چهره های نارسیسیسم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تشخیص خودشیفتگی در خود تقریباً غیرممکن است ، به ویژه این امر در شرایطی پیچیده می شود که کل جهان از این همه گیری رنج می برد. شخص قادر به دیدن خود نیست ، خود را درست ، مهربان می داند ، شرارت به راحتی به عنوان کرامت از بین می رود.

فکر نکنید همه نرگس ها همیشه شخصیت های روشن و گیرا هستند. چهره های خودشیفتگی متفاوت است. برخی از افراد سازمان یافته با خودشیفتگی ممکن است در کمک و مراقبت از دیگران غیرت داشته باشند. خودشیفته ها از تکنیک های متفاوتی استفاده می کنند: حیا ، ناپیدا بودن عمدی ، و عشق ظاهری به مردم. اگر چنین شخصی بتواند دیگران را متقاعد کند که شایسته تحسین است ، همه چیز خوب است ، اما اگر احترام لازم را نشان ندهید ، یک شیطان واقعی از یک فرد شیرین آرام ، متواضع و بی ادعا بیرون می آید.

ایده های روزانه در مورد خودشیفتگی تنها به شناسایی خود مفهوم با چیزی "بد" محدود می شود. در این میان ، خودشیفتگی سالمی وجود دارد ، که از نظر عاطفی یک زندگی غنی ، مولد و کامل کننده است. خودشیفتگی سالم به شما این امکان را می دهد که خود را ، نواقص خود را مسخره کنید ، در اعماق خود غوطه ور شوید تا چیزی منحصر به فرد و خاص خود ایجاد کنید و اثری از فعالیت های خود در جهان به جا بگذارید.

خودشیفتگی سالم این امکان را ایجاد می کند که احساسات را در همه تنوع خود احساس کنید ، زندگی عاطفی خود را با افراد دیگر به اشتراک بگذارید ، واقعیت را از خیالات جدا کنید ، و در عین حال رویای خود را همراه با توانایی رفتن به سمت هدف خود ، بدون موفقیت از موفقیت ببینید. متوقف شدن بر تردیدهای شدید

خودشیفتگی سالم احساس یکپارچگی ذهنی ، کنترل خود ، ارزیابی هوشیارانه موقعیت و نقش او در آن را برای فرد فراهم می کند. چنین شخصی به ارزیابی دیگران وابسته نیست ، قادر به رفتار سازگارانه و سم زدایی از احساس شرم و ناامنی خود است. این در مورد خود ارضایی نما نیست ، که در مورد خودشیفتگی پاتولوژیک صادق است ، بلکه در مورد اعتقاد به توانایی بالقوه خود است. خودشیفتگی سالم فرد را از بدبینی باز می دارد و امید به تغییر در وضعیت امور را برای بهتر می کند. اظهار بی تفاوتی کامل نسبت به ارزیابی دیگران در مورد موفقیت خود ، نشان دهنده آسیب پذیری خودشیفته است ، چنین شجاعتی ترس از ارزیابی منفی را پنهان می کند ، در حالی که خودشیفتگی سالم به شما امکان می دهد برخی از تأثیرات دیگران را تشخیص داده و از ارزیابی منفی آنها پشیمان شوید. در خودشیفتگی سالم ، واکنش به عیب های خارجی را می توان به عنوان پشیمانی و نه شرم توصیف کرد. خودشیفتگی سالم به شما این امکان را می دهد که به پتانسیل جامعه پذیری خود پی ببرید و احساسات خود را به طور گسترده ای برای دیگران باز کنید ، در صورت لزوم ، چنین فردی می داند چگونه روابط اجتماعی برقرار و حفظ کند. در روابط بین فردی با چنین افرادی ، برقراری ارتباط آسان و دلپذیر است ، زیرا آنها باز هستند و از نظر ظاهری ارتباطی ندارند. با داشتن سلامتی ، فرد در اجرای برنامه های خود مشارکت می کند ، اما همچنین آزاد است که در شرایط خاص هیچ برنامه ای نداشته باشد ، به خود اجازه می دهد که به دنیای درونی خود ، تفکر خود و لذت بردن از آرامش بپیوندد. خودشیفتگی سالم ، با در نظر گرفتن محدودیت های توانایی فرد ، به موفقیت و عملکرد اجتماعی می افزاید. نه تنها فرصتی را برای تعیین اهداف و حرکت به سمت آنها فراهم می کند ، بلکه از فرایند کار مولد نیز لذت می برد. فردی که سالم است ، به خودمختاری دیگران احترام می گذارد و تمایل طرف دیگر را در زمان خاصی برای تنهایی درک می کند. خودشیفتگی سالم فرصتی برای لذت بردن از موفقیت دیگران ، بدون احساس حسادت و تحقیر ، فراهم می کند و استقلال انتخاب ها و توانایی تغییر جهت گیری های داخلی را تضمین می کند.با تشخیص وجود آرمان های خارجی ، چنین فردی می تواند به طور مستقل اصول زندگی خود را تدوین کند. خودشیفتگی سالم که از قلمرو خود محافظت می کند ، هرگونه تلاش برای مداخله در مرزهای خود را ، که برای افراد دیگر در نظر گرفته نشده است ، قطع می کند. خودشیفتگی سالم به خودکفایی و حمایت قوی در فرد می پردازد ، که این امر باعث می شود در موارد نقض وفاداری شریک زندگی از دراماتیک شدن جلوگیری شود. خودشیفتگی سالم فرد را از نگرانی بیش از حد برای سلامتی خود باز می دارد ، در کوچکترین ناراحتی ، چنین فردی به پزشک نمی شتابد و آمبولانس نمی گوید ، اما می تواند بدون نادیده گرفتن علائم و اعتراف به این امر از خود مراقبت کند. شروع بیماری امکان پذیر است

