تماسی وجود دارد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در شلوغی و شلوغی زندگی روزمره ، ما اغلب چیزهایی را که واقعاً برای ما بسیار عزیز است - درباره فرزندانمان - فراموش می کنیم. ما با فعالیتها و مسئولیتهای روزانه خود پیچ خورده ایم و اغلب می توانیم خود را درگیر این فکر کنیم که اکثر کارهایی که ما روزانه انجام می دهیم به سطح "خودکار" رسیده است. حتی مکالمات معمولی روزانه نیز معمولی و خودکار شده است

"در مدرسه چطور هستید؟" ، "اوضاع در مهد کودک چگونه است؟" ، "آیا تکالیف خود را انجام داده اید؟" و غیره - چند بار در طول روز چنین س questionsالاتی را از فرزند خود می پرسید؟ احتمالاً یکی دو بار حتما. چقدر برای شما مهم است که بدانید او در مدرسه چگونه است؟

لطفاً خودتان به س questionsالات زیر پاسخ دهید:

1. معمولاً بعد از کار می خواهید در کنار خانواده باشید ، رویدادهای روز را به اشتراک بگذارید؟

2. آیا احساس سیری درونی می کنید ، انفجار انرژی قبل و بعد از کار؟

3. آیا سرگرمی دارید؟

4. آیا هر روز برای ارتباط با فرزند خود وقت می گذارید؟

بگذارید بگویم کسانی که به دو یا چند سوال پاسخ مثبت دارند ، با موفقیت در زندگی خود حرکت می کنند ، من بسیار خوشحالم ، زیرا وقتی به راحتی در زندگی قدم می زنید ، واقعاً عالی است.

کسانی که حتی یک "نه" دارند ، از شما می خواهم چند دقیقه را به این متن اختصاص دهید.

علم امروزه گامهای بلندی را در پیش گرفته است ، از جمله روانشناسی. در نتیجه تحقیقات ، همکاران ما به نتایج متعددی دست یافته اند ، یکی از آنها ادعا می کند که حتی 15 دقیقه در روز ، ارتباط روزانه معنادار ، به شما امکان می دهد بین والدین و کودک ارتباط برقرار کنید و یک رابطه بسیار قابل اعتماد ایجاد کنید.

با این حال ، در اینجا چند مورد وجود دارد. اگر تصمیم دارید ارتباط خود را با فرزند خود از سر بگیرید ، باید به چند نکته توجه کنید:

• ارتباط چشمی در برقراری ارتباط بسیار مهم است … اگر کودکی در مورد دستاوردها ، برنامه های آینده خود به پدر یا مادر خود بگوید ، در زمانی که والدین مشغول هستند (برش برش ، روزنامه خواندن ، تلفن نگاه می کند) ، نمی بیند که چگونه واقعاً از موفقیت او لذت می برید. سعی کنید صادقانه به کودک خود (یا به اندازه کافی بزرگسال) گوش دهید ، و نتیجه آن دیری نمی کشد!
• ویژگی های فردی فرزند خود را در نظر بگیرید … اغلب نوزادان برای گفتگو با مادر یا پدر تمایل بیشتری دارند. به دست آوردن فرزندان بزرگتر ، گوشه گیرتر ، دشوارتر است. ارزش آن را دارد که کمی بیشتر به آنها توجه کنید ، صبر بیشتری داشته باشید. و صداقت ، گشودگی شما در این امر کمک می کند.
• سوالات باز بپرسید … "در زمینه ریاضیات (شیمی ، زیست شناسی و غیره) چطور هستید؟" - متضمن یک پاسخ بسیار رایج است - "عادی". و نکته بعدی اینجاست: بگذار خودت احمق باشی - "چطوره ، باشه؟"
• به فرزند خود فرصت دهید تا در شما منعکس شود … به نظر می رسد که کودک احساسات خود را با شما در میان گذاشته است ، و سپس چه؟.. و سپس سعی کنید احساس خود را در این مورد به او بگویید. از موقعیت های مشابه خود در زندگی ، احساسی که در آنجا داشتید ، بگویید و چه راه حل هایی برای حل این مشکل وجود دارد. چرا این امر ضروری است؟.. کودک می خواهد در خانواده احساس حمایت و حمایت کند. بنابراین چگونه می داند که او وجود دارد ، اگر در مورد آن چیزی به او گفته نشده باشد؟

و در خاتمه ، شایان ذکر است: کودک همان چیزی است که هست ، و شما درگیر این موضوع هستید. وقتی بچه متولد می شود ، مدت زیادی طول می کشد تا با محیط سازگار شود و تخیل ، هوش و … نتیجه این سازگاری است. و در اینجا می پرسید؟ به شما یک هدیه فوق العاده داده شده است - پرورش یک انسان جدید. و فقط تمایل و فعالیت شما فرد را در پیشرفت او راهنمایی می کند.