2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
اغلب می توانید توصیه های مشابهی پیدا کنید: "به دیگران بد فکر نکنید" ، "از دیگران تشکر کنید" ، "پدر و مادر خود را دوست داشته باشید" و غیره.
و بسیاری پس از خواندن این مطلب سعی می کنند این کار را انجام دهند.
اما نکته مهم این است که دانستن اینکه من باید پدر و مادرم را دوست داشته باشم - فقط می توانم فکر کنم که آنها را دوست دارم. من نمی توانم احساس کنم عشق به آنها - تکرار می کنم ، من فقط فکر می کنم که من آنها را دوست دارم
یا ، در مورد قدردانی از دیگران ، فقط می توانم فکر کنم (و دوباره احساس نکنم) که از آنها سپاسگزارم.
و چه تعجب آور خواهد بود اگر همه این احساسات صحیح سطحی را که (ظاهراً) احساس می کنم کنار بگذارم - و در عوض به احساسات واقعی خود گوش دهم.
و ، کاملاً بی طرفانه می تواند ظاهر شود:
- به پدر و مادرم ، که فکر می کردم بدون قید و شرط دوستشان دارم - من شکایات و نارضایتی های زیادی دارم.. و به طور کلی ، من هیچ گونه علاقه ای به آنها ندارم.. این لازم است و درست - اما در واقع، من چنین احساسی ندارم.
- افرادی که از آنها تشکر می کنم - در واقع نمی خواهم از آنها تشکر کنم. من این کار را به خاطر "این گونه رفتار کردن" انجام می دهم. و من همچنین شکایات زیادی در مورد آنها دارم: او خوب ننشست / این حرف را نمی زد / و این یکی اصلا با من حساب نمی شد و غیره.
من می توانم نسبت به شخصی پرخاشگری پنهان داشته باشم و خودم را متقاعد کنم که او را دوست دارم.
به طور طبیعی ، ما می توانیم احساسات متفاوتی را برای یک فرد تجربه کنیم. اما من می خواهم دقیقاً بر اعتراف به احساسات واقعی خود تمرکز کنم.
نه خیالی و درست - بلکه واقعی است.
مثلا:
اگر با دیدن شخص دیگری عادت کرده اید که بلافاصله او را ارزیابی کنید - به این فکر نروید که ارزیابی = بد است و دیگر این کار را نخواهید کرد.
اگر مکانیسم داخلی شما هنوز به این شکل کار می کند ، همچنان در حال ارزیابی هستید. زیرا این مکانیسم برای شما تا حدی مفید است!
و سعی نکن فرار کنی از ارزیابی (چقدر شیک است) تا عشق به دیگران - با این کار ، شما دوباره خود را فریب می دهید.
بهتر است این مکانیسم درونی خود را مشاهده کنید.
به خودتان اجازه دهید دیگران را ارزیابی کنید و سعی کنید بشنوید ، این ارزیابی از کجا ناشی می شود؟ چرا دائماً دیگران را ارزیابی می کنید؟
به احتمال زیاد ، شما آنقدر عادت کرده اید که در ارزیابی خود زندگی کنید و همین کار را با دیگران انجام دهید.
و همچنین: ارزیابی شما به نوعی به شما کمک می کند تا از خود محافظت کنید.
در اندیشه ، می تواند چیزی شبیه به این را باز کند:
این "مکنده و احمق" به این معنی است که او از من نمی ترسد. و این یکی "از من سردتر" خواهد بود - این بدان معناست که شما باید چیزی بد در او پیدا کنید تا به نحوی ما را برابر و احساس امنیت می کنم … این خیلی احمقانه است که به خودم اعتراف کنم که عزت نفس من در صفر یا حتی در نقطه منفی است.
یعنی ارزیابی مداوم من از دیگران ناشی از عدم اعتماد به نفس و احساس ناامنی من است - به همین دلیل است که من به منظور ارزیابی به نوعی خود را نجات دهید.
