2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
در دنیای تکنولوژی مدرن ، هر کودکی از سنین پایین به اینترنت دسترسی دارد
امروزه دیگر تعجب آور نیست که کودکان دو ساله کارتون های مورد علاقه خود را بدون هیچ مشکلی در YouTube پیدا کنند و دانش آموزان کلاس اول با استفاده از گوگل به تمام اطلاعات لازم دسترسی پیدا کنند. البته این توسعه فناوری اطلاعات مزایای زیادی دارد.
با این حال ، در دسترس بودن اطلاعات یک سکه منفی نیز دارد. برای محافظت از فرزند خود در برابر اطلاعات غیر ضروری یا ناامن ، باید قوانین اساسی را به خاطر بسپارید.
مرتب سازی اطلاعات
اطلاعات باید با توجه به سن کودک طبقه بندی شوند. کودکان زیر دوازده سال باید دسترسی به منابع خاصی را محدود کنند. برای این منظور ، اکثر ارائه دهندگان مدرن کنترل والدین را ارائه می دهند. افسوس ، برای جستجوهای کاملاً بی ضرر ، موتور جستجو اغلب اطلاعات مضر برای روان کودک را ارائه می دهد.
به عنوان مثال ، پنجره های بازشو با ماهیت پورنوگرافی کاملاً متداول هستند. کودک زمینه این پنجره را درک نمی کند ، اما خود تصویر در ناخودآگاه نقش می بندد و ممکن است کمی دیرتر ظاهر شود ، هنگامی که آگاهی بیشتری در این زمینه وجود دارد. اگر کودک شما با چنین تصاویری روبرو شد ، نگران نباشید ، چشمان خود را نبندید و از کامپیوتر دور نکنید. سعی کنید کاملاً آرام و بدون اهمیت ویژه و بدون تمرکز احساسی یا بین المللی بر روی این تصویر واکنش نشان دهید.
این طبیعی است که یک کودک بزرگتر در مورد محتوای سایت ها و صفحات خاصی س questionsال داشته باشد. اغلب ، والدین دچار شوک ، احساس شرم می شوند. علاقه کودک به رابطه جنسی ، خشونت و سایر موضوعات "خطرناک" اجتماعی اغلب والدین را می ترساند. اما کاملاً طبیعی و طبیعی است. این بخشی از علاقه در جهان است. عادی ترین پاسخ این است که حداقل اطلاعات مورد نیاز کودک را ارائه دهید. جمله بندی کوتاه و واضحی ارائه دهید که به سوالات کودک به طور دقیق پاسخ دهد. به عبارت ساده ، بدون جزئیات. جزئیات در سنین بالاتر ، از 10-12 سالگی مورد نیاز است: سپس کودک قادر به تجزیه و تحلیل اطلاعات است.
گفتگو
نکته بعدی که باید به خاطر داشته باشید اصول اولیه امنیت اطلاعات است. بسیار مهم است که از 6 تا 7 سالگی به کودک توضیح دهیم که شخص در اینترنت و شخص واقعاً یک چیز نیستند. از طریق کودکان و نوجوانان است که جنایتکاران شبکه (قاچاقچیان ، کودکان کودک ، سارقان) اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت می کنند. روان کودک هنوز ضعیف تر از روان فردی است که در آن سوی اینترنت قرار دارد. اما والدین قدرت تعیین مرزها و توضیح عواقب آن را دارند. نکته اصلی این است که خودتان از خطر آگاه باشید و خود را برای این گفتگو آماده کنید.
