بچه ها آیینه ما هستند

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

وقتی والدین نمی توانند زبان مشترکی با فرزندان خود بیابند باید چه کنند؟

والدین اغلب با درخواست من به منظور بهبود روابط خود با فرزندان خود به من مراجعه می کنند. مادران ، پدران ، مادربزرگ ها ، عمه ها ، عموها و همه کسانی که فکر می کنند برای نجات فرزندان و روابط خانوادگی ضروری است ، جذاب هستند.

این اغلب زمانی اتفاق می افتد که کودکان 9 تا 12 سال سن دارند. سن جالب. در حال حاضر یک کودک کوچک نیست ، اما یک نوجوان نیز نیست. این جایی است که سرگرم کننده آغاز می شود. و در واقع در این دوره چه اتفاقی می افتد؟ همه چیز بسیار ساده است!

به آرامی والدین متوجه می شوند که وقتی کودک فریاد می زند ، دادن سینه به او دیگر مناسب نیست. می توانید فریاد بزنید تا ساکت شوید ، اما کار هم نمی کند! هیچ کس در گوشه ای ایستاده نیست و اسباب بازی هایی که ارائه می شوند روز به روز گران می شوند … در حال حاضر ، به نظر می رسد ، من واقعاً نمی خواهم لباس های پراکنده اتاق کودکان را تمیز کنم. فقط به این دلیل که وقتی از محل کار به خانه آمده اید ، می خواهید غذا بخورید و روی مبل دراز بکشید. بله ، اینطور نبود! ظرف ها شسته نمی شوند! آشفتگی در آپارتمان! دانه ها چیده نشده اند و اسب ها بی بار نیستند! و کسانی که می خواهند به توپ برسند یک ده سکه هستند …

و نکته پنجم والدین احساس می کنند که چیزی مطابق برنامه نیست ، اما نمی توان در مورد آن کاری انجام داد. بنابراین شما باید فریاد بزنید ، دست خود را بگذارید ، خوب ، یا هر چیزی که زیر آن می افتد. یا از آن بدتر ، دستان خود را رها کنید و در ناتوانی فقط بگذارید همه چیز به شانس برسد. سریع همه کارها را خودم انجام دهم و بدون پاها از خستگی بیفتم … و دوباره همه چیز دوباره.

و بچه چطور؟ به نظر شما او خوش می گذرد؟ آیا فکر می کنید از دیدن یک مادر خسته و عصبانی خوشحال می شود؟ یا ، دیدن والدینی که فریاد می زنند و نمی توانند با یکدیگر موافقت کنند ، اغلب گلایه های خود را از فرزندان برطرف می کنند. یا فکر می کنید که آنها از انجام وظیفه شما خوشحال هستند؟ این را بیاور ، انجام بده کودکان نارضایتی خود را از مشکلات خانوادگی به شیوه خود بیان می کنند. کسی پرخاشگری خود را نشان می دهد ، و کسی خود را بسته می کند. کودکانی هستند که دائماً بیمار هستند و کسانی هستند که دروغ می گویند. و والدین ، انگار ناشنوا هستند … دائماً بدنبال گناهکاران و کسانی باشید که می توانند چوب جادویی را تکان دهند ، و همه مشکلات آنها به خودی خود ناپدید می شوند. نه نه! این اتفاق نمی افتد.

و قبل از مراجعه به روان درمانگر برای کمک ، شما والدین عزیز ، باید در مورد آن فکر کنید و یک سوال ساده از خود بپرسید: "چه کسی موظف است فرزندان شما را بزرگ کند؟" اگرچه ، من با L. Tolstoy موافقم ، او گفت که نیازی به تربیت فرزندان نیست. آنها به هر حال کل مثال را از والدین خود خواهند گرفت. و کودکان باید آموزش ببینند.

و البته ، برای کمک به بهتر شدن کودکان ، باید از خودتان شروع کنید.

