طلاق و فرزندان. سوالات متداول

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

زندگی خانوادگی سخت است. در هر خانواده نزاع ، درگیری ، تنش وجود دارد. و گاهی اوقات برای یکی از شرکا بیش از حد می شود. سپس ممکن است فکر طلاق به وجود آید. همه ما می دانیم که در دنیای مدرن این روند وجود دارد که هیچ چیز وحشتناکی در طلاق وجود ندارد ، ما برای همیشه ملاقات نمی کنیم ، اما برای مدتی ، مردم می توانند متفرق شوند و غیره. اما طلاق تقریباً همیشه دشوار است. تصمیم برای ترک سخت است ، تصمیم برای صدمه زدن سخت است ، مواجه شدن با درد خودتان ترسناک است ، شروع زندگی جدید و متفاوت ترسناک است. و اگر بچه هایی هستند ، ترساندن آنها نیز ترسناک است.

و در اینجا چنین والدینی می نشیند ، می فهمد که باید ترک شود ، اما آنچه برای بچه ها اتفاق می افتد مشخص نیست. وقتی مشتریان با تصمیم به طلاق یا در جریان طلاق به سراغ من می آیند ، اغلب ترس ها و س questionsالات زیادی دارند. آنها متفاوت به نظر می رسند ، اما اغلب در مورد یک چیز هستند. بنابراین ، من تصمیم گرفتم رایج ترین و نظر خود را در مورد هر یک شرح دهم.

1. “ چگونه می توانم بچه ها را رها کنم؟ - پدرها اغلب فکر می کنند….

این سال کاملاً منطقی است و به دلیل چندین مکانیسم روانشناختی ایجاد می شود.

اولین مورد ، فرافکنی است. این زمانی است که ما احساسات خود را به شخص دیگری اختصاص می دهیم. و در این مورد ، ما ترس کودکانه خود را از ماندن بدون والدین به فرزندان خود اختصاص می دهیم. به هر حال ، حقیقت این است ، در دوران کودکی ، زمانی که والدین ما با هم دعوا می کردند ، همه ما بسیار ترسیده بودیم که آنها متفرق شوند.

دوم نیاز فطری والدین به مراقبت از فرزندان ، یعنی با آنها بودن است. اغلب ما فکر می کنیم که در یک رابطه دریافت مراقبت ، توجه ، محبت مهم است ، اما همه نمی دانند که دادن به همان اندازه مهم است. ما هر دو عملکرد جذب و دفع را تعیین کرده ایم. و در مورد کودکان ، ما باید خیلی بیشتر تأکید کنیم. هنگامی که این خطر وجود دارد که بدون فرصت دادن چیزی به کودکان رها شویم ، ترس از ملاقات با تنهایی ، پوچی بر ما غلبه می کند و اینها احساساتی است که ما به کودکان اختصاص می دهیم.

و سوم مفاهیم اجتماعی (نگرش) است که کودکان بدون والدین احساس بدی دارند. من می خواهم کلیپ Pink - Family portrait را قرار دهم. با نگاه کردن به این دختر و گوش دادن به متن ، نمی توان بی تفاوت بود.

بله ، کودکان واقعاً به هر دو والدین نیاز دارند. کودکان واقعاً جدایی والدین خود را به عنوان چیزی وحشتناک و وحشتناک تجربه می کنند. اما ، برای تماس مناسب ، مهم نیست که چقدر وقت خود را با فرزندان خود می گذرانید ، بلکه کیفیت این زمان است. از این گذشته ، اگر به نحوه عملکرد ارتباطات در خانواده نگاه کنید ، اغلب کاملاً کاربردی است - تغذیه ، انجام تکالیف ، درمان و غیره. و در مورد صمیمیت ، که در آن تبادل احساسات وجود دارد ، توانایی در نظر گرفتن شخص دیگر ، ابراز محبت ، و نه "من به اندازه آنها کار می کنم" ، والدین فراموش می کنند یا نمی دانند.

