چگونه اقدامات ناتمام بر ما تأثیر می گذارد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

یکی از داستانهای مورد علاقه من در زمینه روانشناسی. و هر کس تا انتها بخواند ، می فهمد که چگونه با هر یک از ما ارتباط دارد.

یک بار روانشناس B. V. Zeigarnik و معلمش به یک کافه شلوغ رفتند. توجه او به این واقعیت جلب شد که پیشخدمت ، با پذیرش سفارش ، چیزی ننوشت ، گرچه لیست غذاهای سفارش داده شده گسترده بود و همه چیز را بدون فراموش کردن چیزی روی میز آورد. در اظهار نظر در مورد حافظه شگفت انگیز خود ، شانه هایش را بالا انداخت و گفت که هرگز یادداشت نمی کند و هرگز فراموش نمی کند. سپس روانشناسان از او خواستند بگوید که آنها از منو بازدیدکنندگانی را انتخاب کرده بودند که او قبل از آنها خدمت کرده بود و تازه از کافه خارج شده بودند. گارسون گیج شد و اعتراف کرد که به هیچ وجه نمی تواند دستور آنها را به خاطر آورد. به زودی ایده ای برای آزمایش تجربی مطرح شد که چگونه کامل یا ناقص بودن یک عمل بر حفظ کردن تأثیر می گذارد.

او از افراد خواست مشکلات فکری را در مدت زمان محدود حل کنند. زمان راه حل توسط خود او تعیین شد ، به طوری که او می تواند به موضوع اجازه دهد راه حلی پیدا کند یا در هر لحظه اعلام کند که زمان به پایان رسیده است و مشکل حل نشده است.

پس از چند روز ، از افراد خواسته شد تا شرایط مشکلاتی را که برای حل آنها پیشنهاد شده بود ، به خاطر بیاورند.

معلوم شد که در صورت قطع راه حل یک مشکل ، بهتر از مشکلاتی که با موفقیت حل شده اند به خاطر می آید. تعداد وظایف قطع شده تقریباً دو برابر تعداد کارهای به پایان رسیده است. این الگو را اثر زیگارنیک می نامند. می توان فرض کرد که سطح خاصی از استرس عاطفی ، که در شرایط یک اقدام ناتمام ترشح نمی شود ، به حفظ آن در حافظه کمک می کند.

در حافظه ما همیشه چیزی وجود دارد که ما آن را تمام نکرده ایم. و حتی اگر به نظر برسد که این در گذشته است و ارزش تکان دادن آن را ندارد ، یا "من فردا در مورد آن فکر می کنم" ، و اینکه فردا سالها نمی آید ، استرس احساسی افزایش می یابد. انباشته شده توسط موقعیت ها ، شرایط ، دلایل مختلف. همانطور که هر کشتی ظرفیت خاص خود را دارد ، بدن ما نیز بی انتها نیست. دیر یا زود ، هر چیزی که مناسب نیست از طریق شکست های عصبی ، بی تفاوتی ، ناامیدی ، افسردگی ، بیماری ظاهر می شود.

به طور اتفاقی اتفاق می افتد که در طول سالهای زیادی از زندگی ، کارهای ناتمام زیادی را با خود حمل می کنیم (با چلپ چلوپ دوره ای). ما انرژی درونی خود را صرف آنها می کنیم. و خطرناک ترین چیز در این است که ما حتی متوجه نمی شویم نیروهای ما به کجا می روند ، چرا فضای داخل سرریز شده است.

مخصوصاً مربوط به:

• دیالوگ های ناتمام ؛
• گفتگوهایی که در آنها سوء تفاهم وجود داشت ؛
• احساساتی که ترشح دریافت نکرده اند ؛
• احساسات سرکوب شده ؛
• موقعیت هایی که می خواهیم فراموش کنیم ؛
• خواسته هایی که جرات انجام آنها را نداشتند ؛
• شرایطی که نمی توانید خود و دیگران را ببخشید ؛
• افرادی که عمداً می خواهیم آنها را از زندگی حذف کنیم.

چیزی آشنا از لیست پیدا کردید؟

به نظر ما همه اینها بر ما تأثیر نمی گذارد. و در نهایت در کوله پشتی ما در بین بقیه بارهای زندگی است. بنابراین ، یافتن راه هایی برای تکمیل پرونده بسیار مهم است. می توانید خودتان این کار را انجام دهید یا می توانید آن را با یک روانشناس جفت کنید.