چگونه کفش پاشنه بلند پوشیدم و شروع به پرواز کردم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

چگونه کفش پاشنه بلند پوشیدم و شروع به پرواز کردم

من به یاد دوران جوانی لطیفم هستم. و این لطافت یک چهره زیبا ، رویاهای زیبا ، استدلال ساده لوحانه نیست. و این حساسیت حساسیت بیش از حد به نظر ، انتقاد ، ارزیابی دیگران است. گویی اصلا پوستی ندارید و کاکتوس ها مدام در راه شما هستند. و این کاکتوس ها سعی می کنند شما را در آغوش بگیرند. اما آنها مقصر نیستند ، آنها با مهربانی بغل می کنند ، و شما فقط وقت دارید که طفره بروید. و اگر از کودکی سوزن هایی به اینجا و آنجا چسبیده است چگونه می توانید فرار کنید. از انواع دیگر کاکتوس ها.

من در اینجا فقط در مورد یک سوزن از این قبیل به شما می گویم. نازک ، تقریباً نامرئی ، اما سالهاست که در گوشت لطیف من نقش بسته است. قد من 1.60 متر طبیعی است ، اینطور نیست؟ علاوه بر این ، یک شکل باریک همیشه متناسب با قد من بوده است. اما همیشه کسی بود که این عبارت را می زد: "اولیا ، چرا اینقدر کوچولو هستی؟" به نظر می رسد که خود این عبارت بی ضرر است ، اما به دلایلی می خواستم بلافاصله خود را توجیه کنم و عذرخواهی کنم ، آنها می گویند ، خوب ، من خیلی زشت بودم. و این س byال توسط افراد مختلف با تناوب شدید مطرح شد. و با وجود اینکه از نظر فکری می دانستم که همه چیز برای من خوب است ، اما می خواستم قد بلندتر شوم. اما دختران قد بلند با کفش پاشنه بلند و پاهای بلند مد بودند. و من نیز شروع به پوشیدن کفش پاشنه بلند کردم. در آن زمان من پسر قد بلندی داشتم. و من خیلی دوست داشتم با آن مطابقت داشته باشم! و من در کنار او بسیار سطحی احساس می کردم. "اولیا ، چرا اینقدر کوچیکه؟" - توی سرم می چرخید

بنابراین ممکن است فکر کنید پاشنه های خود را بپوشید مشکل چیست؟ و مشکل پاهای صاف من بود. پاهای من فقط بعد از یک قدم زدن کوتاه روی پاشنه های پا بسیار درد می کند. اما من شش دوره دانشگاه را در مورد آنها گذراندم. و این او بود که فرار کرد و بیرون ننشست ، زیرا من مجبور بودم زیاد سفر کنم و از زن و شوهر به زوج دیگر ، از منبر به منبر راه بروم. متخصص ارتوپد گفت من اصلا نباید پاشنه بپوشم. اما من این کار را کردم ، زیرا خوب ، چه کسی کوچکی مانند من را تحمل می کند؟

اکنون من پوچ بودن وضعیت را درک می کنم. از این گذشته ، 7-9 سانتیمتر اضافی ، که باعث درد روزانه من می شد ، در واقع بر هیچ چیز تأثیر نمی گذارد. نه رابطه من با دوست پسرم ، نه دوستانم ، نه حتی جذابیت من. همه واقعاً اهمیتی نمی دادند! و این یکی از مهمترین اکتشافات زندگی من است - مردم واقعاً به شما فکر نمی کنند. آنها به این فکر می کنند که خودشان در چشمان شما چگونه نگاه می کنند. آنها خودشان نگران هستند که آیا متوجه جوش آغشته به فونداسیون روی صورت خود خواهید شد و آیا بسیار قابل توجه است که آنها سر خود را نشسته اند. و این دانش به من آزادی داد.

کفش های ناراحت کننده را برای کفش های راحت با پاشنه های کوچک عوض کردم. من فقط یک جفت کفش با پاشنه نسبتاً بلند و پایدار دارم. اما آنها به طرز شگفت انگیزی راحت هستند. من کفی ارتوپدی می پوشم و پاهایم اکنون از پیاده روی های طولانی که بسیار دوستشان دارم لذت برده است. من شروع به قدردانی از لطف و کوچک بودن خود کردم. و سالهاست که من این جمله را نمی شنوم که چرا اینقدر کوچک هستم.

این داستان نه تنها در مورد رشد نیست ، بلکه در مورد همه مجموعه های احمقانه ای است که در حساس ترین و آسیب پذیرترین سن در ما بوجود می آیند. درباره مجموعه هایی که در آن زمان نمی توانستیم در برابر آنها مقاومت کنیم. اما ما موظف به ادامه زندگی تحت فرمان آنها نیستیم.

این سوزن های پنهان را در خود جستجو کنید ، بنابراین شما را از زندگی آزاد و برای لذت خود باز می دارد. چه می تواند باشد؟ شاید یک بار کسی گفته رژ لب قرمز مناسب شما نیست؟ اما قرمز صد رنگ دارد - آزمایش کنید! کسی در مورد شکل بینی شما ناخوشایند صحبت کرد و حالا دوست ندارید از شما عکس گرفته شود؟ زیبایی غیر استاندارد در حال حاضر مد شده است! آیا فیگور مدل ندارید؟ اگر در غیر این صورت سالم هستید ، پس زیبا هستید! البته ، خلاص شدن از شر مجتمع ها ممکن است چندان آسان نباشد. اگر آنها سالهاست شیوه زندگی شما را دیکته کرده اند ، پس شما نمی توانید آنها را دور بیندازید. اما به عنوان یک روان درمانگر می توانم به شما کمک کنم "پاشنه های خود را درآورده و پرواز را شروع کنید". آرزو می کنم از زندگی نهایت لذت را ببرید!