تعارض عصبی چیست؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

علت روان رنجوری اغلب یک درگیری عصبی است که از برخورد محرک های عصبی واگرا (یعنی واگرایی در جهات مختلف) ایجاد می شود.

انگیزه های روان رنجور با نگرش های متناقض در ارتباط با سایر افراد ، در ارتباط با خود و ارزش های متقابل منحصر به فرد فرد مرتبط است.

کارن هورنی خاطرنشان می کند که در هر روان رنجوری عصبی یک تضاد اساسی وجود دارد. این تضاد بین میل به "حرکت به سمت مردم" ، میل به "حرکت علیه مردم" و "حرکت از مردم" است. در روان رنجور ، تکانه های ناشی از این نیازها ناخودآگاه هستند. و روان رنجور تلاش های مأیوس کننده ای برای حل این تضاد انجام می دهد ، به طوری که به قطعات تقسیم نشده و یک فرد اصلی باقی نمی ماند.

یکی از عوامل مهم برای حل تعارض داخلی عبارتند از: اولا ، آگاهی خوب از احساسات و خواسته های آنها ، درک افکار و نگرش های آنها ، و ثانیاً ، توانایی انتخاب آگاهانه ، که توسط اولین عامل تسهیل می شود.

برای یک روان رنجور ، آگاهی از احساسات و خواسته ها همیشه یک مشکل است و توانایی انتخاب و مسئولیت پذیری در برابر آن با ترس و اضطرابی همراه است که به ندرت متوجه می شود.

البته ، تعارضات یک روان رنجور عصبی می تواند ناشی از مشکلات مشابه در یک فرد سالم باشد. اما آنها ویژگی ها و ویژگی های خاص خود را دارند.

تعارض عصبی چه ویژگی هایی دارد؟

1. ناسازگاری درایوهای متضاد
2. ماهیت ناخودآگاه درایوها
3. رانندگی های اجباری (وسواسی ، سریع فهمیده می شود ، بدون فکر کردن)

برای یک فرد عادی ، انتخابی که باید بین دو گرایش انجام دهد به دو جهت عمل محدود می شود ، که برای شخصیتی کاملاً یکپارچه کاملاً قابل دسترسی است.

یک درگیری عصبی همیشه ناخودآگاه است ، فرد از تمایلات متضاد خود ، غالباً متقابلاً منحصر به فرد آگاه نیست. حتی اگر یک فرد سالم از درگیری های خود آگاه نباشد ، در صورت تمایل می تواند به راحتی این کار را انجام دهد. از نظر روان رنجور ، این یک مشکل بزرگ است فشارهای عصبی عمیقا سرکوب می شوند و با کار جدی داخلی ، معمولاً با مشارکت یک متخصص ، وضعیت برطرف می شود.

در یک درگیری عادی ، فرد بین دو گرایش یکی را انتخاب می کند که هر کدام را به خوبی اجرا می کند. یا شخص می تواند بین دو نگرش ارزشی که واقعاً برای آنها ارزش قائل است ، یکی را انتخاب کند. بنابراین ، او یک انتخاب آگاهانه انجام می دهد ، بله ، دشوار است و به نوعی او را ملزم به محدود کردن می کند ، اما برای او واقعی است.

یک روان رنجور نمی تواند انتخابی داشته باشد و دائماً رنج می برد: از یک سو ، به دلیل بیهوشی انگیزه هایش ، و از سوی دیگر ، زیرا هر گرایشی که او را می شکند برای او واقعاً ارزشمند نیست و او هنوز برای خود ارزش ندارد. اصالت رسیده است آنها افراد عصبی را در تلاش های ناامید کننده برای تغییر چیزی در زندگی او درمانده می کنند و به تخریب درونی شخصیت کمک می کنند.

تشخیص تعارضات عصبی بسیار دشوار است زیرا آنها ناخودآگاه هستند و روان رنجور تمام تلاش خود را می کند تا وجود آنها را تصدیق نکند. بنابراین ، کار متخصص شامل مطالعه نیازهای عصبی فرد ، رساندن آنها به سطح آگاهی مراجعه کننده ، کمک به ادغام قسمت های متضاد آنها است ، که به تغییر نگرش فرد نسبت به خود و دیگران کمک می کند.. او را به فردی شادتر و راضی تر از زندگی تبدیل می کند.