خود را بپذیرید

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

من اغلب به مشتریان خود می گویم که باید خودتان را بپذیرید ، خودتان را دوست داشته باشید. اغلب من چیزی شبیه به موارد زیر می شنوم:

"من خوب به نظر می رسم ، از موفقیت در جنس مخالف لذت می برم ، بنابراین خودم را دوست دارم و می پذیرم."

"من چنان خودرویی را رانندگی می کنم که محال است خود را نپذیرم!"

"من شخصیت بزرگی دارم ، از خودم مراقبت می کنم ، ورزش می کنم ، بنابراین همه چیز خوب است"

و من با تأیید سر تکون می دهم ، فقط یک نکته وجود دارد: پذیرش خود غیر مشروط است! همه مثالهای ارائه شده در مورد عزت نفس است. وقتی شخص به اطراف خود نگاه کرد و آنچه را دید ، از آن خوشش آمد. او به خوبی از آن قدردانی کرد.

عشق به خود و پذیرش خود هیچ شرطی ندارد. این زمانی است که "من خودم را همینطور دوست دارم. من خودم را برای هیچ چیز دوست دارم. فقط به این دلیل که هستم."

پذیرش سالم زمانی است که دیگر ویژگیها و ویژگیهای خود را به "نقاط قوت" و "ضعفها" ، "ضعفها" و "نقاط قوت" تقسیم نکنید. به سادگی - کیفیت ، به سادگی وجود دارد - ویژگی ها ، ویژگی ها. و آنچه است - مناسب است. هیچ چیز نیاز به مبارزه ندارد ، هیچ چیز نیاز به نابودی ندارد. فقط ویژگی هایی وجود دارد که باید آنها را از نزدیک بررسی کنید ، ویژگی هایی وجود دارد که می خواهید آنها را توسعه دهید.

یک فرد تقسیم خود را به "بد" و "خوب" متوقف می کند. به هر حال ، وقتی چیزی را در خود به عنوان "بد" تعریف می کنیم ، می خواهیم کاری در مورد آن انجام دهیم: تخریب ، بازسازی ، تغییر. یعنی تکه ای از خودتان را بردارید و جدا کنید. اما انسان در ابتدا یکپارچه است. برای توسعه کامل ، برای موفقیت خود ، همه ویژگی ها و ویژگی های آن مهم است. مطلقاً همه ویژگی ها و ویژگی ها منحصر به فرد و عالی برای هر فرد ایجاد می کند.

خودتان را بپذیرید و خودتان را دوست داشته باشید - این زمانی است که من خودم را نه تنها با آرایش و شانه زده ام دوست دارم ، بلکه زمانی که با بزاق روی گونه ام فرو می رود ، بی حال و خواب آلود ، خودم را از بالش جدا می کنم. نه تنها با کت و شلوار زیبا ، بلکه با لباس های معمولی منزل. نه تنها "در این ماشین" ، بلکه حتی بدون همه ویژگی های مادی.

این زمانی است که با نگاه کردن به خود در آینه ، احساس گرمای بیش از حد در سراسر بدن وجود دارد و رضایت سعادتمندی در قلب احساس می شود. چنین وضعیتی با هر ثروت مادی ، با هر ظاهر ، با هر موقعیت اجتماعی امکان پذیر است.

اگر با تصور خودم به عنوان یک شخص ، این ایده به ذهنم خطور کند که کاهش وزن من کمی بیشتر هزینه می کند / پول اضافه می کنم / پول اضافی کسب می کنم / یاد می گیرم / زندگی شخصی خود را ترتیب می دهم / فرزندی به دنیا می آورم / باکرگی خود را از دست می دهم و سپس من می توانم خود را دوست داشته باشم - سپس عشق واقعی به خود ، هنوز بسیار دور است.

توسعه خود واقعی از حالت پذیرش خود امکان پذیر است. وقتی درس می خوانم ، ورزش کنید ، مراقب سلامتی من باشید ، نه برای اینکه احمق ، لاغر ، چاق ، زشت و به نوعی "نه چندان" بخوانید ، بلکه حتی بهتر از حال من شوید.

این بر اساس عبارت "همه چیز خوب است برای من" است ، اما می توان آن را حتی بهتر انجام داد. هیچ محدودیتی برای کمال وجود ندارد! تغییر شخص از تمایل به توقف بد بودن ، ناشایست بودن ، بی مهری به نژادی عصبی با عقده های شخصی خود تبدیل می شود.

پذیرش خود یعنی احترام به هر یک از افکار ، احساسات و احساسات شما. این احترام به بدن شما است ، مراقبت از آن به دلیل عشق و احترام ، و تلاش برای "تنظیم آن با هنجارهای مدرن". این احترام به منافع ، ارزشها ، هنجارهای داخلی آنها است. این یک نگرش محترمانه به مرزهای شخصی ، به دنیای درونی شما است.

این احساس خود به عنوان بهترین دوست ، رفیق ، متحد - نسبت به خود است. این قوام درونی است ، احساس یکپارچگی است. این دنیای درون است ، احساس هماهنگی با خود. این الان رضایت از خود است. نه در آنجا و نه در آن زمان (زمانی که من کوچک بودم ، وقتی که یک ماشین می خریدم ، وقتی آنها ارتقا می یافتند) ، اما همین جا و همین حالا.

یک تمرین ساده انجام دهید. در حال حاضر ، اینگونه است که نشسته اید (یا ایستاده اید ، یا دراز کشیده اید) ، بدن خود را احساس می کنید ، از نظر ذهنی روی آن "می دوید". راحت هستی؟ راحت است؟ حالا ، سعی کنید ، انگار از بیرون ، به افکار خود نگاه کنید ، با ریتم دیوانه کننده آنها.فقط کمی آنها را تماشا کنید ، بدون اینکه سعی کنید آنها را سرعت بخشیده یا متوقف کنید. بگذار آنها باشند. به صدای قلب خود گوش دهید ، کف دست خود را روی قفسه سینه قرار دهید و تپش را در داخل احساس کنید. به تنفس خود ، نحوه بالا و پایین رفتن قفسه سینه خود گوش دهید. تمام احساسات خود را دنبال کنید. حالا به من بگو - آیا آنچه را که احساس کردی دوست داری؟ شما به احساسات خود ، احساسات بدن خود گوش می دهید ، پرواز افکار خود را (و شاید حتی پرواز!) دنبال می کنید. چگونه آن را دوست دارید؟ آیا زندگی را در بدن خود احساس می کنید؟ آیا مانند یک فرد زنده ، گرم و تنفس با قلب زنده و تپنده در داخل احساس می کنید؟

این تمرین سخت نیست ، اما شما را به خود باز می گرداند. به آن شخصی که همه ما (یا دائماً) او را فراموش می کنیم ، جایی در آنجا زندگی می کنیم. چه در گذشته و چه در آینده. یا با شوهرش یا با بچه ها. یا با پدر و مادرت اما نه با خودت. نه با مورد واقعی

اما دقیقاً این احساس وجودی است که هستم - این اولین قدم به سوی پذیرش خود است. زیرا اگر نپذیریم ، آنگاه آنچه در گذشته بوده یا آنچه در آینده ارائه می شود را قبول نداریم. اما نمی توان آنچه را که در حال حاضر احساس می شود نپذیرفت. نفس تو. ضربان قلب شما زندگی در بدن شما. به گرمی. احساسات و احساسات شما. خودم.