فردی که در اسارت ارزش های خودشیفته است ، اعمال و اعمالی را انجام می دهد که برخلاف ذهن و علایق این شخص به عنوان یک انسان است. با وسواس این انگیزه ها ، شخص خود را سرکوب می کند ، بی رحمانه تر ، بی روح و بی روح می شود و زندگی خود را به کلیشه ها تسلیم می کند. با وجود تمام فعالیت های خود ، عقیم است. باید اعتراف کرد که در این مورد این احتمال وجود دارد که چنین شخصی حتی با وجود عدم آزادی فرد ، به نتایج قابل توجهی برسد که منجر به موفقیت مادی می شود. آیا باروری به معنای نتایج عملی اجباری است یا مفهوم باروری به جهت گیری نسبت به جهان خود شخص در روند زندگی ، شخصیت او اشاره دارد؟ اگر فردی بهره وری را به عنوان یک نتیجه عملی ، موفقیت ، و قطع بخش دوم س treatال ، در نظر بگیرد ، این نشان دهنده ضعف ادراک خلاق است. فردی که تسلیم وسوسه های خودشیفته می شود ، چیزها را همانطور که در فرهنگ تصور می شود درک می کند ، درک او مرده است ، نمی تواند به این موارد رنگ شخصی بدهد. دیدگاه واقعیت به دلیل فقدان عمق و چشم انداز مخدوش است. اما یک خطر دیگر نیز وجود دارد: آتروفی توانایی دیدن جهان "آشکار" ، درک آن از طریق تولید مثل منجر به این واقعیت می شود که یک فرد نمی تواند ارتباطی با واقعیت برقرار کرده و به صورت سازگارانه از نظر اجتماعی عمل کند.

تنها باروری واقعی ، با ترکیب عملکردهای زایشی و خلاق ادراک ، باعث می شود که جهان را همانطور که هست ببینیم و آن را با انرژی خود غنی کنیم.

برای کسانی که در دام خودشیفتگی افتاده اند و سعی می کنند از آن خارج شوند ، من می گویم که هرگونه اصلاحات عمیقی چشمگیر است ، اصلاح شخصیت شما ، قادر به زندگی در خارج از دیوارهای یک کاخ خودشیفته ، نیاز به تلاش ، اراده دارد ریسک کردن و این باور که پاداش پشتکار شما را دریافت می کند. اطمینان داشته باشید که زمان شما فرا می رسد و آنچه را که می خواهید قابل دستیابی است. زخم های برنده سریعتر التیام می یابد!

اجازه ندهید مسائل خودشیفتگی از محدوده دید شما خارج شوند ، با تنظیم دقیق بینایی ، تعیین کنید که چگونه این بدبختی می تواند در زندگی شما ریشه دواند: یا در قالب مقررات فرهنگی ضروری ، شما را به یک اثر بیشتر تبدیل نمی کند ، یا در شخص "پادشاه" از شما به عنوان یک گروه پرستاری استفاده می کند.

نقشی را که در سرنوشت افراد خودشیفته ایفا می کنید و این که شما اسطوره عظمت او هستید ، به خاطر بسپارید. خوب ، اگر "مرتد ایمان" شدن و ایمان به خود بسیار ترسناک باشد ، دیر یا زود هنوز در خطر جنون خودشیفته سوزانده می شوید.