روانپزشکی شگفت انگیز (قسمت دوم)

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

قسمت 2

در ادامه بخش اول مقاله اختلالات روانی غیر معمول….

سندرم آلیس در سرزمین عجایب

آلیس در سرزمین عجایب ممکن است فانتزی محض باشد ، اما یکی از عجیب ترین تجربیات آلیس شباهت هایی با یک اختلال روحی ترسناک دارد. سندرم Takee میکروپسی یا ماکروپسی نامیده می شود ، این بیماری منجر به تحریف محیط می شود. افرادی که از این بیماری رنج می برند ، اجسام بزرگتر یا کوچکتر از اندازه خود را می بینند ، ممکن است دست فرد در برابر یک میز بزرگ بسیار کوچک به نظر برسد ، در مورد صداها نیز همین اتفاق می افتد ، ممکن است بسیار آرام به نظر برسند یا برعکس ، بسیار با صدای بلند این اختلال هولناک ، که به عنوان یک سفر LSD بدون سرخوشی توصیف شده است ، حتی تصویر بدن خود را نیز مخدوش می کند. خوشبختانه سندرم آلیس در سرزمین عجایب بسیار نادر است و در بیشتر موارد افراد 20 ساله خود را مبتلا به تومور مغزی یا سابقه مصرف مواد مخدر تحت تاثیر قرار می دهد.

سندرم دست بیگانه

در حالی که اغلب در پیچ و تاب های ترسناک فیلم استفاده می شود ، سندرم دست بیگانه محدود به دنیای تخیلی نیست. افراد مبتلا به این ترسناک ، کنترل خود را کاملاً از دست می دهند. به نظر می رسد دست اراده و دلیل را می گیرد و مردم می گویند که اندام "بیگانه" آنها سعی دارد خود یا دیگران را با پاره کردن لباس یا خراشیدن تا حد خون خفه کند. این بیماری بیشتر در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر یا کروتسفلد-یاکوب یا در نتیجه جراحی مغز رخ می دهد که طی آن دو نیمکره مغزی از هم جدا شده اند. متأسفانه هیچ درمانی برای سندرم دست بیگانه وجود ندارد و کسانی که از این سندرم رنج می برند اغلب با دستان خود به طور دائم اشغال شده یا از دست دیگر برای کنترل دست بیگانه استفاده می کنند.

آپوتمنوفیلی

آپوتمنوفیلی یک اختلال عصبی است که با تمایل شدید به قطع یا آسیب به قسمت های سالم بدن مشخص می شود. اگرچه اطلاعات کمی در مورد این وضعیت عجیب و ترسناک وجود دارد ، اما اعتقاد بر این است که با آسیب به قسمت آهیانه مغز مرتبط است. از آنجا که پزشکان به درخواست آنها اندام سالم را بر نمی دارند ، گاهی اوقات بیماران مبتلا به آپوتمنوفیلی احساس می کنند مجبور به قطع خود هستند - یک سناریوی خطرناک. گفته می شود از بین افرادی که اندامشان توسط پزشک برداشته شده است ، اکثر آنها حتی پس از این واقعیت از تصمیم خود راضی هستند.

بوانتروپی

یک اختلال روانی نادر اما ترسناک ، بوانتروپی ، آنها خود را گاو می دانند و اغلب تا آنجا پیش می روند که چنین رفتار می کنند. بعضی اوقات افراد مبتلا به بوانتروپی حتی در مزارع گاوهایی پیدا می شوند که گاوها چهار دست و پا راه می روند و علف می جویدند انگار که اعضای واقعی گله باشند. به نظر نمی رسد مبتلایان به بوانتروپی وقتی گاو رفتار می کنند درک کنند که چه کار می کنند ، بنابراین محققان بر این باورند که این اختلال روانی عجیب ناشی از خواب یا حتی هیپنوتیزم است. جالب است که اعتقاد بر این است که بوانتروپی حتی در کتاب مقدس نیز ذکر شده است ، زیرا پادشاه نبوکدنصر به عنوان "از مردم اخراج شده و مانند گاو علف خورده است" توصیف شده است.

کاپگرا

سندرم کاپگرس ، که از نام ژوزف کاپگرس ، روانپزشک فرانسوی مجذوب توهم دو نفره نامگذاری شده است ، یک اختلال روانی ناتوان کننده است که در آن افراد معتقدند که اطرافیانشان با شیادی جایگزین شده اند. علاوه بر این ، عموماً اعتقاد بر این است که این شیادان قصد دارند به بیمار صدمه بزنند. در یک مورد ، یک زن 74 ساله با توهم کاپگراس باور کرد که شوهرش جایگزین یک شیادی با ظاهر یکسان شده است که می خواهد به او آسیب برساند. هذیان کاپگرا نسبتاً نادر است و بیشتر پس از آسیب های مغزی یا در افرادی که مبتلا به زوال عقل ، اسکیزوفرنی یا صرع تشخیص داده می شوند ، دیده می شود.

