندیم. این صدا از طریق زندگی ما ، اقدامات و انتخابهای ما را هدایت می کند.

در چنین مواردی ، روان درمانی مورد نیاز است. ظروف خود را باز کنید ، احساسات ناخودآگاه را باز کنید ، آنها را با یک متخصص زندگی کنید و آنها را پردازش کنید. هر چیزی که در بدن پردازش نمی شود سمی است.

2. مراقبت تلاشی برای فرار از چیزی ناخوشایند است. وقتی شخصی از شرم فرار می کند ، می تواند این کار را هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی انجام دهد. به عنوان مثال ، از نظر جسمی ، تلاش برای انتقال به شهر دیگر ، تغییر محل زندگی ، تغییر تیم.

در هنگام شرمندگی ، فرد احساسات ناخوشایندی را تجربه می کند ، سرخ می شود ، چشمان خود را پایین می آورد ، برمی گردد ، یک آدرنالین قوی وجود دارد. برای اینکه دعوا ، گریه ، فریاد را شروع نکنیم - ما سعی می کنیم صحنه را ترک کنیم ، دور شویم. افرادی که از این حفاظت استفاده می کنند از شرم خود آگاه هستند ، احساس می کنند قابل مشاهده هستند ، احساس می کنند که دیگر نمی توانند تحمل کنند ، درد کافی است. نظافت به شما کمک می کند هویت خود را از نابودی نجات دهید.

مشکل زمانی است که ترک عادت می شود. یک فرد از هر موقعیتی اجتناب می کند ، فقط برای اینکه شرم را تجربه نکند. اما سپس ، در این مکان ، توسعه او به پایان می رسد.

"نامرئی بودن یکی دیگر از علائم نیاز به فرار از شرم است. مردم شرمنده به این واقعیت عادت می کنند که دیده شدن تحقیر دردناکی است. در تلاش برای محافظت از خود در برابر چنین احساساتی ، آنها به این نتیجه می رسند که امن ترین چیز زمانی است که هیچکس به آنها توجه نکند. چنین افرادی توانایی چشمگیری در ترکیب با پس زمینه دارند. آنها به سادگی از جلب توجه به خود سرباز می زنند و موقعیت پشت صحنه زندگی را ترجیح می دهند و به دیگران اجازه می دهند به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهند شناخته شوند تا به دلیل هیچ یک از کاستی هایشان رد نشوند. بهایی که آنها برای ایمنی می پردازند این است که نمی توانند به دیگران فرصت دهند تا از آنها تشکر کنند. این افراد مورد توجه مثبت قرار نمی گیرند و بنابراین شانس کمی برای تقویت احساس خوشایند غرور در خود دارند. آنها متقاعد می شوند که مشکلی با آنها وجود دارد و بنابراین در پس زمینه خود را پنهان می کنند "1

3. نمایشگاه گرایی (بی شرمی) - دیگر نجات از شرم. این دفاع ، متناقض ترین است. اگر شرم ما را پنهان می کند ، نمایشگاه دار ما را به سوی جلب توجه بیش از حد سوق می دهد. یک فرد هنجارهای عمومی پذیرفته شده حیا و نجابت را نادیده می گیرد. از راه رفتن با لباس های عجیب و غریب ، سخنرانی های بلند تا بی شرمی جنسی.

چه فایده ای دارد؟ کودکان در دوران کودکی دوره ای را پشت سر می گذارند که می خواهند در مرکز توجه قرار بگیرند ، اما در عین حال از رها شدن می ترسند. شرم از تنش بین تمایل به دیده شدن و ترس از رها شدن و حمله به وجود می آید.

نمایشگاه دار به گونه ای خاص با این بحران مقابله می کند. او معتقد است که تنها با قرار گرفتن در مرکز توجه ، در دید مستقیم ، ایمن خواهد بود. بدترین چیز برای او نادیده گرفتن است ، بنابراین سعی می کند همیشه مهم باشد ، بدون توجه به احساسات ، قابل مشاهده باشد. تراژدی او این است که اگر مرکز جهان نباشد نمی تواند جایی برای خود پیدا کند.