2. مادرها می ترسند که نتوانند ، کنار بیایند … از این گذشته ، آنها نمی توانند پدر باشند ، نمی توانند جایگزین او شوند. و کسانی که ناامیدانه تلاش می کنند فقط وضعیت را بدتر می کنند. هیچ نمونه ای از نحوه رفتار یک مرد وجود نخواهد داشت (و این برای پسران و دختران مهم است).

مادر واقعاً نمی تواند جایگزین پدر شود. از نظر عملکردی ، این مطمئناً امکان پذیر است ، اما از نظر روانشناسی چنین نیست.

مردان و زنان متفاوت مرتب شده اند و وظایف والدین آنها نیز متفاوت است. اگر کودک در تماس با مادر کودک باشد ، پذیرش ، مراقبت و صبر بی قید و شرط بیشتری را تجربه می کند ، پس با پدر حفاظت ، قوانین ، دستاوردها است. هر یک از والدین نمونه ای از این است که مرد بودن به چه معناست و زن بودن به چه معناست و چگونه در کنار مرد بودن و چگونه در کنار یک زن بودن.

هر دو والدین باید این را در نظر داشته باشند. مادر نباید سعی کند پدر را جایگزین کند ، بلکه باید یک مادر خوب باشد و پدر باید به خاطر داشته باشد که او یک پدر است و زمان کافی را با کودک بگذراند.

(می توانید در مورد کارکردهای والدین در مقاله های من بیشتر بخوانید: "نقش پدر در زندگی پسر" و "نقش پدر در زندگی دختر" - آنها در وب سایت من هستند.)

3. پدر می ترسد: بچه ها مرا فراموش خواهند کرد ”.

اگر کودک حداقل تا 2-2.5 سال با والدین خود در تماس بوده باشد ، خیر ، هرگز نمی تواند فراموش کند.بله ، اگر بعد از طلاق والدین ارتباط با کیفیتی با کودک برقرار نکنند ، بسیاری از نیازهایی که کودک باید در مورد والدین خود برآورده می کرد به شخص دیگری هدایت می شود. این یک مکانیسم محافظ سازگاری است به طوری که با این وجود شخصیت شکل می گیرد. در این حالت ، تصویر والدین تار می شود ، اما نیاز به دوست داشتن و پذیرش خاص از شما برای همیشه باقی می ماند. ناگفته نماند که خود را با پیوندهای خونی شناسایی می کنید - این عموماً مادام العمر است. حتی وقتی بچه ها والدین خود را به طور کامل "رها" می کنند ، احساس می کنند که "نیمی از من" از آن عمو یا آن عمه است که در هیچ جا ناپدید نمی شود. خوب ، این بدان معناست که باید بدانید او چه نوع عمویی است.

4. “ من چه الگویی برای بچه ها خواهم گذاشت؟ به هر حال ، اگر ما طلاق بگیریم ، یک روز فرزند من همین کار را انجام می دهد زیرا او الگویی از روابط زیبا زن و مرد نخواهد داشت."

موافقم. ما واقعاً برای فرزندانمان الگو می گذاریم که در برخی شرایط چگونه رفتار کنند. جای تعجب نیست که یک عبارت وجود داشته باشد - "کودک را تربیت نکنید ، او هنوز مثل شما خواهد بود." و تشکیل یک پیام خانوادگی فقط در این مورد است. اما اجازه دهید این ایده را از زوایای مختلف بررسی کنیم.

با ماندن در رابطه ای که در آن واقعاً احساس بدی دارید ، به فرزند خود چه می آموزید؟ شما به او یاد می دهید در جایی بماند که با او بد رفتاری شود. بیاموزید که هر چیزی را که تحمل می کنید تحمل کنید ، بیاموزید که تمام نکند ، حتی اگر صدمه ای به او وارد شود ، آنچه او را ناراضی می کند.

همچنین محیطی است که فرزند شما در آن قرار دارد.

