چگونه فرزندان خود را مستقل کنیم: ده قانون کلود اشتاینر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در ماتریس سناریو دو شخصیت وجود دارد: والد و کودک. تجزیه و تحلیل سناریوهای معاملاتی عمدتا به آنچه کودکان تجربه می کنند می پردازد ، اما هر فرد بالغی که با ایده های تجزیه و تحلیل معاملات آشنا باشد ، ناگزیر یک س hasال دارد: "چگونه می توانم به عنوان والدین فرزندانم را بزرگ کنم؟"

به کودکان چه چیزی باید آموزش داده شود؟ چگونه می توان به نظم و انضباط دست یافت؟ چه اجازه ای می توانید به فرزند خود بدهید که به تنهایی انجام دهد؟ به او چه بگوید و چه نگوید؟ در تحلیل معاملاتی ، ممنوعیت ها مضر تلقی می شوند ، اما آیا همه ممنوعیت ها مضر هستند؟ چگونه می توان مطمئن بود که احساسات ، افکار و اعمال ما برنامه زندگی مخربی در کودک ایجاد نمی کند؟ چگونه می توان به آنها استقلال کافی داد ، اما آنها را رها نکرد و آنها را از نظم و انضباط ، اهداف ، ارزشها و ایده آلها محروم کرد؟ چگونه می توان کودکان را رایگان تربیت کرد ، اما مجاز نیست؟

این تصمیم بر اساس اعتقاد به طبیعت انسان است - اینکه افراد ، از جمله کودکان ، از بدو تولد خوب هستند و اگر به آنها فرصت داده شود ، رفتار خوبی خواهند داشت. بنابراین ، تربیت کودکان ، مهمترین چیز این است که به آنها این فرصت را بدهیم که آنچه را که خود می خواهند کشف کنند ، و نه اینکه خودانگیختگی و توانایی یادگیری و بستن آنها را سرکوب کند.

1. بچه دار نشوید مگر اینکه مطمئن باشید می توانید هجده سال ضمانت مراقبت و محافظت را به او بدهید. تمام تلاش خود را برای کوتاه کردن زمان وابستگی فرزند خود به کودک انجام دهید تا به او کمک کنید تا در اسرع وقت مستقل شود.

2. هدف اصلی تربیت این است که به کودک فرصت دهیم تا توانایی های خود را برای صمیمیت ، شناخت و خودانگیختگی کاملاً نشان دهد. هیچ هدف دیگری (نظم و انضباط ، خوش اخلاقی ، خویشتن داری و غیره) را نمی توان بر استقلال مقدم دانست. تلاش برای آن مجاز است ، اما تنها در صورتی که با هدف اصلی - خودمختاری مغایرت نداشته باشد.

3. ظرفیت صمیمیت با اقتصاد نوازش سرکوب می شود. کودک خود را از ابراز عشق یا عدم محبت باز ندارید. او را تشویق کنید که سکته کند ، بپرسد ، بپذیرد و رد کند و به خودش سکته کند.

4. شناخت با جهل سرکوب می شود. منطق ، شهود یا احساسات فرزند خود را نادیده نگیرید. به او بیاموزید که تقاضا کند نظر او در نظر گرفته شود. به او بیاموزید که نظرات دیگران را در نظر بگیرد. به نظر فرزند خود احترام بگذارید.

5. هرگز به کودکان دروغ نگویید. نه مستقیم و نه با سکوت. اگر می خواهید حقیقت را از او پنهان کنید ، این را بگویید و صادقانه دلیل آن را توضیح دهید.

6. خودانگیختگی با "قوانین استفاده از بدن" سرکوب می شود. نحوه حرکت کودک یا نحوه استفاده از بینایی ، شنوایی ، لمس ، بو و مزه را تنظیم نکنید ، مگر اینکه ، البته ، اقدامات او حقوق شما را نقض کرده یا خطری برای خود ایجاد می کند - اما حتی در این صورت شما باید با روحیه همکاری رفتار کنید.. به یاد داشته باشید که شما قوی تر هستید. فشار نیاورید. به "متخصصان" (معلمان و پزشکان) گوش ندهید: آنها قبلاً اشتباه کردند و همیشه هم اشتباه خواهند کرد. بدن فرزند شما مقدس است. هرگز به او دست نزنید. اگر چنین شد ، فوراً عذرخواهی کنید ، اما برای رهایی از احساس گناه به نجات نروید. مسئولیت اعمال خود را بر عهده بگیرید و اشتباهات خود را تکرار نکنید.

7. فرزند خود را نجات ندهید و او را آزار ندهید. کارهایی را برای فرزندان خود انجام ندهید که حوصله انجام آنها را ندارید. اگر واقعاً اتفاق افتاده است ، او را به خاطر آن تعقیب نکنید. به فرزند خود این فرصت را بدهید که قبل از "کمک" از خودش مراقبت کند.

8. رفتار رقابتی را به فرزند خود آموزش ندهید. تلویزیون این را به اندازه کافی آموزش می دهد. بهتر است همکاری را به او بیاموزید.

9. اجازه ندهید فرزندان شما از حقوق شما تجاوز کنند. شما از زمان ، مکان ، حریم خصوصی خود برخوردار هستید. تقاضا کنید که فرزند شما به این حقوق احترام بگذارد ، و او این کار را از روی عشق به شما انجام می دهد.

10. به طبیعت انسان ایمان داشته باشید. به فرزندان خود اعتماد کنید. وقتی بزرگ شدند ، عشقشان را به شما پاداش می دهند.