رشد کودکان زیر یک سال: 6 نکته کاربردی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

با پدر و مادر شدن ، همه می خواهند به پسر یا دختر خود بهترین ها را بدهند. غذا ، پوشاک ، آموزش و البته توسعه اولیه. اما کودکان واقعاً به چه چیزی نیاز دارند؟ در مقاله ، ما به اشتباهات و توصیه های عملی برای رشد کودک از 0 تا 1 سال نگاه می کنیم.

پیشرفت در ذهن والدین جوان چگونه به نظر می رسد:

• اسباب بازی های گران قیمت: توییترها ، تشک های بازی ، واکرها ، مجموعه های کامل با اشیاء ؛
• کلاسهای ویژه در باغها و مراکز کوچک (فقط در کیف حدود 300 موسسه وجود دارد) ؛
• یادگیری زبان های خارجی از دوران کودکی ؛
• روشهای شدید: غواصی ، سخت شدن ، ژیمناستیک ، ماساژ ؛
• به تنهایی بخوابند و از اولین ماههای زندگی از یک میز مشترک غذا بخورند.

این در مورد توسعه نیست

البته اهداف خوب هستند. اما همه موارد فوق در 12 ماه اول اولویت نیست. در این مقاله ، ما بررسی می کنیم که رشد طبیعی از تولد تا 1 سالگی چگونه است و چگونه بزرگسالان در آن شرکت می کنند.

توسعه فیزیکی: از نوار به دونده

وظیفه اصلی تسلط بر بدن شما است. در حدود سه ماهگی ، نوزاد شروع به نگه داشتن سر خود می کند ، در 5-6 - برای نشستن ، کمی بعد - برای خزیدن (اگرچه برخی از کودکان از این مرحله عبور می کنند) ، و در پایان سال - برای ایستادن و راه رفتن روی خود مالک علاوه بر این ، کودک مهارت های حرکتی خوب را نیز می آموزد. در حالی که هنوز در گهواره دراز کشیده است ، سعی می کند با اشیاء در تماس باشد ، آنها را با لمس مطالعه کند و از هر طریق ممکن دستکاری کند.

والدین باید حمایت کنند ، مراقب باشند ، اما نکشند اجازه دهید کودک شما دیرتر از پسر دوستش بنشیند یا بخزد. اگر نمی خواهد کشک بخورد اجازه ندهید. همه چیز هنوز در پیش است! به یاد داشته باشید ، کودک نه تنها یک افزایش وزن و مجموعه مهارت نیست ، بلکه یک فرد است.

نحوه رشد مغز: در کارها عجله نکنید

مغز در دوران قبل از تولد ، یعنی قبل از تولد شکل می گیرد. سیستم عصبی در ابتدا صفحه ای است که به لوله تبدیل می شود. حباب های مغزی از آن تشکیل می شوند. هر حباب آغاز ساختارهای مغزی است.

ابتدا ، تنه ، سپس سیستم لیمبیک و در انتها - نئوکورتکس ، یعنی قشر تشکیل می شود. تنه مسئول عملکرد اصلی بدن است - تنفس ، گردش مایعات ، انقباضات عضلانی ، خواب. این قسمت از مغز در دوران قبل از تولد شکل گرفته است. سیستم لیمبیک ، مغز میانی ، در فعالیت اندام های داخلی ، رفتار غریزی دخیل است. به لطف او ، ما قادر به یادآوری ، احساسات هستیم. تفکر منطقی ، برنامه ریزی ، منطق ، بدون پوست زدن غیرممکن است.

در این توالی است که ساختارهای مغز انسان توسعه می یابد. شما باید به همان ترتیب به کودک آموزش دهید. اول - هماهنگی حرکات و حوزه عاطفی ، و تنها پس از آن - حافظه ، تفکر و سایر عملکردهای ذهنی. او را با چینی های خود تنها بگذارید. بله ، در سنین پایین ، مغز انعطاف پذیر است و می تواند راحت تر یاد بگیرد. اما شما نمی توانید اصول اولیه را قربانی کنید. انتظار نداشته باشید که نوزاد تازه متولد شده بتواند پاسخ های احساسی را کنترل کند. این تصور غلط وجود دارد که کودکان خردسال می توانند بزرگسالان را دستکاری کنند. این فقط فوق العاده است ، زیرا پوست بچه هنوز به بلوغ نرسیده است ، به لطف آن او می تواند چنین اقدامات پیچیده ای را عمدا انجام دهد. رفتار دوران کودکی ناخودآگاه است. او فقط به خاطر ناراحتی ، گرسنگی یا دلتنگی گریه می کند. اقدامات او ممکن است به نظر ما آگاهانه برسد ، زیرا ما جهان را به این شکل درک می کنیم.

