سازگاری کودک با مهد کودک

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

هنگامی که کودک را برای اولین بار به مهد کودک می آورید ، والدین اغلب نگران این هستند که او چگونه آنجا خواهد بود؟ این هیجان قابل درک است: آنها کودک را با افراد غریبه می گذارند. اگر کودک نمی خواهد از معمول جدا شود ، گاهی اوقات از رفتن به گروه خودداری می کند ، قلب مادران مملو از سردرگمی و اضطراب می شود.

با بیش از 15 سال کار با کودکان پیش دبستانی ، بیش از یک بار با داستان های مشابهی برخورد کرده ام و می خواهم نحوه سهولت عادت کودک را به مهد کودک بیان کنم.

سازگاری چگونه پیش می رود؟

رفتار کودکان هنگام ورود به مهد کودک متفاوت است. برخی با اطمینان ، آرامش کافی به گروه می آیند ، شروع به بازی می کنند ، دیگران بیشتر مشاهده می کنند ، ممکن است از برقراری ارتباط با معلم امتناع ورزند ، همه پیشنهادات را رد کنند ، برخی دیگر از ترک مادر خود می ترسند ، به طور ناخوشایند گریه می کنند. چه چیزی چنین رفتارهای متفاوت کودکان را توضیح می دهد؟

سه مرحله سازگاری وجود دارد:

1. مرحله حاد یا دوره ناسازگاری ، زمانی که کودک ممکن است دارای بیماریهای مکرر ، اشتها و اختلالات خواب ، عدم تمایل به رفتن به مهد کودک باشد.

2. در واقع سازگاری - در این دوره کودک به تدریج به شرایط جدید عادت می کند ، رفتار به تدریج عادی می شود.

3. مرحله جبران - کودکان شروع به آرامش می کنند ، حالت احساسی مثبت است.

دوره سازگاری می تواند از 2 هفته تا 3-4 ماه طول بکشد. پس از وقفه های طولانی ، روند سازگاری کودک می تواند دوباره آغاز شود.

علل اعتیاد شدید به مهد کودک

اعتیاد به مهد کودک تحت تأثیر عوامل مختلفی است:

• عدم وجود رژیم در خانواده همزمان با رژیم موسسه کودکان ،
• وجود عادت های منفی (مکیدن نوک سینه ، بیماری حرکت هنگام دراز کشیدن) ،
• ناتوانی در اشغال خود با اسباب بازی ،
• عدم شکل گیری مهارت های لازم فرهنگی و بهداشتی ،
• سن کودک ،
• وضعیت سلامت و سطح رشد کودک (یک کودک سالم و رشد یافته مشکلات سازگاری را به راحتی تحمل می کند) ،
• ویژگی های فردی (برخی از کودکان در ابتدا به سختی عادت می کنند ، سپس رفتار عادی می شود ، برخی دیگر ، برعکس ، در روز اول از نظر ظاهری آرام هستند ، و روز بعد آنها گریه می کنند ، بد غذا می خورند ، می خوابند و غیره) ،
• عوامل بیولوژیکی (سمیت و بیماریهای مادر در دوران بارداری ، عوارض هنگام زایمان و بیماریهای سه ماهه اول زندگی ، و بیماریهای مکرر قبل از ورود به مهد کودک) ،

• سطح آموزش سازوکارهای سازگاری (کودکانی که قبل از ورود به مهد کودک ، بارها و بارها در شرایط مختلف قرار گرفتند - از اقوام ، دوستان خود دیدن کردند ، به کشور رفتند و غیره ، عادت به موسسه پیش دبستانی راحت تر است).

با این حال ، دلیل اصلی اعتیاد شدید عدم تجربه کودک با بزرگسالان و کودکان است. به ویژه آن کودکانی که تجربه آنها به حداقل رسیده است (مادر-فرزند ، مادربزرگ-فرزند) ، که توسط خانواده محدود شده است. برای چنین کودکانی ملاقات با افراد جدید و ایجاد ارتباط با آنها دشوار است. هرچه حلقه دوستان قبل از ورود به مهد کودک بیشتر بود ، برای کودک دشوارتر است ، بیشتر طول می کشد تا با معلم رابطه برقرار کند.

هنگامی که تجربه ارتباط کودک با همسالان محدود است ، تعداد زیادی از کودکان در یک گروه باعث ترس او ، تمایل به بازنشستگی می شود. چنین کودکی ، اگر تجربه مثبت ارتباط با بزرگسالان خارج را داشته باشد ، به سمت معلم کشیده می شود.