بنابراین ، آنچه در مورد کلاهبرداران اینترنتی که می توانند اطلاعات را از طریق فرزند شما بیرون بیاورند ، ارزشمند است: آنها روانشناسی کودک را می دانند ، به زبان عامیانه صحبت می کنند ، با گرایش های جوانان آشنا هستند و به راحتی یک زبان مشترک با کودکان پیدا می کنند. بیشتر اوقات ، این افراد چندین حساب در شبکه های اجتماعی ایجاد می کنند که نشان دهنده سن رده کودکان و نوجوانان مورد علاقه آنها است. آنها علائمی را نشان می دهند که معمولاً برای یک سن مشخص است و به سرعت به اعتماد تبدیل می شود. آنها از طریق بحث های غیر مستقیم ، س questionsالات پیشرو ، اطلاعاتی در مورد وضعیت مالی والدین ، در مورد چه نوع خانواده ، چه روابطی در خانواده ، چه مشکلاتی به دست می آورند. ساده ترین سناریو این است که بدانید وقتی کسی در خانه نیست و یک آپارتمان را سرقت کنید. اما عواقب بسیار جدی تری می تواند وجود داشته باشد - آدم ربایی ، تجاوز ، آدم ربایی ، ارسال به خارج.
ویژگی های سن امنیت اینترنت
برای محافظت از کودک در اینترنت ، لازم است ویژگی های سنی رفتار در اینترنت را درک کرده و قوانینی را برای بازدید از اینترنت در خانواده ایجاد کنید.برای کودکان زیر دوازده سال ، مرور منابع اینترنتی باید زیر نظر والدین انجام شود. والدین باید به نام کاربری و رمزهای عبور ، شبکه های اجتماعی و ایمیل دسترسی داشته باشند. این نقض فضای شخصی نیست ، تضمین امنیت است. برای اینکه این فرایند روان و بدون درگیری انجام شود - با فرزند خود حساب و آدرس ایمیل ایجاد کنید ، در کنار او بنشینید ، در این روند به او کمک کنید. رمزهای عبور را در مکانی امن ذخیره کنید.
برای کودکان بزرگتر ، پس از دوازده سالگی ، فضای شخصی واقعی تر می شود و همچنین می توان خطرات احتمالی را که در پشت سایت ها یا افراد در اینترنت پنهان شده است ، توضیح داد. این گفتگو نباید شبیه پیشنهاد یا دستورالعمل باشد. بهتر است در سطح بحث و تبادل نظر انجام شود. از کودک بپرسید آیا مواردی را می شناسد که شخص بدی از طریق کودک اطلاعاتی را در مورد خانواده خود فریب داده یا تظاهر کرده است که واقعاً نیست. از فرزند خود نظر خود را در مورد این شخص بپرسید. در مورد اینکه قهرمان داستان باید چه کارهایی را باید انجام دهد و نباید انجام دهد ، بپرسید که چگونه می تواند بفهمد که شخصی از مرز فضای شخصی خود عبور می کند.
توجه داشته باشید
در قالب بحث ، ممکن است با باورهای غلط کودک در مورد خوب و بد برخورد کنید ، و سپس وسوسه ای برای "آموزش" او وجود دارد. شما باید از این وسوسه خودداری کنید ، در غیر این صورت با خطر مواجه شدن با مقاومت و تقویت برنامه های رفتاری مخالف روبرو می شوید. بهترین راه این است که داستانی را در مورد کودک دیگری که این کار را انجام داده و نحوه استفاده فرد بد از آن استفاده کنید. فرزند خود را تشویق کنید تا به طور مستقل مکانیسم های صحیح رفتار را بیابد و اقدامات یک کلاهبردار را بر عهده بگیرد. این امر به ویژه در مورد نوجوانان ، که تنها نیمی از اطلاعات دریافتی از بزرگسالان را درک می کنند و اغلب برعکس عمل می کنند ، کار می کند.
مورد بعدی که می خواهم توجه شما را به آن جلب کنم ، اجتماعات و سایت هایی هستند که برای روان یا سلامت کودک خطرناک هستند. ما از جمله در مورد گروه های به اصطلاح مرگ - اجتماعات اینترنتی که روان ناپایدار کودکان و نوجوانان را برای خودکشی تحریک می کنند ، صحبت می کنیم. افسوس که اکثر بچه ها در این امر دخیل هستند. حدود نیمی از آنها دست به خودزنی می زنند و برخی دیگر اقدام به خودکشی می کنند.