برای کمک و عدم دخالت: کمک بزرگسالان چیست

1. ایمنی و ارضای نیازهای اولیه.

محیط امن پایه و اساس توسعه است. اول ، کودک به ایمنی جسمی ، سرپناه ، غذا ، گرما نیاز دارد. این واضح است. ثانیاً ، امنیت روانی. برای یک فرد کوچک بسیار مهم است که بزرگسال خود را از نزدیک ببیند (نوزاد تازه متولد شده قادر به تشخیص تصاویر فقط در فاصله حداکثر 20 سانتی متر است) ، شنیدن صدا ، بو ، احساس لمس کردن. جای او در آغوش اوست ، در آغوش گرم.در کتاب "در کنار کودک" F. Dolto مواردی را توصیف می کند که کودکان در طول جنگ با پدر و مادر خود در پناهگاه بودند و با وجود کمبود غذا و نور ، احساس خوبی داشتند ، رشد کرده بودند. پس از اینکه برخی از کودکان به مناطق آرام منتقل شدند ، اما از والدین خود جدا شدند ، بدتر شدند و بد غذا خوردند. از اینجا برمی آید که مراقبت احساسی و گرما کمتر از بهزیستی جسمانی نیست. این بدان معناست که قبل از برداشتن یک کودک گریان در آغوش خود نباید تردید کنید. این بهترین چیزی است که وقتی ناراحت یا ترسیده به او بدهید. آن مادربزرگ را "به دستان خود یاد ندهید" فراموش کنید.

با بزرگتر شدن ، کودک شیوه برخورد شما با مشکلات را کپی می کند و یاد می گیرد که خود را آرام کند. به این مکانیزم داخلی سازی گفته می شود. در روانشناسی ، این اصطلاح توسط L. S. Vygotsky معرفی شد. نکته اصلی این است که در دوران کودکی ، هر مهارتی ابتدا با کمک شکل می گیرد ، بعدا - در حضور بزرگسالان ، و تنها پس از آن - به عنوان یک مهارت مستقل. و آرام کردن خود به اندازه صحبت کردن یا دوچرخه سواری مهارت است. وقتی به فرزندان خود سوارکاری می آموزید ، او را در آغوش می گیرید ، کلاه ایمنی می گذارید ، محافظ می کنید و غیره. و در عین حال انتظار داشته باشید که با افتادن ، خودش را تسلی دهد.

2. ارتباط

در ابتدا ، نوزاد فقط به مادر ، پدر یا افرادی که جایگزین آنها هستند نیاز دارد. حتی یک پرستار بچه ، اما او باید فردی شود که کودک به او وابسته می شود. L. Petranovskaya در کتاب "پشتیبانی مخفی" چنین شخصی را "بزرگسال خود" می نامد. کودک به آن عادت می کند ، به آن تکیه می کند. اگر این افراد اغلب تغییر کنند ، او وقت ندارد که به هم وابسته شود و احساس خطر می کند.

وقتی کودک بزرگ می شود ، به افراد دیگر علاقه مند می شود. شما می توانید با کودکان در خیابان ، با همسایه ها ملاقات کنید ، زیاد به دیدار اقوام و دوستان بروید ، حتی آنها را به محل کار ببرید. اولین واکنش در نوزاد ، گریه کردن است. او می ترسد مادرش (یا بزرگسال دیگری) او را ترک کند. یک استراتژی خوب این است که کودک را در آغوش بگیرید تا زمانی که به آن عادت کند. شما نمی توانید سرزنش و مجبور به برقراری ارتباط با دیگران شوید.

به هر حال ، دانشمندان اسکاتلندی نتایج مطالعه "زبان کودکان" یا lisp را منتشر کردند. همانطور که معلوم شد ، چنین گفتگویی فقط به توسعه گفتار کمک می کند.

3. محیط در حال توسعه ، اما غرق در آن نیست

یک اتاق مملو از اسباب بازی و یک اتاق خالی دو حالت افراطی هستند. هر دو برای توسعه مفید نیستند. باید مواردی وجود داشته باشد که توجه را به خود جلب کند. اما وقتی تعداد آنها زیاد باشد ، کودک گم می شود. ما می دانیم که متقاعد کردن بستگان برای متوقف کردن هدایا چقدر دشوار است. آنها را عوض کن. برخی را افشا کنید ، و برخی دیگر را برای مدتی مخفی کنید. هرچه اسباب بازی ساده تر باشد ، فضای بیشتری برای تخیل وجود دارد. همچنین نباید تنها با اسباب بازی محیطی ایجاد کنید. بسیار جالب تر است که به چیزهای واقعی نگاه کنید ، نحوه کار خود را ببینید ، خانه خود را انجام دهید ، با دوستان گپ بزنید.