و اگر از اعتراف به خودم برای دیگران خودداری کنم ، نمی توانم چیز مهمی در مورد خودم بیاموزم. یعنی - در مورد برخی نیازهای برآورده نشده …
- پس من در این مورد چه می خواهم؟ نیاز من به ارضا نشدن چیست؟
- من می خواهم احساس امنیت کنم پذیرفته شدن ، قدردانی و غیره
س theال بعدی تنها نحوه انجام این کار است.
خوب ، حالا ، اگر دوست دارید ، تمرین کنید:
هنگام ملاقات با شخص دیگری ، سعی کنید به او امتیاز ندهید ، بلکه در عوض - به احساسات خود گوش دهید … این س yourselfال را از خود بپرسید: "الان در مورد این شخص چه احساسی دارم؟"
این تمرین گوش دادن به احساسات شما به ویژه در مترو خوب است:) افراد مختلف زیادی وجود دارند و شما می توانید بسیاری از احساسات مختلف را در خود ردیابی کنید! خوب ، افراد سرسخت تر متوجه احساسات مکرر خود می شوند - و این احساسات را نیز می توان گوش داد و از جایی که پاهای آنها رشد می کند ، تحقیق کرد.
اگر این کار را انجام دهید ، به تدریج می توانید تمرکز را از طرف مقابل به خودتان تغییر دهید. و به تدریج ، میل به ارزیابی دیگری از بین می رود.و البته ، شما شروع به جهت گیری بهتر در احساسات خود خواهید کرد:)
توصیه شده:
سناریوی زندگی "لطفاً دیگران": وقتی دیگران را راضی می کنید ، سیاه هستید
روانشناس ، سرپرست ، تحلیلگر اسکریپت TA چگونه سناریوی زندگی امدادگر یا "دیگران را شاد کنید" شکل می گیرد. یا رفتار راننده "وقتی خوب هستی که دیگران را راضی کنی ، به دیگران اهمیت می دهی". وقتی برای دیگران مفید باشم ، سیاه نمایی می کنم یا خط سیندرلا یک مورد عملی است.
چگونه ما دیگران را و دیگران خود را آینه می کنیم
ما در نقص خود کامل هستیم. شاید این تنها کمال موجود در ما باشد. ما اغلب نقص خود را در دیگران می بینیم. آنها می گویند مردم آیینه ما هستند. ما دقیقاً آنچه را در خود داریم به یکدیگر انعکاس می دهیم. در درون پاسخ می دهد و به جای تجزیه و تحلیل خودمان ، به دیگری نگاه می کنیم.
کمی درباره استراتژی های اثبات شده دیگران - آنچه شما را از استفاده از آنها باز می دارد
در دنیای امروز ، فرصت های زیادی برای کسب دانش وجود دارد. علاوه بر این ، نه دانش خام - نوعی که شما باید در آن چیزی فکر کنید ، تجزیه و تحلیل کنید و فکر کنید. دانش اثبات شده ، قبلاً توسط شخصی در عمل آزمایش شده است. دانش خام در قالب حجم اطلاعات کتاب یا گیگابایت ویدئوی تماشا شده چندان مورد توجه نیست.
درباره احساسات و احساسات. چقدر مهم است زندگی و احساس کردن
به بسیاری از ما احساس آموخته نشده است. و این بخش مهمی از ماست که وضعیت ها و واکنش ها را نسبت به رویدادها و محیط نشان می دهد. متأسفانه ما برای انجام و احساس نکردن آموزش دیده ایم. در غیر این صورت ، چگونه می توانیم خود را کنترل کنیم؟ به هیچ وجه.
آنچه درباره خودم فکر می کنم با آنچه دیگران درباره من فکر می کنند برابر نیست
اخیراً ، من با این واقعیت روبرو شده ام که مردم باید نقاط قوت ، مزایا ، ارزشها و دستاوردهای خود را بنویسند. بسیاری گم می شوند و در مورد خود به شیوه ای استاندارد صحبت می کنند و احساس می شود که از رزومه پاسخ می گیرند. و علاوه بر حوزه کار ، ما هنوز در حوزه های مختلف زندگی هستیم.