به ازای هر 100 کودک ، 2-3 مورد سازگاری طولانی مدت و پیچیده با شرایط مهد کودک وجود دارد. به عنوان یک قاعده ، اینها تنها فرزندان خانواده هستند یا اغلب بیمار هستند.

چه زمانی بهتر است کودک را به مهد کودک بفرستید

کودکان 10-11 ماهه تا 2 ساله سخت ترین شرایط برای سازگاری با شرایط جدید هستند. پس از 2 سال ، کودکان کنجکاو تر می شوند ، می توانند به یک اسباب بازی جدید ، فعالیت ها علاقه مند شوند. کودکان گفتار بزرگسالان را به خوبی درک می کنند ، آرام کردن آنها آسان تر است.

بسیاری از روانشناسان سن 2-3 سال را بهترین زمان برای سازگاری موفق و زودهنگام کودک با رژیم ماندن در مهد کودک می دانند.این دوره شروع بحران دوران کودکی است که بحران سه ساله نامیده می شود. کودکانی که برای اثبات من خود تلاش می کنند ، به سمت استقلال کشیده می شوند. در این زمان است که شیوه زندگی مهد کودک می تواند بر شکل گیری شخصیت کودکان پیش دبستانی و سازگاری آنها با محیط جدید اجتماعی تأثیر مثبت بگذارد. در عین حال ، نباید در دوران حاد بحران به کودک داده شود ، این ممکن است مسیر آن را بدتر کند. در زمانی که کودک نیاز به درک و حمایت دارد ، علاوه بر استرس روانی بحران ، بار سنگینی دیگر بر دوش کودک است - بار سازگاری با مهد کودک. بنابراین ، بهتر است کمی دیرتر به کودک بدهید ، زیرا مکانیسم های سازگاری او بهبود می یابد.

همچنین ، یک دوره نامطلوب 4 سال و فاصله 5 تا 6 سال است. در اینجا ، رشد کودک نسبتاً تثبیت شده است و تغییر شدید در شیوه زندگی مرتبط با از دست دادن حریم خصوصی (فرصتی برای تنها ماندن با خود یا عزیزی که روحیه خود را به خوبی احساس می کند ، نیازها ، خواسته ها و عادات خود را می شناسد) می تواند منجر به عواقب ناخوشایند شود

غوطه ور شدن در جو جامعه مهدکودک ها به عنوان خشونت علیه فرد ، از دست دادن فردیت فرد تلقی می شود. تجربیات دشوار مستلزم ظهور اشکال اعتراضی رفتار است: هیستریک ، هوی و هراس و گاهی اختلالات جسمانی - تب ، درد شکم ، تشدید بیماری های مزمن. کودکان با استفاده از دستکاری ، خواستار بازگشت به زندگی آزاد سابق خود در خانه می شوند. کودک ، همانطور که گفته شد ، بزرگسالان را در یک مبارزه طولانی مدت قرار می دهد ، جایی که سوال "چه کسی چه کسی را می زند" ابتدا به نفع والدین و سپس به نفع کودک تعیین می شود. اقدامات کودک به این ترتیب مرتب شده است: ابتدا درخواستها و داستانهایی در مورد اینکه همه چیز در مهد کودک بد است استفاده می شود ، اگر کمکی نکند ، سپس اشک و عصبانیت وارد می شود ، کار نمی کند ، و یک راه حل دیگر باقی می ماند - بیماری. هنگامی که پس از بهبودی ، کودک دوباره به مهد کودک منتقل می شود ، ممکن است عود رخ دهد.

حتی در زمانی که نوزاد دیگری برای شما متولد شده است ، نباید فرزند خود را به مهد کودک بفرستید ، اگرچه این امر زندگی را آسان می کند. بهتر است این کار را کمی زودتر انجام دهید یا آن را برای مدتی به تعویق بیندازید. کودک بزرگتر در حال حاضر احساس می کند که یک عضو جدید خانواده در خانه ظاهر شده است و چیزهای زیادی تغییر کرده است ، و تصمیم والدین را می توان به عنوان تبعید آنها تفسیر کرد و نتیجه گرفت که شما یک نوزاد تازه متولد شده را به او ترجیح می دهید. این نه تنها سازگاری را پیچیده می کند ، بلکه بر روابط بین کودکان نیز تأثیر می گذارد.

چگونه می توان اعتیاد کودک به مهد کودک را کاهش داد

حتی قبل از ورود به مهد کودک ، لازم است کودک را برای برقراری ارتباط با سایر کودکان و بزرگسالان آماده کنید. برای بازدید از زمین های بازی با او ، او را به خانه دعوت کنید و به دیدار افرادی بروید که بچه دارند ، بازی کردن با همسالان را به کودکان بیاموزید.

