آیا کودکان باید قدردان والدین خود باشند؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

والدینی که معتقدند فرزندانشان باید برای همه چیز از آنها سپاسگزار باشند ، هرگز فرزندان خود را واقعا دوست نداشته اند ، اما همیشه با آنها در ارتباط تجاری بوده اند: من شما هستم ، شما من هستید.

این نگرش نسبت به کودک هیچ ارتباطی با عشق فداکارانه ندارد. چنین والدینی افرادی را تربیت و آزاد می کردند که احساس گناه و وظیفه داشتند و با والدین خود محکم با بند ناف وظایف خود در ارتباط بودند.

در این مورد ، جدایی روانی کودک از والدین بسیار دشوار است. همه قادر به خروج از این بردگی روانی نیستند و برخی حتی برده داری والدین را امری عادی می دانند و با اسفنجی از بردگی خود دفاع می کنند. مانند کسی است که در زندان متولد شده و در آنجا بزرگ شده است ، معتقد است که محدودیت در حرکت و تکه ای از آسمان بر فراز معمول است.

بارها تکرار کرده ام و از تکرار آن خسته نخواهم شد کودکان هیچ چیز را مدیون والدین خود نیستند ، آنها باید همه خوبی هایی را که از والدین خود دریافت کرده اند به فرزندان خود و نسل بعدی منتقل کنند. اینگونه است که انرژی جنس مسیر تکاملی خود را می سازد.

اگر والدین تقاضای بازپرداخت بدهی فرزندان خود را داشته باشند ، این جنس به تدریج متوقف می شود ، تمایل به انقراض دارد (ناباروری ، سقط جنین ، ناتوانی زودرس ، کاهش تحرک اسپرم ، کودکان مرده و غیره) ، زیرا تمام انرژی در بدن جمع شده است. نسل قبلی. این یکی از دلایل مهم شکست در باروری است.

من در اینجا نمی گویم که شما باید والدین خود را رها کرده و آنها را در دردسر بیندازید. خیر فقط اگر والدین به کودک انرژی بی علاقه عشق را می دادند ، کودک می تواند وقتی بزرگ شد این انرژی را با والدین به اشتراک بگذارد ، آن را کاملاً داوطلبانه از روی عشق به والدین ، و نه از روی تعهد ، از سر وظیفه ، تقسیم کند. نه به این دلیل که کسی او را متشکر کرده است به نظرم می رسد تقاضای قدردانی از کسی ، و حتی بیشتر از فرزند خود ، غیرطبیعی و بدبینانه است - این خواسته عشق و آزادی را می کشد ، اما باعث گناه و بردگی می شود. هرگونه بدهی در عشق ، عشق را می کشد ، زیرا عشق یک جریان آزاد ، بدون مانع و بی گناه از انرژی خوب و شفقت است.

والدینی که از کودک توجه و سپاسگزاری می خواهند ، در واقع هنوز خود فرزندی هستند که از عشق والدینش خسته نشده اند ، تشنه عشق هستند یا بیش از آنچه به طور رایگان به او بدهکار شده است ، به نسل قبلی بدهی داده اند. دادن من از پسر بزرگسالم هیچ انتظاری ندارم ، اما همیشه از پذیرفتن هدایای ناگهانی و رایگان او خوشحالم و از اینکه او چیزی در آنجا به من ندهد ، آزرده نمی شوم ، زیرا او فرزند من است ، و من او نیستم.

والدین خود را از روی عشق داوطلبانه دوست داشته باشید ، نه از روی وظیفه و سپاسگزاری برای زایمان و بزرگ شدن