از تمرین
در عمل من ، موردی وجود داشت که دختری نوجوان که از چنین جامعه ای فرار کرده بود به تنهایی به من نزدیک شد. من این داستان را با اجازه خود دختر و مادرش به اشتراک می گذارم. آنها علاقه مند هستند که تا حد ممکن به فرزندان و والدین در مورد این خطر هشدار داده شود.
بیمار من به بیماری پیش رونده و لاعلاجی مبتلا بود که بر روحیه او تأثیر می گذارد. روحیه افسرده کودک زمینه مناسبی برای ایجاد افکار خودکشی شد. این دختر افکار و روحیه خود را در وضعیت هایی در یکی از شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشت. در پاسخ به استدلال غم انگیز ، تفسیری با پیشنهاد صحبت خصوصی و صحبت صمیمانه ارائه شد.
یکی از ویژگی های چنین افرادی (اجتماعات اینترنتی) این است که آنها افراد دارای ایده های خودکشی را نمی کشند ، آنها حمایت می کنند ، امید را القا می کنند ، درک و همدردی خود را ابراز می کنند. سپس آنها به تدریج کودک را به این نتیجه می رسانند که مشکل واقعاً بزرگ و غیرقابل حل است و تنها راه نجات ، خروج از زندگی است.
حمایت از مکاتبات با یک گفتگوی "فهمیده و دلسوز" تقریباً یک ماه به طول انجامید. در این ماه این مرحله به منظور مشارکت کودک در "بازی" آماده می شد. در یکی از لحظاتی که مشتری من در افسردگی خود به ویژه آسیب پذیر بود ، مخاطب وی پیشنهاد کرد که او با انجام یک بازی حواس او را پرت کند. در ابتدا ، اینها کارهای کاملاً بی ضرری بودند - کشیدن نهنگ روی بازو ، در دفترچه یادداشت و روی کوله پشتی.مشتری من در آن زمان سیزده سال داشت و معتقد بود که با نقاشی دردهای خود ، آن را از بین می برد. با این حال ، پس از چند روز ، کارها پیچیده تر شد. به طور خاص ، "سرپرست" او خواست تا کتیبه روی دست خود را با تیغه بریده و تصویر را به عنوان تأیید تکلیف انجام شده روی شبکه قرار دهد. برای حفظ حالت احساسی لازم ، سرپرست موسیقی مشتری من ، یا بهتر بگویم ، موسیقی متن موسیقی را ارسال کرد ، که در آن صداها با یکدیگر ناهماهنگ بودند.
من چندین قطعه از این آهنگ ها را گوش دادم و می توانم بگویم چنین موسیقی واقعاً می تواند باعث ایجاد حالت تاریک هوشیاری شود. ویدئوهای حاوی قسمت های خودکشی بدون سانسور ، یعنی با تمام جزئیات ، از خلق افسرده پشتیبانی می کرد. نقطه اوج بازی وظیفه بود ، پس از آن بازی معمولاً به پایان می رسد: دختر مجبور بود در حمام گرم دراز بکشد و رگهای خود را باز کند. دستورالعمل نحوه انجام این کار ضمیمه شد. وقتی دختر نزد من آمد ، او می توانست این داستان را کم و بیش با آرامش بیان کند. به گفته وی ، او زمانی که دستش کاملاً بریده شده بود ، از درد بیدار شد. تا آن لحظه ، او حتی هنگام انجام وظایف خودآزاری احساس درد نمی کرد.