اگر کودک مهارت های اولیه سلف سرویس را ایجاد کند ، برای کودک راحت تر به کودکستان عادت می کند: او می داند چگونه به تنهایی غذا بخورد ، از گلدان استفاده کند و غیره. اگر هنوز از شیر مادر تغذیه می کند و نمی تواند بدون نوک پستان زندگی کند ، این امر سازگاری را بسیار پیچیده می کند.

لازم است کودک را از قبل برای ایده نیاز به حضور در مهد کودک آماده کنید. حدود 2-4 هفته پس از شروع رفتن به آنجا ، در مورد مهد کودک به او بگویید ، چه چیزی ممکن است در آنجا به آن علاقه داشته باشد ، و چه چیزی می تواند در آنجا بیاموزد. او را ببرید تا بفهمد این چیست ، او را به مربیان معرفی کنید ، با بچه ها قدم بزنید. از تصمیم خود خوشحال باشید ، بگویید که به آن بسیار افتخار می کنید - از این گذشته ، آنقدر بزرگ است که می تواند به مهد کودک برود. این رویداد را مشکل ساز نکنید ، هر روز در مورد تغییرات آینده در زندگی خود صحبت نکنید ، و اضطراب او را افزایش دهید.

یک تصویر مثبت از مهد کودک ایجاد کنید. شما نمی توانید مهد کودک را بترسانید: "خواهید دید ، معلم شما را مجبور به اطاعت می کند. اگر نمی خوابید ، من شما را در باغ می گذارم. "و غیره. از اینکه فرزندتان را باید به مهد کودک بفرستید ابراز پشیمانی نکنید. لازم است تأکید شود که او چیزی برای ترس ندارد ، هیچ کس او را آزرده نمی کند.نشان دادن نگرانی و اضطراب شما فقط ناامنی او را افزایش می دهد.

یک روز قبل به کودک یادآوری کنید که فردا به گروه می رود و به سوالات او پاسخ دهید. به او بگویید که حتماً با او خواهید رفت.

او را به تدریج به مهد کودک عادت دهید. بهتر است در مورد زمان با معلم توافق کنید و در ابتدا فقط چند ساعت او را برای پیاده روی صبح بیاورید و قبل از ناهار او را بردارید یا عصر بیایید ، هنگامی که برخی از بچه ها به خانه رفته اند و معلم می تواند هزینه را پرداخت کند. توجه بیشتر به او در چنین ساعاتی او می تواند به والدین و گروهی که کودک در آن قرار دارد نشان دهد. می توانید در مورد رژیم کودک توافق کنید ، در مورد عادات او صحبت کنید. علاوه بر این ، کودک می تواند جلسات شاد کودکان با والدین خود را ببیند و صبح ها شاهد جدایی و اشک نخواهد بود. به تدریج ، زمان اقامت را افزایش می دهید و بعد از ظهر به سراغ آن می آیید ، سپس آن را برای خواب ، برای میان وعده بعد از ظهر ، ترک می کنید. در صورت عدم وجود عوارض ، پس از 2 هفته می توانید به رژیم معمول تغییر دهید. فرایند سازگاری را به تأخیر نیندازید ، در غیر این صورت کودک به موقعیت ویژه خود عادت می کند.

کودک می تواند اسباب بازی را از خانه به مهد کودک برد ، این شیء آشنا و نزدیک او را آرام می کند ، او را با خانه متصل می کند. اجازه دهید اسباب بازی با او "به مهد کودک برود". در صورت ناراحتی از کودک بپرسید که چه اتفاقی برای اسباب بازی در مهدکودک افتاده است ، کسی که با او دوست بوده و به او صدمه زده است. بنابراین کودک ، به طور غیر مستقیم از طرف اسباب بازی ، در مورد خودش به شما می گوید.

هنگام خروج ، حتماً با او خداحافظی کنید. در غیر این صورت ، کودک نمی تواند روی چیزی تمرکز کند ، زیرا او دائماً به اطراف خود نگاه می کند و بررسی می کند که آیا مادرش آنجا است یا خیر. فراموش نکنید که اطمینان دهید که عصر برای او می گردید تا با هم به خانه بروید.

