وصله طلا

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

یک بار ، هنگام قدم زدن در اینترنت ، با توصیفی از هنرهای قدیمی ژاپنی به نام "Kintsugi" روبرو شدم. این کلمه در ترجمه به معنی "تکه طلا" است و هنر خود ترمیم ظروف سرامیکی با استفاده از یک لاک مخصوص است. از چوب لاک ، مخلوط با پودر طلا یا نقره بدست می آید و از این مخلوط برای پوشاندن ترک ها ، تراشه ها و درزهای چسبیده فنجان های شکسته استفاده می شود. تأکید بر پنهان کردن آسیب ، نامرئی شدن آن نیست ، بلکه تأکید بر آن است و به آن درخشندگی و ظرافت می بخشد. بسیار زیبا به نظر می رسد!

در قرن پانزدهم ژاپن توسط شوگان Ashikaga Yoshimasa اداره می شد. یک روز او یک فنجان چای چینی را شکست. با ناراحتی و عدم تمایل به جدایی از شیء محبوب خود ، یکی از شرکت کنندگان ضروری در تمام مراسم چای در دادگاه ، او را برای بازسازی به چین فرستاد. کاسه از آنجا بازگردانده شد ، اما شوگون ظاهر آن را دوست نداشت - مهارهای آهنی که قطعات را به هم متصل می کرد وحشتناک به نظر می رسید. شوگون حتی بیشتر ناراحت شد و به صنعتگران ژاپنی دستور داد راه دیگری برای بازسازی سرامیک ارائه دهند. به این ترتیب هنر Kintsugi متولد شد.

فلسفه کینتسوگی این است که اشکالات و نقایص به هیچ وجه چیزی نیست که ارزش پنهان کردن داشته باشد. یک نقص برجسته با مهارت ، همه چیز را زیبا تر می کند ، چشم را نوازش می کند و به زندگی طولانی و پر حادثه اشاره می کند. شیئی که با کمک Kintsugi زیباتر شده است دارای تجربه است و می تواند چیزهای زیادی بگوید. خرابی ها و ترک های آن بخشی از تاریخ آن است ، آهنگ آن ، همانطور که می دانید کلمات را نمی توان از آن بیرون انداخت.

اساس فلسفی Kintsugi به ما می آموزد که شکست را به درستی درک کنیم و زیبایی نقص ها را درک کنیم ، و می توان آن را نه تنها در کاسه های سرامیکی ، بلکه در زندگی انسان نیز به کار برد.

و چگونه این ایده فوق العاده تا به امروز به وجود آمده است! دنیای مدرن نقص ها را تحمل نمی کند. اعتقاد بر این است که مطمئناً باید از شر آنها خلاص شد ، با تنظیم خود ، ظاهر خود را با برخی از ایده آل ها. زیبایی های بی عیب و نقص با تمسخر از صفحه تلویزیون به ما نگاه می کنند و ما را مجبور می کنند شکم خود را بکشیم ، فضای داخلی عالی در صفحات مجلات باعث ایجاد سودا می شود و یک صندلی قدیمی قدیمی دیگر چندان دنج به نظر نمی رسد. و صفحات در شبکه های اجتماعی مدتهاست به یک نمایشگاه مردمی به نام "زندگی ایده آل من" تبدیل شده است ، جایی که عکس های نمونه در کمال تصاویر با یکدیگر رقابت می کنند.

انسان قرن 21 به سمت موفقیت و استانداردها متمرکز است. او با پشتکار و پنهان کردن نواقص ، شکست ها و شکست های خود ، برای ارتفاعات دست نیافتنی تلاش می کند ، از ترس نشان دادن آسیب پذیری خود به دیگران. زمان توقف و یادآوری کینتسوگی فرا رسیده است.

اگر فلسفه هنر قدیم را به زندگی روزمره منتقل کنید ، معلوم می شود که می توانید اشتباهات ، شکست ها و نقص های ظاهری خود را به شکلی کاملاً متفاوت درک کنید. این را زمانی به خاطر بیاورید که احساس غرق شدن می کنید ، وقتی نارضایتی از خود سرش را بالا می برد ، وقتی ترس از اشتباه فلج می شود و شما را از برداشتن قدم باز می دارد.

شاید شما نباید قدرت و انرژی خود را هدر دهید تا کاستی های خود را از بین ببرید؟ او می تواند با آنها موافقت کند ، به آنها گرم و آشکار نگاه کند ، همانطور که در ژاپن انجام می شود ، جایی که فقدان به عنوان یک عنصر منحصر به فرد از تاریخ این موضوع در نظر گرفته می شود. کاسه ، با ترک های پر از طلا ، به چیزی زیبا تر و منحصر به فرد تبدیل می شود.

هر یک از "ترک" های من داستان من است ، تجربه من ، گاهی اوقات بسیار دردناک ،.. اما من از هیچ یک از آنها دست نمی کشم. با تشکر از هر یک ، چیزهای جدید و مهمی آموختم. و "تکه های طلایی" که جام زندگی من را تزئین می کند ، به حفظ دانش و حکمت اکتسابی در آن کمک می کند ، که از آنها قدرت می گیرم و پایدارتر می شوم.