در مورد اهمیت بخش

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-11 11:17

نویسنده: روانشناس ناتالیا خولینا

اخیراً به افرادی فکر می کردم که در رابطه با جدایی از خانواده والدین خود دچار مشکل می شوند.

من وارد جزئیات نمی شوم و در اینجا ویژگی های خانواده های چنین انباری را شرح می دهم. من فقط توجه می کنم که در بسیاری از موارد این سیستم خانواده والدین است که از جدایی جلوگیری می کند ، یا حداقل ، به سختی خود را کنار می گذارد و به طور ضعیفی به کودکان کمک می کند تا آن را ترک کنند ، و ارتباط خود را قطع کنند.

معمولاً کودک آنقدر محکم و راحت در آنجا "ساخته شده است" که یک خانواده کوته بین هیچ دلیلی ندارد که از او جدا شود (و به ویژه ، با وظایف ، وظایف و علائم تعیین شده به او ، آنطور که ما درک می کنیم). اما اکنون ما در مورد آن صحبت نمی کنیم ، نه در مورد دخالت …

تکاملی جدایش، جدایی - این وظیفه کودکان است ، صرف نظر از این که آنها در این روند دخالت کنند یا کمک کنند. محیط خارجی باعث ترویج یا مانع می شود. تنها چیزی که می توان اضافه کرد: اگر مداخله کند ، در زمان نامناسب تشویق شود یا به اندازه کافی برای جدایی آماده نشود ، سرنوشت فرزندان چنین خانواده هایی قطعاً غیرقابل پیش بینی نیست.

آنها قطعاً روزهای سختی خواهند داشت ، و حل این مشکل به تنهایی ، بدون حمایت طایفه ، بسیار دشوار است - تا حدی غیر قابل تحمل …

به این ترتیب استعاره من متولد شد و به نظر من تمام عمق و اهمیت این رویداد را منعکس می کند.

به نظر من یک درخت بود ، بگذار درخت سیب باشد. قدرتمند ، گسترده ، با تاج آویزان با سیب رسیده. زمان آن فرا رسیده است که میوه های عمده از شاخه ها جدا شوند. چه سرنوشتی در انتظار آنهاست؟

داستان کسانی که به ریشه ها نزدیک می شوند عموماً شناخته شده و غم انگیز است. در سایه درختان شاخه ای والدین ، نور کمی وجود دارد ، و ریشه های درختی که سالهاست رشد کرده است از زمین عبور کرده و از آن خسته شده است.

سقوط در پای ، در سایه و ریشه ، آنها به تدریج به هوموس تبدیل می شوند ، هیچ وقت برای جوانه زنی ندارند. اگر دانه ها جوانه بزنند ، به احتمال زیاد عمر یک درخت سیب جوان کوتاه مدت است. تنه نازک و ضعیف باقی می ماند. و احتمال زیادی وجود دارد که بدون پشت سر گذاشتن هیچ گونه گل یا میوه ، جوانه یک درخت جوان قبل از شروع بهار بعدی در نهرها خم شود.

در بهترین حالت (معمولاً مردم آن را شانس می نامند) ، برخی از سنجاب ها این میوه را با خود حمل می کنند ، به عنوان مثال ، جایی که دانه افتاده شانس بیشتری برای جوانه زنی ، ریشه دار شدن ، تقویت و رشد دارد.

برای سیبی که دورتر می چرخد ، شانس آن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. در آنجا ، نور آفتاب فراوان است و باد برای استقامت زیاد است (زیرا تنوع خاصی که از گلخانه آورده شده است در مناطق خشن نیز آسان نیست). و زمین هنوز تخلیه نشده است ، اما پر شده است از همه چیز لازم برای زندگی چوبی و باروری.

این یک پدیده تکاملی است که توسط طبیعت از زمانهای بسیار دور تحت فشار بوده و تأیید شده است: هر نسل جدید آنچه را که برای زندگی جمع آوری کرده است به فرزندان خود منتقل می کند. و نه برعکس: هر چیزی که در طول زندگی جمع آوری شده و ایجاد شده است ، نمی تواند همراه اجداد دفن شود.

باغ سیب از درخت سیب رشد نخواهد کرد ، همه میوه های آن در زیر تنه می غلتد ، مگر اینکه پوسیدگی و پستانها جدا شوند. و اگر در دنیای انسان ها چنین بود ، همه ما مدت ها پیش روی زمین نبودیم …

چه باید کرد ، سیب هیچ احساسی ندارد ، مغز ندارد ، پا ندارد. و اینکه باغ سیب چه خواهد شد تا حد زیادی به عوامل خارجی بستگی دارد: آب و هوا ، پدیده های آب و هوایی ، زمین ، وجود سنجاب در نزدیکی ، آفات یا افرادی که از باغ مراقبت می کنند.

متأسفانه ، علیرغم وجود مغز ، امکانات انتخاب ، اراده آزاد و پیچیدگی گونه ها ، مردم اغلب از مزایای خود استفاده نمی کنند ، بلکه بر خلاف تکامل ، طبیعت و خود عمل می کنند.

تعجب آور نیست که عواقب چنین امتناعی بسیار ناراحت کننده است ، تعداد کمی از مردم آن را دوست دارند و در آینده عواقب ناخوشایند بیشتری ایجاد می کنند …