والدین اغلب تحمل اشک کودک هنگام جدایی را دشوار می دانند. مشکل اصلی در اینجا تسلیم نشدن در برابر تحریکات کودک است. کودک باید بداند ، از روز اول احساس کند که چاره ای ندارد - بازدید از مهد کودک اجتناب ناپذیر است. سپس او تمام تلاش خود را در جهت یافتن چیزی مثبت برای خود در این شرایط سوق می دهد. در کاری که انجام می دهید ثابت قدم و مطمئن باشید. با قاطعیت به کودک بگویید که فقط چند ساعت او را ترک می کنید ، لازم است که او را دوست داشته باشید و قطعاً در زمان معینی به سراغ او خواهید آمد. لحظه خداحافظی را کاهش دهید. اگر زیاد طول بکشید ، او برای خودش متاسف می شود. وقتی شما آنجا را ترک می کنید ، حواس او به محیط جدید پرت می شود. به عنوان یک قاعده ، کودک پس از رفتن والدین به سرعت آرام می شود. می توانید یک مراسم خداحافظی ایجاد کنید ، به عنوان مثال ، از قبل با فرزند خود توافق کنید که او را از پنجره به بیرون تکان می دهید ، بنابراین رهایی او برای شما راحت تر خواهد بود. در روزهایی که جدایی شما آرام است ، او را ستایش کنید.

با توافق با مدیریت مهد کودک و کارکنان گروه ، می توانید با کودک خود در مهد کودک بمانید. اما اگر جدایی را بیرون بکشید ، به گریه کودک گوش دهید یا چند روز در باغ با یک هفته در خانه متناوب شوید ، وضعیت برای والدین و کودک و اطرافیان حتی دشوارتر می شود. کودکان و بزرگسالان

بهتر است مادر در روزهای اول بچه را بگیرد. علاوه بر این ، حداقل در هفته های اول ، باید سعی کنید زود به سراغ او بروید ، نه دیر. اگر همه بچه های دیگر از قبل به خانه رفته اند ، ممکن است کودک احساس کند فراموش شده است. بنابراین ، روز بعد ، او ممکن است بخواهد شما را رها نکند.

با مربیان ارتباط برقرار کنید ، در مورد بهزیستی و وضعیت فرزند خود ، در مورد رفتار او در میان همسالان خود بپرسید. در صورت داشتن عادت یا حساسیت حتماً به او هشدار دهید. به موفقیت او علاقه مند شوید. ارتباط خوب با مربیان نیز ضامن رفاه کودک در مهد کودک است.

وقتی کودک به مهد کودک عادت می کند ، چگونه در خانه رفتار کند

سازگاری کامل کودک با مهد کودک معمولاً در 2-3 ماه رخ می دهد.در این دوره ، باید بسیار مراقب باشید تا کودک تصور نکند که زندگی قدیمی و پیش از کودکستان برای همیشه به پایان رسیده است.

در طول دوره سازگاری ، کودک می تواند بدخلق ، تحریک پذیر باشد. خواب و اشتهای او ممکن است بدتر شود. لازم است توجه و حساسیت خاصی به کودک نشان داده شود. رژیم در خانواده باید ملایم باشد ، لازم است کمبود خواب احتمالی و سوء تغذیه کودک در یک موسسه پیش دبستانی جبران شود. یک کودک بزرگتر در تعطیلات آخر هفته می تواند مجاز به تهیه منوی خود باشد.

به فعالیت های او در مهد کودک علاقه نشان دهید. دریابید در طول روز چه چیزهایی خوب بود ، چه چیزهایی چندان موفق نبود ، بچه ها چه کار کردند ، کودک با آنها بازی کرد ، چه چیزهای جدیدی آموخت. به هر آنچه در مورد مهد کودک به شما می گوید با دقت گوش دهید. نقشه ها یا صنایع دستی او را که به خانه می آورد ذخیره کنید.

اگر فرزند شما می خواهد نقاشی خود را نزد معلم ببرد ، از این تمایل حمایت کنید. اگر می خواهد دوست کوچک مهد کودک خود را به خانه بیاورد ، در نظر بگیرید که برای فرزند شما دیگر تفاوت زیادی بین زندگی او در خانه و زندگی در باغ وجود ندارد. از این به بعد یکی ادامه می دهد. از این بابت خوشحال باشید.

کودک از مهد کودک پر می شود و پر از برداشت است. بنابراین ، در خانه باید چنین فضایی را ایجاد کنید تا او با خودش تنها باشد ، استراحت کند. او همچنین به همراهی والدین خود نیاز دارد که تمام روز آنها را ندیده است. سعی کنید به او توجه کنید - علیرغم همه مشغله ها: کتاب بخوانید ، یک بازی آرام انجام دهید ، بگذارید او فقط در آغوش مادر یا پدر بنشیند ، در مورد چیزی صمیمی صحبت کند. اگر کودک مورد توجه و عشق قرار گیرد ، اگر کودک در خانه شاد باشد ، در مهد کودک نیز خوشحال خواهد شد.