اگر به نظر نمی رسد دخترتان آنطور که دوست دارید لباس بپوشد ، ابتدا خود را در آینه نگاه کنید. چه شکلی به نظر میایی؟ آیا چشمان شما از لذت می درخشد؟ دختر برای مادر آینه اوست! چیزی در مورد دخترتان دوست ندارید؟ از او برای درس تشکر کنید و سریع این ویژگی را در خود بیابید. آیا به اندازه کافی یا کمبود دارید؟ آیا در کودکی این را می خواستید یا این رویای بزرگسالان شما بود؟

خوب ، اگر پسرتان را بسیار تنبل می بینید و مدام پشت کامپیوتر نشسته است. یا پسرتان ، به نظر شما آنقدر شجاع نیست که از او انتظار دارید ، پس اولین کاری که باید انجام دهید این است که به مرد خود که در کنار شماست نگاه کنید. چقدر می داند چگونه به قول خود پایبند باشد ، چقدر مطمئن است ، چگونه با شما به عنوان یک زن رفتار می کند: با احترام یا نه. چون پسر شما آینه پدرش است. اما نه به عنوان یک مادر ، آنطور که بسیاری از مادران می خواهند.

اگر می خواهید یک مرد واقعی را از یک پسر پرورش دهید ، ابتدا مراقب شوهر خود باشید. بنابراین همه از آن سود خواهند برد.

البته این تنها بخش کوچکی از کاری است که می توانید قبل از مراجعه به متخصص انجام دهید. همچنین مهم است که برای پیشرفت عمومی خود ، وظایف دوران کودکی مناسب را بخوانید. آنچه کودک باید در سن 13-13 سالگی به تنهایی انجام دهد و آنچه باید یاد بگیرد. درک روانشناسی زن و مرد نیز خوب است. حقوق و وظایف خود را بشناسید ، قوانین خود را در خانواده ایجاد کنید و آن را به فرزندان خود بگویید.زیرا نمی توانید از کودک چیزی بپرسید که به او یاد نداده اید. به خاطر داشته باشید که یک مدرسه و حلقه های مختلف نیز وجود دارد که می توانند چیزهایی را که شما نمی توانید آموزش دهند. یک روانشناس مدرسه نیز وجود دارد که می تواند حداقل هر روز با فرزند شما مکالمه کند.

و می دانید ، همانطور که می گویند ، اگر همه کارهایی را که می توانستید انجام دادید و هیچ کمکی به شما نشد ، دستورالعمل ها را بخوانید. و آموزش شما ، والدین عزیز است. و اگر دستورالعمل شما با اشتباه نوشته شده است ، و شما این را درک کرده اید و متوجه شده اید ، فقط در این صورت می توانید با یک روان درمانگر ، که صلاحیت او کمک به شماست ، تماس بگیرید تا دستورالعمل های شما را تغییر دهد. مکانیزم سالمی را برای رشد زندگی و شخصیت خود در آن راه اندازی کنید ، که شما می توانید جسورانه آن را به فرزندان خود منتقل کنید.

اصلی ترین چیزی که والدین باید درک کنند و بدانند این است که این شما هستید که مسئول زندگی و سلامت فرزندان خود هستید و نه برعکس. حداقل تا سن 18 سالگی ، کودکان توسط شما حمایت و حمایت می شوند. این بر عهده بچه ها نیست که به والدین خود بگویند چگونه زندگی کنند و چه کار کنند. وظیفه شما این است که همه چیزهایی را که در چارچوب فرهنگ امروز ما اهمیت دارد به کودکان بیاموزید. مفاهیمی مانند "سخت کوشی" و "علاقه به کار" را در فرزندان خود القا کنید.

و طوری زندگی کنید که دوست دارید فرزندانتان زندگی کنند. یک مثال خوب برای دنبال کردن به آنها نشان دهید. و صبور باشید ، این چندان بی اهمیت نیست.