4. کمال گرایی - مردم شرمنده دائماً ترس از شکست را تجربه می کنند. آنها نمی توانند خطا را به عنوان یک فرایند طبیعی وجود بشری تلقی کنند. این برای آنها یک تراژدی است. میل به اجتناب از اشتباهات به کمال گرایی تبدیل می شود.

اگر ظاهر برای آنها مهم است ، نباید حتی یک تار مو را از بین ببرید. کار - شما باید بهتر از هر یک از همکاران خود کار کنید و به موفقیت برسید. اگر والدین هستند ، پس او باید استثنایی ترین پدر یا مادر باشد.

کمال گرا نمی تواند "متوسط" باشد. او فقط در دو دسته زیبایی شناسی "زیبا" و "وحشتناک" زندگی می کند. او دائماً با احساس شرمندگی قریب الوقوع زندگی می کند. و تنها کمال می تواند او را از این امر نجات دهد.

فرد کمال گرا تحمل پایینی برای شرمندگی دارد ، به همین دلیل است که او انرژی زیادی را صرف اجتناب از آن می کند.

5. تکبر ترکیبی از عظمت و تحقیر است. بزرگواری تلاشی برای اعتلای خود است. تحقیر ، تمایل به کوچک شمردن دیگران است. فرد متکبر شرم خود را بیرون می آورد و آن را به دیگران نشان می دهد. او آنها را بیشتر معیوب ، ناسازگار ، معیوب می داند.

فرد متکبر متوجه غرور خود نمی شود. دوستان و نزدیکان او آن را می بینند. او خود را بهترین می داند. او باید به منحصر به فرد بودن و استعداد خود اعتقاد داشته باشد تا نارسایی عمیق خود را تجربه نکند.

چنین فردی چگونه هزینه می پردازد؟ بین خودش و دیگران دیوار می گذارد. او در تجربه صمیمیت و صمیمیت ناتوان است. برای این ، برابری مهم است. برابری برای او غیرقابل تحمل است.

6. خشم آخرین راه برای جلوگیری از شرمندگی است. اگر شخصی بسیار به شما نزدیک شد و قصد دارد نقص شما را ببیند ، بهترین راه درمان نابودی "گستاخ" است. خشم باعث می شود فاصله خود را با دیگران حفظ کنید. "من نمی توانم در معرض شرم خود زنده بمانم. اگر شما خیلی نزدیک شوید حمله می کنم "1.

افراد عصبانی ممکن است دنیا را به عنوان مکانی خطرناک برای شرمندگی در نظر بگیرند. آنها زمانی برای استراحت و شادی ندارند. هزینه این کار قطع ارتباط با دیگران است. دیگران از آنها رویگردان می شوند. این باعث شرمندگی بیشتر می شود - چیزی در مورد من اشتباه است ، هیچ کس نمی خواهد با من تجارت کند. با احساس نقص بیشتر ، می توانند پرخاشگری و دفاع خود را افزایش دهند.

خشم دفاع دردناک و پرهزینه در برابر شرم است. تعداد کمی از کسانی که آن را توسعه داده اند می توانند آن را رد کنند.

احساس شرم می تواند غیرقابل تحمل باشد. دفاع هایی که در بالا توضیح داده شد: خشم ، انکار ، کناره گیری ، استکبار ، کمال گرایی ، نمایش گرایی به فرد کمک می کند شرم را از خود و دیگران پنهان کند. اما مشکل را برطرف نکنید. شرمندگی نشان دهنده جایی است که ما به خودمان خیانت می کنیم. اگر می خواهید زندگی خود را تغییر دهید ، کار با شرم ضروری است. یکی از بهترین راه ها روان درمانی ، کار گروهی و کار فردی است. توصیه می کنم! به دنبال آن برو!

منابع: 1. Ronald T. Potter-Efron. "شرم ، گناه و الکلیسم"