بدنهای کاذب ، رسانه های اجتماعی و نیاز به عشق

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

به نظر می رسد شرایط اجتماعی که بر ظاهر ظاهری تأکید دارد بسیار متمایز است و همچنان حمایت و پذیرش قابل توجهی در جامعه وجود ندارد. رسانه های اجتماعی سناریویی را تقویت می کند که در آن جوانان به طور مداوم بر اساس تصاویر بصری از زندگی خود ارزیابی می شوند. فیس بوک بیش از یک میلیارد کاربر منحصر به فرد دارد و تحقیقات نشان می دهد که استفاده از رسانه های اجتماعی جوانان را در کاوش و نشان دادن جنبه های مختلف خود که هویت آنها را شکل می دهد ، درگیر می کند. یک مطالعه اخیر نشان می دهد که عزت نفس پیش بینی کننده مهمی است که نشان می دهد جوانان چگونه خود واقعی یا خیالی خود را نشان می دهند و بر این اساس ، سعی می کنند دیگران را تحت تأثیر قرار دهند یا گمراه کنند. استدلال می شود که ساختار و عملکرد فیس بوک سطحی نگری را نادیده می گیرد ، این امر نادیده گرفتن محتوا به نفع محبوب و اصلی است. عناصر ضروری رسانه های اجتماعی ، مانند به روز رسانی وضعیت ، نظرات ، بازخورد ، بحث ، تصاویر و ویدئوها ، اغلب در یک صفحه واحد به عنوان مستند هر تغییر هویت جمع آوری می شوند. دانا بوید با استفاده از بیانیه صفحه پروفایل خود توضیح می دهد که چگونه کاربران رسانه های اجتماعی با زندگی خود مطابقت دارند ، بنابراین بدنه دیجیتالی ایجاد می شود که به طور بالقوه می تواند بسیار کمتر از خود واقعی ما باشد. بازتاب های آشفته یک شخصیت ، نه تنها کاملاً غیر واقعی ، بلکه هرگز نمایانگر یک واقعیت مطلق - یک نیمه حقیقت قابل مشاهده است.

توسعه انفجاری رسانه های اجتماعی همچنین سناریویی را ایجاد می کند که در آن ما اغلب می توانیم با سهولت فزاینده تصویر خود را از نظر یک ناظر خارجی تجربه کنیم. این دیدگاه اغلب با خاطرات احساسی همراه است که به اندازه کافی کار نشده است. این خاطرات پردازش نشده عمدتاً ریشه در تهدیدهای درک شده مانند ترس از قلدری یا نادیده گرفته شدن عاطفی دارند. بدون تفسیر احساسی ، مغز می تواند به تأمل در مورد مشکل ظاهر ادامه دهد.

با تشکر از تحقیقات علمی ، اکنون درک شده است که وقتی افراد با محرکی که مربوط به ظاهر است مواجه می شوند ، می توان حالت پردازش اطلاعات ناکارآمد را فعال کرد. توجه تغییر می کند و ممکن است فرد خود را به عنوان یک شی زیبایی شناختی در نظر بگیرد و نه به عنوان فردی با افکار و احساسات. چنین برداشت هایی همچنین می تواند منجر به باورهای منفی در مورد اهمیت ظاهر از نظر عزت نفس شود ، که به نوبه خود می تواند منجر به احساسات منفی ، به ویژه شرمندگی شود. برای بسیاری از مردم ، شرمندگی که احساس می کنند می تواند قریب به اتفاق باشد. در نتیجه ، تفکر فرد به سمت مبارزه برای داشتن تصویری جذاب تغییر جهت می دهد و تمام فعالیت های او حول ظاهر بدن می چرخد تا بتواند دیدگاه های بیرونی خود را کنترل کند. بنابراین ، تلاش برای ایجاد بدن کامل را می توان به عنوان تمایلی برای ارائه ظاهری پذیرنده و محبت آمیز برای دیگری در نظر گرفت.