تصمیم به طلاق از هیچ جا گرفته نمی شود. روابط یا خود را خسته کرده اند و سپس مرده اند ، یا به دلیل سوء استفاده مداوم ، فریاد ، توهین ، دستکاری ، و سپس مسمومیت وجود ندارد. در یک محیط سمی ، بدن مسموم می شود و این دقیقاً همان اتفاقی است که برای کودک در هنگام ایجاد چنین رابطه ای بین والدین رخ می دهد. حتی اگر تلاش زیادی کنید تا کودک آن را نبیند ، آن را احساس خواهد کرد. پیام های غیر کلامی عصبانیت ، تحقیر ، انزجار والدین نسبت به یکدیگر همه سمی هستند. همچنین نمونه ای از نحوه رفتار کودک در بزرگسالی است. شما به سختی می خواهید او به همان شیوه زندگی کند.

5. “ آنها بدون پدر چگونه خواهند بود؟ ”

فقط مادران می ترسند که در حالی که سعی می کنند درآمد کسب کنند ، تأمین کنند ، آموزش دهند ، آنها به اندازه کافی یک مادر مهربان ، آرام و محبت آمیز نیستند ، اما از نظر جسمی کافی نیست.

و پدران ، به نوبه خود ، می ترسند که نتوانند از آنها محافظت کنند ، توصیه های درست ، پشتیبانی و راهنمایی کنند.

و در اینجا می توانید به س eternalال دائمی مشتری "چه باید بکنید؟" خلاصه و پاسخ دهید.

من معتقدم که وقتی رابطه در بن بست است و تنها چیزی که شما را مجبور می کند در چنین رابطه ای بمانید بچه ها هستند ، پس باید آن را ترک کنید.

ایجاد یک رابطه جدید با والدین دیگر بسیار مهم است ، که در آن شما دیگر زوج نخواهید بود ، بلکه فقط والدین خواهید بود. و در اینجا س questionsالات زیادی از جمله نسبتاً ساده - مدرسه ، محافل ، استراحت ، تا بسیار دشوار - مطرح می شود که چگونه و چه موقع کودکان را با شرکای جدید خود آشنا می کنید. بسیاری از احساسات برای یکدیگر باقی می مانند و اگر نمی توانید موافقت کنید ، سعی کنید با یک روانشناس یا واسطه تماس بگیرید. خوشبختانه ، در حال حاضر ما بیشتر و بیشتر می شویم.

هنگامی که در مورد مسائل اصلی به توافق رسیدید ، باید با کودک با هم صحبت کنید. و این اجتماع شما به کودک نشان می دهد که هنوز هر دو پدر و مادر دارد. شما باید مرزهایی را که به فرزند خود منتقل می کنید تعیین کنید. در طلاق ، هنگامی که دنیای آشنا "فرو می ریزد" ، ثبات برای کودک بسیار مهم است و مرزها در این امر کمک می کنند.

علاوه بر این ، شما باید یک برنامه مشخص ، پایدار و حتی برنامه ای برای ملاقات با کودکان ایجاد کنید. بسیار مهم است که این برنامه تقریباً همیشه رعایت شود ، و این نیز در مورد مرزها و احساس کودک است که هر دو والدین در هر شرایطی هستند ، و نه هر از گاهی.

والدینی که به طور جداگانه زندگی خواهند کرد ، باید زمان زیادی را با کودک بگذرانند تا در تمام زمینه های زندگی او شرکت کنند - برای انجام تکالیف ، استراحت ، رفتن به باشگاه یا رفتن به تفریح ، خرید لباس یا چیزی برای مدرسه ، فقط بنشین با یک سرگرمی همه کاره است که شما در موقعیت های مختلف ، با احساسات مختلف تعامل خواهید داشت و قادر خواهید بود فرزند خود را به خوبی بشناسید ، و او با شما.

و البته ، مراقب فرزند خود باشید. از نحوه تغییر او شگفت زده شوید ، مشاهده کنید که چه علایقی دارد و برعکس ، کدام علایق را ترک می کند.اگر همه این کارها را انجام دهید ، مبنای بسیار خوبی برای روابط نزدیک والدین و فرزندان به دست می آورید ، و این همان چیزی است که لازم است تا کودک از طلاق والدین با کمترین ضرر احتمالی جان سالم به در ببرد.