وقتی کودک از رفتن به مهد کودک خودداری می کند

سرانجام ، زمانی فرا می رسد که کودک با آرامش به مهد کودک می رود. با این حال ، گاهی اوقات مشکلات 3-4 هفته پس از ورود به باغ بوجود می آیند. یک روز صبح ، بدون دلیل مشخص ، در لحظه ای که لازم است به مهد کودک برویم ، کودک ناگهان اشک می ریزد. شاید شب خواب بدی دیده است. یا شاید ، به دلیل بیماری ، او چندین روز را در خانه گذراند ، بنابراین از باغ امتناع می کند. اینجا چه خبر است؟

هفته های اول کودک با تازگی ، لذت بودن با بچه های دیگر ، افتخار اینکه او مانند یک بزرگسال "به سر کار می رود" جذب شد. و ناگهان ، به طور غیر منتظره ، او شروع به اعتراض می کند ، گریه می کند ، نمی خواهد به باغ برود. این رفتار بیشتر در کودکانی مشاهده می شود که به شدت خود را به حال خود رها کرده اند یا او را به مراقبت غریبه هایی سپرده اند که او را می برند و از باغ بیرون می آورند. نوزاد شروع به درک می کند: با دیدن مهد کودک ، حضور مداوم مادرش را از دست می دهد ، با او قدم می زند و غیره.

بسیاری از کودکانی که به طور کلی از زندگی خود در گروه راضی هستند ، به سختی می توانند لحظه جدایی از مادر را تحمل کنند. سعی کنید این کار را انجام دهید - اجازه دهید پدر کودک را در مهد کودک همراهی کند. درمورد مشکلات خود با مراقب خود صحبت کنید. او می تواند در عصر به شما بگوید که کودک پس از رفتن شما چگونه رفتار کرد ، آیا اشکها به سرعت خشک شدند ، آیا او به راحتی به بازی پیوست. شاید ، به محض ظاهر شدن کودک در گروه ، بتواند کارهای جالبی به او بدهد.

مشکلات سازگاری می تواند پس از تعطیلات ، تعطیلات ، با تغییر جدی در شرایط خارجی از سر گرفته شود. لازم است انعطاف پذیر باشید ، در شرایط دشوار ، می توانید مجدداً زمان اقامت کودک در مهد کودک را برای یک دوره خاص کوتاه کنید یا با توافق با مربیان ، در اواسط هفته استراحت ترتیب دهید.

سعی کنید به طور مرتب با معلم مهد کودک خود صحبت کنید. او مطمئناً در مورد کودکی که شما نمی شناسید به شما می گوید. در باغ ، کودکان اغلب در مورد نگرانی های خود صحبت می کنند.

آیا والدین آمادگی فرستادن فرزند خود به مهد کودک را دارند؟

نه تنها کودکان ، بلکه والدین نیز دوره سازگاری با مهد کودک را می گذرانند. اگر پس از 2 هفته ، کودک قبل از رفتن به مهد کودک گریه می کند ، شاید هنوز برای مهد کودک "نرسیده است" ، شاید او خیلی زود به او داده شده است.یا شاید والدین هنوز برای جدایی از نوزاد "بالغ" نشده اند و نگرانی های آنها سازگاری کودک را دشوار می کند. بنابراین ، برای اعضای بزرگسال خانواده مهم است که احساسات خود را پیگیری کرده و از ماهیت آنها آگاه شوند.

شرط لازم برای موفقیت در این دوره رد احساس گناه است. اگر کوچکترین تردیدی داشته باشید ، کودک آنها را احساس می کند و جدایی از شما برای او سخت تر خواهد بود.

اگر بتوانید اضطراب خود را کنترل کرده و به افرادی که در کنار فرزند شما هستند اعتماد کنید ، احتمال اینکه او در مهد کودک احساس راحتی کند بسیار بیشتر خواهد بود. از این گذشته ، این تنها آغاز شکل گیری مکانیسم های سازگاری کودک است ، که هنگام حرکت به گروه دیگر در هنگام حرکت ، هنگام ورود به مدرسه و در بزرگسالی از آنها استفاده می کند.

به خود و جهان اعتماد کنید. به فرزند خود پیام دهید که جهان امن و جالب است و در این صورت فرزند شما سالم و شاد بزرگ می شود.