اگر تلویزیون به طور مداوم در اتاق روشن است ، این نیز یک محیط شلوغ است. یک لپ تاپ یا تلفن که از آن جدا نمی شوید بسیار جالب است. سعی کنید خودتان از اسبابک ها جدا شوید و فرزندان خود را با آنها سنگینی نکنید. در سنین پایین ، پردازش حجم زیادی از اطلاعات برای او مشکل است. بچه خسته می شود و ممکن است گریه کند. به هر حال ، دانشمندان ثابت کرده اند که قولنج یک درد در معده نیست ، بلکه یک سردرد است. از جمله - از تجربیات زیاد. بنابراین ، در طبقه بندی بین المللی سردرد ، قولنج نوزاد متعلق به بخش میگرن است. به یاد دارید چگونه در فیلم عنصر پنجم ، لیلو در مدت کوتاهی به کل تاریخ جهان نگاه کرد؟ تقریباً به همان میزان اطلاعات توسط یک سر بچه کوچک پردازش می شود! او هنوز زمان زیادی دارد ، اجازه دهید جهان را با سرعت خودش کاوش کند.

4. آینه کاری

در کتاب "بازتاب در مردم" ، M. Jacoboni نورونهای آینه - سلولهای عصبی را توصیف می کند ، که به لطف آنها فرد می تواند رفتار را کپی کند ، همدلی نشان دهد و نیت دیگران را حدس بزند. کودک همه اینها را در تعامل با بزرگسال یاد می گیرد. منطقه گفتاری بروکا در قشر مخ نه تنها هنگام صحبت کردن ، بلکه هنگام حرکت لب ها ، حنجره و دست ها نیز فعال می شود. و همچنین هنگام مشاهده حرکات و حالات چهره دیگری.این توسط G. Rizzollatti در کتاب "آینه در مغز" ذکر شده است. کودکان دوست دارند بعد از آنها تکرار شود. با کودک خود آینه بازی کنید ، بنابراین او از یادگیری لذت خواهد برد.

5. حفظ علاقه

وقتی همه چیز غیرممکن است ، یادگیری چیزهای جدید دشوار است. پریز ، قابلمه ، شیشه ، جواهرات و پول. همه چیز ارزشمند و خطرناک را پنهان کنید. این بهتر از این است که کودک را با برداشتن کیف پولش از دستانش به اشک بیاورید.

علاقه خود را حفظ کنید. به عنوان مثال ، او متوجه یک توپ شد. آن را پرتاب کنید ، بخواهید آن را به عقب پرتاب کنید. وقتی کودک نوپا وارد بازی می شود ، او را تحسین کنید. اگر راه رفتن را شروع کرد از دستانش حمایت کنید.

6. بدون خشونت

خشونت فقط کتک زدن نیست. این بی دقتی ، غفلت ، لباس ناراحت کننده ، تغذیه اجباری است. کاری را که با بزرگسال انجام نمی دهید انجام ندهید. تصور کنید که سس را می خورید و به تمام صورت آغشته می کنید. همکار شما از شما عکس می گیرد ، عکس را در اینترنت قرار می دهد و دیگران به شما می خندند. عکسهای برهنه ، بحث در شبکه های اجتماعی درباره جزئیات صمیمی یا ناراحت کننده درباره فرزند شما نیز خشونت است.

کودک یک تخته خالی نیست که باید روی آن همه چیز مورد نیاز خود را بصورت دیوانه وار بکشید. خوب بعد از سه دیر است! او شخص جدیدی است که با سرعت خودش رشد می کند و توسعه می یابد. او خواسته ها ، اهداف (هر چند هنوز تحقق نیافته) ، احساسات خود را دارد. وظیفه ما به عنوان بزرگسال این است که به او گچ ارائه دهیم. حضور داشته باشید ، به نیازهای او پاسخ دهید ، به تدریج او را به جهان معرفی کنید (و ترابایت اطلاعات را مستقیماً در مغز بارگذاری نکنید). او قطعاً راه رفتن ، خوابیدن به تنهایی و فراخوانی تاکسی را یاد می گیرد. وقت بگذارید ، بگذارید او و خودتان از کودکی خود لذت ببرید!

آنچه در مورد موضوع بخوانیم:

• Yu. V. Mikadze. روانپزشکی عصبی کودکان
• F. Dolto. در کنار کودک
• ل ، پترانوفسکایا. پشتیبانی مخفی
• L ، پترانوفسکایا. اگر با کودک مشکل است
• L. S. ویگوتسکی. روانشناسی رشد انسانی
• M. Jacoboni. در افراد منعکس شده است
• G. Rizzollatti "آینه در مغز"
• میتسوهیکو اوتا ، نیکولا دیویس-جنکینز ، باربورا اسکارابلا. چرا Choo-Choo بهتر از قطار است: نقش کلمات خاص ثبت شده در رشد واژگان اولیه. علوم شناختی ، 2018