در چنین افرادی ، متخصصان کار می کنند ، نه افراد تصادفی و مطمئناً نوجوانان. این افراد می دانند چه باید بکنند ، چگونه تأثیر می گذارند و چه می گویند ، علاوه بر این ، اجرای وظایف را کنترل می کنند ، آدرس خانه و نام والدین کودک را می گیرند و او و خانواده اش را تهدید می کنند. این یک ابزار عالی برای دستکاری است. داستان مشتری من خوب به پایان رسید ، ناظر او دستگیر شد. این دختر از کمک های پزشکی و روانی برخوردار است.
یکی از شرایط مهم برای ایمنی کودک در اینترنت ، اعتماد بین او و والدینش است. اگر اعتماد ایجاد شود و کودک بداند که با هر س questionال و مشکلی می تواند به مادر یا پدر ، مادربزرگ یا پدربزرگ مراجعه کند ، به دنبال اطلاعات اولیه در اینترنت نخواهد بود. به یاد داشته باشید ، همه ممنوعیت ها علاقه بیشتری ایجاد می کنند. کودک خود را از گشت و گذار در اینترنت منع نکنید ، فقط رابطه صحیح ایجاد کنید و قوانین رفتاری را ایجاد کنید. با کودک خود صحبت کنید و آزادی مورد نیاز خود را به او بدهید ، از دستاوردهای او استقبال کنید و از خطرات احتمالی جلوگیری کنید. در محدوده خود به اندازه کافی سخت گیر باشید ، اما انعطاف پذیر و آسیب رسان نباشید. اگر این کار برای شما دشوار به نظر می رسد ، با متخصصان تماس بگیرید ، آنها به برقراری ارتباط با کودک کمک می کنند.
توصیه شده:
ایمنی مادر و سایه دختر
وقتی تورم مثبت با انگیزه ای برای خودکاملی ترکیب شود ، آنگاه تصویری که فرد با آن خود را می شناسد باید بی عیب و نقص باشد. بی عیب و نقص ماندن یک شیوه زندگی است که یکپارچگی ذهنی را حفظ می کند. هرگونه نقص در تصویر ایجاد شده وحشتناک است ، زیرا تهدید به تجزیه و افتادن در یک خلاء خودشیفته می کند.
درباره ایمنی در مجاورت
دو افسانه در مورد روابط متضاد یکدیگر وجود دارد ، یکی در مورد دو نیمه ، و دیگری در مورد خودکفایی. هر دوی این افسانه ها در واقع نشان دهنده نیازهای افراد معمولی است. از یک سو ، ما باید خود را فردی احساس کنیم ، از سوی دیگر ، ما به افراد دیگر به عنوان محیطی نیاز داریم که ما را برای توسعه تحریک می کند.
مرد شروع شده - حمایت از زن یا "قوانین ایمنی"
"به زودی داستان روایت می شود ، اما به زودی انجام نمی شود." عصر بخیر ، خواننده ، همکار و مشتری من! این یادداشت کوتاه را به زنان اختصاص می دهم ، اما اگر آن را از چپ به راست بخوانید ، برای مردان نیز مفید خواهد بود. چپ و راست چه ربطی به آن دارد؟ به زیر مراجعه کنید.
پاسخ آسیب زا به ایمنی تازه کشف شده
رابین اسکینر می نویسد: کودک خردسالی که مادر خود را از دست داده است ، خشمگین است و اعتراض می کند. بار دیگر ، در امنیت ، بار دیگر ترس ، خشم و اعتراض خود را به اطرافیان نشان می دهد: من رها شده بودم! و من احساس بدی داشتم ، بد! و فقط بعد از مدتی آرام می شود.
متخصص روانشناسی مهم در مورد مهم
در مجموعه ای از "موارد بالینی روانشناسی" موردی شرح داده شد که در پیش از آن می خواهم انعکاس دهم و همچنین کمی به موضوع "پیش بینی پذیری" اقدامات و همچنین لمس موضوع مدرسه های روان درمانی اشاره کنم. . مورد توصیف شده در مورد تعامل یک رواندرمانگر و یک مراجعه کننده بود ، جایی که مورد دوم "