سندرم کلور-بوسی

تصور کنید می خواهید کتاب بخوانید یا با ماشین رابطه جنسی داشته باشید.این برای افراد مبتلا به سندرم کلور بوسی ، یک اختلال روانی وحشتناک است که با از دست دادن حافظه ، اشتیاق به اشیاء غیرقابل خوردن و جذابیت جنسی به اجسام بی جان مانند اتومبیل مشخص می شود. جای تعجب نیست که افراد مبتلا به سندرم کلور بوسی اغلب در تشخیص اشیا یا افرادی که باید آشنا باشند دچار مشکل می شوند. تشخیص این اختلال روحی وحشتناک دشوار است و به نظر می رسد نتیجه ضربه شدید به لوب گیجگاهی مغز باشد. متأسفانه هیچ درمانی برای سندرم کلور بوسی وجود ندارد و بیماران اغلب تا آخر عمر از آن رنج می برند.

اختلال وسواس فکری عملی

اختلال وسواس فکری- عملی (OCD) ، اگرچه زیاد شنیده می شود و اغلب مورد تمسخر قرار می گیرد ، اما تعداد کمی از افراد آن را درک می کنند. OCD به طرق مختلف خود را نشان می دهد ، اما اغلب با ترس ، اضطراب و افکار نگران کننده مکرر مشخص می شود. مبتلایان به OCD تنها با تکرار وظایف ، از جمله وسواس مشهور نظافت ، می توانند از چنین احساسات قاطعی رهایی یابند. برای بدتر شدن اوضاع ، افراد مبتلا به OCD اغلب کاملاً می دانند که ترسشان غیرمنطقی است ، اگرچه درک این امر باعث ایجاد چرخه جدیدی از اضطراب می شود. OCD تقریباً 1 of از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد ، و در حالی که دانشمندان از علت دقیق آن مطمئن نیستند ، تصور می شود که مواد شیمیایی در مغز یک عامل مثر است.

سندرم پاریس

سندرم پاریس یک اختلال روانی موقتی فوق العاده عجیب است که هنگام بازدید از شهر پاریس منجر به افسردگی کامل می شود. جالب اینجاست که به نظر می رسد رایج ترین در بین مسافران ژاپنی باشد. از حدود 6 میلیون ژاپنی که سالانه از پاریس دیدن می کنند ، 1-2 نفر از آنها اضطراب شدید ، شخصیت زدایی ، از بین بردن افراد ، آزار و اذیت ، توهم و توهمات حاد سندرم پاریس را تجربه می کنند. پزشکان فقط می توانند حدس بزنند چه چیزی باعث این بیماری نادر شده است. از آنجا که اکثر افراد مبتلا به سندرم پاریس از بیماری روانی رنج نمی بردند ، مجریان معتقد بودند که این اختلال عصبی وخیم به دلیل موانع زبانی ، خستگی جسمی و روحی و واقعیت پاریس در مقایسه با نسخه ایده آل ایجاد شده است.

کاهش فراموشی

فراموشی تکراری بسیار شبیه سندرم کاپگرس است ، اما افراد مبتلا به فراموشی تکراری معتقدند که این مکان تکراری است. این باور به طرق مختلف خود را نشان می دهد ، اما همیشه شامل این باور بیمار است که یک مکان در دو مکان به طور همزمان وجود دارد. اصطلاح "فراموشی تکراری" اولین بار در سال 1903 توسط متخصص مغز و اعصاب آرنولد پیک برای توصیف بیمار مبتلا به آلزایمر به کار رفت. امروزه بیشتر در بیماران مبتلا به تومور ، زوال عقل ، آسیب مغزی یا سایر اختلالات روانی مشاهده می شود.

سندرم استاندال

سندرم سندال یک بیماری روان تنی است که خوشبختانه به نظر می رسد موقتی باشد. این سندرم زمانی رخ می دهد که قربانی در معرض تعداد زیادی از آثار هنری در یک مکان یا در محیط های دیگر با زیبایی استثنایی قرار گیرد. کسانی که این اختلال روانی عجیب اما ترسناک را تجربه می کنند ، گزارش تپش قلب ناگهانی ، اضطراب شدید ، گیجی ، سرگیجه و حتی توهم می کنند. سندرم استاندال از نام نویسنده فرانسوی قرن 19 نامگذاری شده است که تجربیات خود را پس از سفر به فلورانس در سال 1817 شرح داد.