"پس" محبوب ترین توهم والدین است

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

والدین عزیز. لطفا. فرزندان خود را رها نکنید. هرگز. هر اتفاقی بیفتد. مهم نیست که چقدر فانتزی را به نام "بزرگ شوید - پس ما به هم می رسیم" تصور می کنید ، مقدر نیست که به واقعیت تبدیل شود. زیرا هیچ "بعدا" برای رابطه شما وجود نخواهد داشت

فرزند شما هرگز گام اول را برای بار دوم در زندگی بر نمی دارد. وقتی او 18 ساله می شود ، هرگز اولین کلمه خود را در گاو نمی گوید. او هرگز با مشکلی به سراغ شما نمی آید ، اگر مدتهاست که حل مشکلات شما را بدون شما یاد گرفته است. او بعد از 33 سالگی صریح نمی گوید ، اگر قبل از آن به دلیل کار یا خانواده دیگر زمان کافی برای تجربیاتش وجود نداشت.

"عرق" وجود نخواهد داشت. شما به سادگی نمی توانید فقدان چند دهه پدر و مادر را از نظر جسمی پر کنید. اگر او به "چقدر زیبا هستی" شما نیاز داشت. در پنج ، نه ، یازده و پانزده سالگی ، سپس در 35 سالگی ، وقتی او قبلاً شوهر و دو فرزند دارد ، این بی فایده است. اگر برای او مهم بود که در 16 سالگی پس از شکست امتحان از شما بشنود "پسر ، اشتباه کردن ترسناک نیست" ، در 40 سالگی به نوعی این حقیقت را یاد می گیرد. یا نه.

فقط اینجا و اکنون وجود دارد. در حالی که او کوچک است ، در حالی که به شما نیاز دارد ، مانند هوا و غذا. سپس ، حداقل ، او کنار می آید و یاد می گیرد که زنده بماند. و این درد برای همیشه برای او باقی خواهد ماند. و او سرسختانه بیرون خواهد رفت و خوب است اگر اشک بریزد. بدتر - اگر در دعوا ، ویرانگری ، بیماری و خودکشی باشید.

عرق ندارد. این زخم های انتظار دوران کودکی و احساس طرد شدن ، رها شدن و بی فایده بودن برای زندگی باقی می ماند. و خوب است اگر بعد از مدتی آنها را به جلو کشید ، تمرین کرد و با کیفیت بالا جبران کرد. در اکثر داستانها ، آنها به خونریزی مادام العمر ادامه می دهند ، فقط با گچ در بالا مهر و موم شده اند.

این مردان بالغ که بدون حمایت پدر بزرگ شده اند ، مدتهاست که پدر فرزندان خود شده اند. در هفتاد و سومین جلسه ، مانع مردانگی سقوط می کند و آنها ناگهان شروع به گریه تلخ برای خود می کنند. زیرا آنها فقط آن ملاقات با پدرشان را به خاطر می آورند که در پیش بینی مخفیانه آنها تمام عمر خود را سپری کردند. و پدر فقط یک روز برای مسابقات بیرون رفت و زندگی دیگری را بدون هوس کودکان انتخاب کرد و تمام سوالات کودکان را بی پاسخ گذاشت. و هنگامی که این نیاگارای معنوی در جلسه رخنه می کند ، بودن در آنجا تقریباً غیرقابل تحمل است. زیرا آنقدر درد و کینه قفل شده در داخل وجود دارد که نفس کشیدن در صندلی بعدی را سخت می کند. ناگفته نماند که با او در داخل زندگی می کنید. اگرچه ، البته ، فرد به بسیاری عادت می کند …

اینها زنانی هستند که یک تجارت را اداره می کنند ، تعداد زیادی از زیردستان را مدیریت می کنند ، صدها وظیفه را در ذهن دارند و بیست س inال را به طور موازی حل می کنند. آنها وقتی قدرت پیدا می کنند که اعتراف کنند عشق و حمایت مادر را در کودکی احساس نکرده اند ، به شدت گریه می کنند. آنها از دست آنها عصبانی می شوند و خود را به خاطر آن سرزنش می کنند ، زیرا مادر همچنان ارزشمندترین فانتزی است که جدایی از آن بسیار دشوار است.

می دانید ، یک کودک به تمام پول دنیا و صد درصد از زندگی شما احتیاج ندارد. او باید بداند که می تواند برای مشاوره به شما مراجعه کند - اکنون. اینکه به خاطر اشتباهی به او پشت نخواهی کرد. اگر امروز او وارد دانشگاه اشتباهی شود که شما می خواستید ناامید نمی شوید. زیرا فردا یاد می گیرد که چگونه با آن کنار بیاید ، درد را تحمل کند و با اسکار راه برود. اما او کنار می آید و سازگار می شود.